" بزرگترین ثروت دنیا عشق است "

صبح یکشنبه هفدهم اردیبهشت سرشار از انرژی حاصل از تعطیلات آخر هفته ، با مهردخت سوار ماشین شدیم و به مقصد هنرستان و اداره حرکت کردیم . 

همه ی وقت اداری به سلامتی و با همون انرژی طی شد . وقتی به خونه رسیدم ، مهردخت تو اتاقش در حال چرت زدن بود .. منم لباس عوض کردم و همراه گوشیم تو تختم خزیدم ... 

یه درد مرموزی از پشت پهلوی راستم شروع به اعلام حضور کرد . 

از این دنده به اون دنده شدم .. فایده نداشت .. رفته رفته بیشتر و آزاردهنده تر میشد .. بازی های تو گوشیم رو بازی کردم و تایم همه شون تموم شد . 

داشتم کلافه میشدم .. 

مهردخت از اتاقش خواب آلود اومد کنارم 

-مامان چرا هی  آه میکشی ؟

- درد دارم مهردخت .

- عه بمیرم برات کجات درد میکنه ؟

- خدا نکنه عزیزم ، صد بار نگفتم این حرفو نزن؟

- بیا بریم دکتر .

-نه چیزی نیست انگار سرما زده به پهلوم ، خوب میشم . 

- باز شروع شد؟ حاضر نیستی دکتر بیای ؟

- نه بابااا آخه بیام بگم پهلوم سرما خورده ؟ 

- خوب آره اصلا تو چه میدونی ؟ دکترم هستی ؟؟ 

-مهردخت تو روخدا بحث نکن کلافه م . یکمی پشتمو بمال .

همینطوری که پهلوم رو ماساژ میداد غر هم میزد . 

- یه بار نشد تو حرف گوش کنی و زود بری دکتر ، همچین نظر میده انگار مدرک پزشکیشو از دانشگاه تهران گرفته .

از جا بلند شدم هی الکی تو خونه پلکیدم ، یه فیلم خریده بودم گذاشتم تماشا کردم ، سراغ کارهای متفرقه رفتم ، چند بار دوباره رفتم دراز کشیدم ولی انگار خوابیدن شدت درد بیشتر میشد . 

ساعت یازده و نیم تصمصم گرفتم برای اولین بار زود بخوابم بلکه درد آروم بگیره . 

درد مثل یه حیوون دردنده و لجباز با شدت وحشتناکی بهم حمله کرد ... نفسم بریده بود 

تلفن رو برداشتم ، نسیم و بردیا نسبت به دیگران نزدیکتر بودند . 

بردیا طبق معمول اشغال بود .

شماره نسیم رو گرفتم ، حالا با هر دم و بازدمی درد چنان وحشتناک میشد که دلم نمیخواست نفس بعدی رو بکشم .

مثل ابر بهار گریه می کردم .

- نسیم جون ، نترسی ها من فقط پهلوی راستم درد میکنه، ولی خیلی درد میکنه .

- ای واااای ، بمیرم برات ، همین الان میایم . 

- تو بمون پیش آرتین ، فقط بردیا بیاد ، مهردخت هم هست . 

مهردخت ، دندوناش رو به هم فشار میداد ، قبلا" بهش گفتم که وقتی کسی داره درد میکشه ، نصیحت و سرزنش نکن چون فقط همدردی و کمک لازم داره و هر حرف اضافه ی دیگه ای کلافه ش میکنه . 

میدونم از عصبانیت و نگرانی دندوناشو فشار میداد که غر نزنه . 

لباسامو با هر ناله ی من ، تنم کرد ، بردیا رسیده بود دم در ، گفتیم خودمون میایم پایین. 

مهردخت آروم سوارماشینم کرد و رفتیم بیمارستان کوچیکی که نزدیک منزلمونه . 

به دکتر گفتم چند سال پیش که یه جراحی داشتم ، تو سونوگرافی تشخیص سنگ صفرا دادند ، اون نیست که حرکت کرده؟ 

گفت : نه این جایی که تو نشون میدی کلیه ست ، آپاندیس هم نیست . 

الان دردت رو اروم میکنم ولی فردا برو سونوگرافی از کلیه ت انجام بده . 

خلاصه چند جور تزریق و یه قرص مسکن داد و خوردم .

 درد از اون حالت نفس گیر به قابل تحمل تبدیل شد و برگشتیم . 

با خودم فکر میکردم اخه این چه وضعیه ؟؟ از صبح دارم تو اداره کار میکنم و میگم می خندم .. 

الان تبدیل به یه موجود ناتوان و درمانده شدم که باید با کمک دیگران کارهامو انجام بدم . 

اونشب تا صبح درد کشیدم ، گاهی از شدت خستگی بیهوش می شدم ولی با درد دوباره بیدار میشدم 

صبح شده بود 

  شب قبل به بردیا سپرده بودم به مامان و بابا  چیزی نگه  ، بابا باهام تماس گرفت 

 گفت : از کلینیک شیان ( کلینیک مخصوص اداره مون) وقت سونو گرافی گرفتم . من میام دنبالت . 

گفتم نه بابا جون من با نفس میام کارهامو انجام میدم .

با عجز و لابه به کلینیک رسیدم  ، خیلی زود از کلیه م سونوگرافی انجام شد و گفتند همه چیز نرماله باید آزمایش بدی . 

همونجا یه دکتر عمومی رو دیدیم و خواهش کردیم که آزمایش های مخصوص رو بنویسه . 

آزمایش خون و ادرار بصورت اورژانس انجام شد . 

اما دکتر  گفت باید از تخمدان ها و آپاندیس هم سونو گرافی انجام بشه .

 دوباره رفتیم سونو و این دوتا رو هم نرمال تشخیص دادند .

قسمت آزمایشگاه نشسته بودم منتظر جواب بودم، سالن خالی بود و خلوت . 

توجهم به پسر سیاه چرده ای جلب شد که داشت با مسئول آزمایشگاه صحبت می کرد .. 

خانم مسئول گفت : بیست و چهار هزارو پونصد . 

پسره هی این پا اون پا کرد و نهایتا" گفت : همراهم نیست .  

خانم گفت : یعنی چی ؟ پس چکار کنیم . 

پسره گفت : نمیشه بعدا" بیارم . 

خانم گفت : نه نمیشه ، اینجوری استخدامت عقب میفته . 

نفس رفته بود قسمت سونوگرافی . 

به پسره اشاره کردم ، گفتم بیا کارت منو بگیر پرداخت کن . 

با خجالت گفت : نه ، از چابهار اومدم الان پولم تموم شده ولی میتونم بعدا بیارم . 

گفتم خوب بعدا به من بده . 

خندید و انگار دیگه نتونست بهانه بیاره . 

کارت رو گرفت ، رمزش رو گفتم . رفت پرداخت کرد و اومد .

 گفت شماره کارتتون رو بدید .. 

گفتم نمیخواد پسر جان داری استخدام میشی همکار میشیم دیگه .

 خنده ی شیرینی کرد و کارت رو بهم پس داد . و تشکر کرد . 

صحنه ی پس دادن کارت و تشکرش رو نفس دید .. 

گفت : من همه رو پرداخت کردم ، چه پولی  دادی ؟؟.. گفتم هیچی ، یه چیزی جا مونده بود . 

 تقریبا" نیم ساعت بعد ، جواب آزمایش ها هم اومد ، هیچ علامتی از عفونت یا سنگ کلیه نبود . 

من همچنان از درد به خودم می پیچیدم . 

 وقتی از قسمت آزمایشگاه بیرون می رفتیم ، آقا پسر چابهاری خودش رو بهمون رسوند رو یه تیکه کاغذ با خط کج و معوج اسم و دوتا شماره تلفن نوشته بود ..

 گفت : اگه یه روز گذارتون به شهر ما افتاد مدیونید ازمون خبر نگیرید .

 تشکر کردم و گفتم : حتما .. موفق باشی . 

قیافه ی نفس دیدنی بود . 

بهش گفتم اینجوری بود جریان ، نمیخواستم جلوی تو ماجرا رو بگم ، گفت : کاش یکمی بیشتر میدادی از شهرستان اومده غریب بود . 

گفتم والا به فکرم نرسید .

دکتر عمومی جواب ها رو دید و گفت : فکر می کنم همون سنگ کلیه ست که یا دفع کردی ، یا انقدر بزرگه که نمیتونی دفع کنی .. 

برو خونه چند روز بگذره اگر درد تموم نشد برای اسکن از کلیه اقدام کن . 

به مامان و بابا گفتم خودم رو با مسکن آروم میکنم تا ببینیم چی میشه ، من  میرم خونه ی خودم . 

اما اونا قبول نکردن و گفتن یه فوق تخصص عالی کلیه داریم که بعد از ظهر میبریمت پیشش . 

رفتیم خونه شون ، از دیروز ناهار تقریبا" ناشتا بودم ، خیلی گرسنه م شده بود . 

مامان برام ناهار آورد ، اونهمه مسکن و خستگی دیشت باعث شده بود فقط دلم یه تخت خنک و آروم بخواد . 

رفتم سرجای مینا و سرمو گذاشتم رو بالش .

 خیلی زود خوابم برد . ساعت پنج مامان بیدارم کردو گفت با دکتر صحبت کرده و پذیرفته ویزیتت کنه . 

آروم از جام بلند شدم ، وااای الانم که یادم میفته حالم بد میشه ... 

انقدر درد وحشتناک بود که اصلا" نمیتونستم صاف بایستم ..

 نفس هام کوتاه کوتاه و همراه با درد وحشتناک بود .

 دیگه مطمئن شده بودم سنگ کلیه دارم و با تغییر حالت بدنم ، درد بیشتر و کمتر میشه . 

نزدیکیای مطب دکتر ، حالم بهتر شد . تعریف دکتر شاداب رو زیاد شنیده بودم ولی گذارم به مطبش نیفتاده بود . 

تا رفتم تو با خنده گفت : ااای وااای تو ،  کاپیتان با ورژن زنونه ای که  

لبخند بی رمقی زدم و گفتم : خودم میدونم خانم دکتر ، ولی هیچ غریبه ای بهمون نگفته بود شبیه هم هستیم . 

گفت : چرااا ، باور کن اگه بیرون از اینجا  هم میدیدمت میفهمیدم . 

چی شدی دختررر .. 

براش توضیح دادم و به دقت معاینه م کرد . همه ی اندام های داخل شکم رو با دست لمس کرد ، از پشت با گوشی به محل درد گوش داد .. سکوت کرده بود و فقط سوال می پرسید . 

بعد از تقریبا" ده دقیقه نشست سرجاش و گفت : کجا بودی این یکی دو روز که سرد بوده؟ 

گفتم : شنبه فشم بودم .. دوش گرفتم و با حوله مدتی تو خونه و بالکن راه رفتم ، بعد خوابیدم و وقتی از خواب بیدار شدم مثل بید می لرزیدم . 

گفت: اگه من جراح و متخصص کلیه م میگم درد تو هیچ ربطی به کلیه نداره . 

وقتی گوشت می خریم قسمت دنده ها رو دیدی با یه پرده ای به هم وصلند ؟ گفتم : بله .

گفت : زمانی که سرما به پهلوها میزنه این پرده ملتهب میشه ، بعد دردش با دم و بازدم ،وحشتناک زیاد میشه و این بلا رو سر آدم در میاره .

 این موضوعش با سرما خوردگی متفاوته ، همون چاییدنه که قدیمی ها می گفتن . 

چاره ت هم فقط مسکن ژلوفنه . یکی صبح ، یکی شب بخور ..

 پهلوت رو گرم نگه دار و مایعات گرم زیاد بخور ، سعی کن بدنت رو از داخل گرم کنی مثلا" زنجبیل یا دارچین مصرف کن . 

آلان بهتری؟ گفتم خیلی بهترم ، گفت داره التهابش می خوابه . تقریبا " 48 ساعت اولش خیلی دردناکه . 

کلی از اینکه سنگ کلیه نیست و درگیر این ماجرا ها نمیشم خدا رو شکر کردم و با خوشالی  به سمت خونه ی خودم اومدیم . 

وارد خونه شدیم ، مهردخت با خوشحالی اومد استقبالم . از همون الفاظ بامزه ی مخصوص خودش استفاده می کرد .

- کاپاجی ناناجی من ، بمیرم برات انقدر درد کشیدی .. آخه پیشی کوچولوی من  تو چرا مواظب خودت نیستی نصفه جونمون کردی . 

با خنده از بغلش در اومدم . 

- خدا نکنه عزیزم .. ببخشید انقدر نگرانتون کردم . 

- عیبی نداره .. خدا رو شکر فقط چاییدی .. ( با خنده ی بلند ) دیدی به یکی میگن نچچچچچایی ؟ حالا تو چااااییییدی 

منو نشوند و کمکم کرد لباسامو عوض کردم و یه پتوی نازک پیچید دورم . 

- گرسنه ت نیست؟ 

- چرااا ، چی داریم ؟ 

- سوپ خوشمزززه . فقط ببخشید جعفری نداشتیم . 

- ای قربونت برم .. تاحالا سوپ نپختی که . 

-گوگل عشق منه یادت رفته ؟؟ حتی فوت و فناشم میگه . 

- مثلا" چه فوتی؟؟ 

- این که رب گوجه رو اگه یکمی تفت بدیم خوش رنگ تر میشه . 

- اووو باریکلا ، چه خوووب ، پس بیار که طاقت ندارم ، باید مسکن هم بخورم . 

***********

اگه تاوان اینکه یادت بیاد چقدر برای اطرافیانت عزیزی و چقدر موقع بحران میتونی روشون حساب کنی ، درد کشیدنه ، باشه من به جون می خرم . 

انقدر نفس و مامان و بابا و مهردخت ، بردیا و نسیم ، مهرداد و خانومش که ازم دور بودن ولی مرتب با تلفن پیگیر بودن دوستای مشترک که با مینا داریم و متوجه شده بودن بهم محبت داشتن که سرشار از عشق شدم . 

فکر میکنم اگه یه روز تنها بمونم ، قطعا دووم نمیارم .. من آدمش نیستم .. بدترین شکنجه برام تنهاییه .

خدا هیچ کس رو تنها نذاره ، خدا امید هیچ کس رو نا امید نکنه . 

اما قشنگترین  و بامزه ترین پیغامی که اون روز بعد از مشخص شدن موضوع گرفتم ، مال مینا بود که تو تلگرام برام فرستاد . 

فقط شما به بزرگواری خودتون ببخشید از الفاظ بی ادبانه در متن استفاده شده ، آبجیمون نگران بوده بهش فشار عصبی اومده