" وقتی کلاهمون تو هم میره"

مهردخت از هفته ی قبل بلیط تیاتر " پسران تاریخ" رو برای دیشب خریده بود که با دوستش برن . 

ساعت هشت شب شروع میشد و بچه ها از شش با هم قرار داشتند . 

منم به نفس گفتم برات پلو میگو می پزم . 

اواخر هفته ی پیش بود ، نه خدایا دقیقا شب امتحان عملی . 

من شام مورد علاقه ی مهردخت رو پخته بودم تا از آخرین جلسه ی کلاس طراحی برگرده (پست مربوطه ش رو که خوندید) اونشب موقع خواب برخلاف همیشه که سوسک نداریم ، رو دیوار پذیرایی یه سوسک سیاه گنده دیدیم که تا ساعت دو نیم صبح دنبالش گشتیم منم هی به مهردخت التماس می کردم که برو بخواب فردا صبح کنکور داری ، بالاخره دو نیم رضایت داد بخوابیم و اومد تو تخت من . 

ساعت چهار و نیم صبح احساس کردم یه چیزی کف دستم وول میخوره ، عینه فنر پریدم و سوسکه رو کوبیدم تو دیوار ، گیج شد و کشتمش . مهردخت هم تا صبح بغلم عین بید لرزید و نخوابید . 

(وحشت عجیبی از حشرات مخصوصا سوسک داره) ساعت پنج و نیم بلند شدیم صبحانه شو که داشت میخورد دیدم یه سوسک داره رو زمین تلو تلو میخوره فهمیدم همون دیشبیه س که گمش کردیم . 

عاقا سرتونو درد نیارم نمیدونم این چه شانسی بود که دوتا سوسک تو این شب مهم دیدیم .

 بعد از اونم چند تا دیدیم . بعد رفتم 5 تا گالن سم خریدم به همسایه ها که ذلیل مرده ها هر چی تو بهار باهاشون قرار گذاشتم سم پاش بیارم گوش ندادن و بهانه اوردن ، گفتم خبر مرگ هر چی سوسکه ، ساعت 12 شب بریزیدش تو فاضلاب ها . ولی این کار همانا سوسک ها بیرون زدن همانا . 

خلاصه اینو بگم که تا الان که بردیا رفته نشسته تو خونه مون و اقای سم پاش داره کل آپارتمان از پشت بوم تا موتور خونه رو سم میزنه ، دوباره چند تا دیدیم . 

این باعث شد مهردخت دیوانه م کنه ، هر دستشویی و حمامی میرفت باید قبلش چک می کردم ، بصورت توهمی هر چی به بدنش می خوره ، جیغ میزنه .

همه ی اینا رو تحمل کردم ولی از چند وقت پیش به این طرف گاهی موقع حر ف زدن وقتی موضوع به مذاقش خوش نمی اومد ، صداشو بلند می کرد یا بالحن بدی صحبت می کرد . 

علی رغم رفاقت زیادمون من به این مسائل حساسم . 

چندین بار بهش تذکر دادم که مهردخت در نود در صد موارد تو مقصری و حق نداری عصبانی بشی ، میمونه ده درصد که ممکنه من اشتباه کرده باشم و تو رو ناراحت کنم ، باز هم نمی پذیرم که داد بزنی یا رفتار ناشایست از خودت نشون بدی . 

من مادرتم و بخاطر تو خیلی خیلی گذشت کردم و خیلی وقت ها که تو اشتباه کردی میتونستم ضایعت کنم ولی دیدی که با احترام بهت ، موضوع رو درست کردم و اجازه ندادم تو تحقیر بشی و کسی به خودش اجازه بده بهت توهین کنه . 

پس انتظار دارم در بدترین شرایط هم کنترل خشمت رو داشته باشی و هرگز از دایره ادب خارج نشی

بذارید یه مثال بزنم . 

یه شب دراز کشیده بودیم . مهردخت گوشیش رو داد به من که چیزی رو براش سرچ کنم همین که گوشی رو گرفتم صفحات بازش رو بستم ، یهو مهردخت گوشی رو کشید و عین جن زده ها شروع کرد به داد کشیدن که تو چکار به اینا داری .

 منم تند تند می گفتم ببخشید ای واای اطلاعات مهمی بود ؟

اخرشم مدل هاپویانه ، گوشی رو پرت کرد رو تخت ، گوشه ی گوشی هم خورد نمیدونم به کجای زانوم که من ضعف کردم .

 همه چی برعکس شد . 

حالا من زانومو گرفته بودم از درد قرمز شده بودم و اون هی بغلم می کرد می گفت ببخشید ، ای واای بمیرم برات چی شد!!

خلاصه آروم که شدم گفتم ببین اگه وحشی بازی در نمی آوردی اینطوری نمیشد . 

من اشتباه کردم عذر خواهی هم کردم ، کاری که تو در روز هزااار بار انجام میدی . 

ولی واکنش غیر کنترل شده ی تو ، ادامه ش رو درست کرد . تو مسائل اجتماعی هم همینه دو نفر سر رانندگی عصبی میشن یکیشون چاقو میکنه تو شکم اون یکی . 

دیگه معذرت میخوام هم فایده نداره . 

چندین بار هم بهش تذکر دادم که الان دیگه مدرسه نداری ، من درک می کنم دوست داری بخوابی ولی اینکه تا ساعت چهار صبح بیداری و داری فیلم میبینی یا با گوشیت کار میکنی ،  بعد صبح میخوابی تا لنگ ظهر برای من پذیرفته نیست . 

بگیر بخواب تا ده ، ولی بعدش بیدار شو ، به تمرینات کلاس آوازت برس ، کارای خونه رو انجام بده .

 من که نباید به تو بگم گردگیری کن و سه روز بعد انجام بدی .. 

توقع دارم خودت تشخیص بدی که این کار سر وقت انجام بشه .. چند روز یه بار تو این خونه جارو برقی بکشی .

 ظرفای ظرفشویی رو بچینی  توش یا ازش بیرون بیاری مرتب کنی . 

غذا هر چی بلدی بپز برای شام و از اینترنت یاد بگیر .

 من یه مادر شاغلم با اینهمه مشغله ..همه ی این سالها هم همه کار کردم ولی دیگه غیرت خودت نباید قبول کنه من از سر کار بیام بگی شام چی داریم !!!

نمیگم هر شب این کارها رو بکن ، که اگر هم بکنی چیز زیادی نیست ، ولی همین که، من احساس کنم تو وظیفه شناس و مسئولیت پذیری کافیه . 

****************

بعد از اینکه کلا" تو این هفته ی اخیر خیلی اذیتم کرد و من چشم رو همه ش بستم و عذر خواهی هاش رو پذیرفتم به دیرو ز رسیدیم . 

چند روزه میگم کشوی لاک هات رو تمیز کن .. خشک شده ها رو بریز دور تا جدید بخریم . میگه خوب ولی نمیکنه . 

دیروز از اداره زنگ زدم گفتم : مهردخت کشو مرتب شد ؟ 

گفت : نه می ترسم توش سوسک باشه . 

گفتم : تو کشو سوسک نیست ، باشه هم میاد بیرون فوقش می کشیش.

حالا برو برنج خیس کن من میام خونه میخوام برای تو و نفس شام بپزم دیر میشه . 

گفت : میترسم ، تو جای برنج سوسک باشه . 

گفتم : مهردخت دیگه رسما" گندشو در آوردی ها . 

به استادت زنگ زدی وقت انتخاب رشته بگیری ؟ 

گفت : یادم رفت . 

گفتم : خجالت نمیکشی از صبح چهار دفعه بهت یادآوری کردم ؟؟ 

با صدای بلند گفت :  اَ اَ اَه ه ه ه ، مامان دیووونه م کردی چقدر گیر میدی !!! دارم لاک میزنم برم سر قرارم . 

گفتم : مهردخت امروز بیرون نمیری . 

گفت: میرم ، برام خیلی مهمه .. یه هفته ست با سمیرا قرار گذاشتیم . 

گفتم : میدونم ولی اجازه نداری بری . 

گفت: میرم . 

گفتم : برو ولی دیگه برنگرد خونه و قطع کردم . 

چند دقیقه بعد آرمین زنگ زد . 

-: سلام مهربانو ، الان مهردخت زنگ زد ، گفت شب میاد پیش من .

 منم خوشحال شدم . ولی چون همچین چیزی از مهردخت بعیده ، فکر کردم شاید حرفتون شده . 

-: سلام ، آرره دقیقا " حرفمون شده بهش گفتم حق نداری بری بیرون و اگر رفتی نیا خونه . 

-: عه پس بیاد خونه ی من چطور میشه؟ 

-: هیییچی متاسفانه دیگه نمیتونم قبول کنم برگرده ، بمونه پیش تو .

 چون زندگی با من یه قوانینی داره که باید رعایت کنه . اگر نکنه مشکل پیش میاد . 

-: پس بذار من باهاش صحبت کنم . 

-: ممنونم . 

آرمین با مهردخت صحبت کرده بود و مهردخت گفته بود قرارم خیلی برام مهمه . ارمین گفته : قرارت مهم تره یا مامانت ؟ اونم گفته بود : مامانم . 

خلاصه به اینجا کشید که مهردخت بیرون نرفت . بلیط ها سوخت شد ، قرار شام من و نفس هم بهم خورد . 

هر روز که میرم خونه ، یا قبلش خرید کردم ، زنگ می زنم مهردخت بیاد کمک،  یا میرم در رو باز می کنم سلام میدم هر جا باشه میاد  استقبالم .

دیروز رفتم خونه، سلام ندادم . 

مهردخت هم تو اتاقش بودداشت با لپ تاپ فیلم می دید (در اتاقش باز بود می دیدمش) . 

شام درست کردم و تنهایی خوردم . 

ساعت حدود یک خوابیدم . نصفه شب دیدم اومد بغلم خوابید و دستش رو انداخت دور کمرم . 

قرار بود امروز بره کارت ملی هوشمندش رو بگیره ، عصری هم برای معاینه ی چشم بریم .

آرمین هم خواهش کرده بود که گذرنامه ش رو تمدید کنم . 

بهش گفتم اجازه ی محضری پدر رو میخواد ، برو بگیر تا شنبه ببرم برای تمدید . 

دیشب آرمین گفت : چون فردا خونه تون سمپاشیه میام دنبال مهردخت میبرم کارت ملی رو بگیره ، بعد برای تمدید گذرنامه ش می ریم . گفتم باشه .

صبح که می اومدم اداره گوشی مهردخت  رو از شارژ درآوردم تا بذارم نزدیکش با پدرش هماهنگ باشه . 

دیدم ساعت موبایلش رو از هفت و نیم هر نیم ساعت کوک کرده . (گوشیش رمز نداره من میتونم ببینم )

ساعت 9 به آرمین زنگ زدم ، گفتم بیداری ؟ 

گفت: آره مهردخت بیدارم کرده گفته کار اداری داریم زودتر بیا دیر میشه . 

لبخندی از سر رضایت زدم . 

درحین کار هم برای کد پستی و آدرس گیر کردن،  دوبار مهردخت تماس گرفت و سلام داد ، سوالش رو پرسید . 

**********

ما والدین که عموما" خیلی به بچه هامون سرویس میدیم ، بدهکارشون نیستیم . 

من برعکس نفس که فقط سرویس بی توقع میده و ابدا" تقاضا هاش رو عنوان نمیکنه ، میگم زندگی مشترک یعنی همه چیز متقابل . 

اگر من مادری هستم که مهردخت برای تتو کردن ،درست کردن ناخوناش ، بیرون رفتن ، خرج کردن ، کلاس آواز رفتن ، کلاس رانندگی رفتن و خیلی چیزهای دیگه ،  هییچ مشکلی نداره و من حواسم به همه  چیزش هست .. پا به پاش هر جا خواسته رفتم ، سر همه ی کارها و پروژه هاش تا صبح بیدار موندم و خیلی چیزای دیگه که اصلا گفتنش لزوم نداره ، حالا توقع زیادی نیست که هوای زندگی رو داشته باشه و با کارهای دخترونه ش باری از روی دوش من برداره . 

من که نباید بهش بگم گردگیری و جارو کن !! 

من که نباید یادش بندازم  خشمش رو کنترل کنه و صداشو بلند نکنه . 

آدما یا خودشون حواسشون هست یا با ابزار هایی باید بهشون تلنگر زد . 

ابزار من هم همین چیزهاییه که مهردخت دوست داره و باید بفهمه اگر به رعایت اصول متعهد نباشه اونا رو از دست میده . 

********

می دونید که من مهربانویی هستم که برخلاف آرامش و صلح ذاتیم ، اجازه ی سوء استفاده به احدی رو نمیدم و اگر احساس کنم داره این اتفاق میفته به قیمت اذیت کردن و ضرر خودم هم که شده ، اون موقعیت رو بهم میزنم . 

درست مثل طلاقم از آرمین .

" و میدونید که خیلی دوستتون دارم"