" خوشبختی همین نزدیکی هاست"

گاهی یه چیزایی باعث میشه فکر کنی " کارت درست بود" یعنی یه لایک گنده به خودت بدی و دلت خوش باشه به اینکه راهی که رفتی ، قسمت سخت و مهمش رو درست طی کردی . 

منظورم به رابطه ی خوب من و مهردخته . درست مثل زن و شوهر ها که اگه بگن ما هییییچ مشکلی نداریم و هیییچوقت نه اختلاف نظری داریم نه بحثمون میشه ، نه کسی باور میکنه نه اصلا چیز خوشایندیه ( چون در هر حالتی بالاخره دوتا آدم متفاوت با هم اختلاف هایی دارند و درستش اینه که مهارت گفتگو و حل و فصل اختلافات رو داشته باشند) 

رابطه ی من و مهردخت هم عین همون میمونه . یعنی  ما هم با همدیگه اختلاف نظر هایی داریم ، گاهی از هم دلخور میشیم " حسسابی هم میشیم " اما بالاخره حلش می کنیم . 

اما مهم رگ و ریشه های یه رابطه ست که باید محکم و درست باشه که اگه باشه خوشبختی همین نزدیکی هاست . 

 دانشگاه مهردخت نسبت به منزل ما خیلی خوش مسیره . 

یعنی یه تاکسی کوچولو سوار میشه میاد تا خیابون اصلی بعدشم سوار بی آر تی میشه میره میدون فردوسی . دانشگاهشم که در همون حوالیه . تازه اگه وسایلش زیاد باشه و حوصله ی ایستادن تو اتوبوس رو نداشته باشه بایه تاکسی صاف میره میدون فردوسی . 

اما همین مسیر رو هم گاهی  تنبل بازی در میاره و با اسنپ میره . یعنی یا تا دیر وقت بیدار مونده و تکلیف های دقیقه ی نود رو انجام داده (که معمولا" شامل طراحی و اسکیس و این چیزاست ) یا وسایلش زیاده و حال نداره با تاکسی بره سرخیابون و اونجا از پل هوایی بره اون طرف خیابون . 

اونجاست که من از دستش ناراحت میشم و میگم : راحت طلب و بی مبالاتی وگرنه دختر به این جوونی چرا باید انقدر تنبل باشه که راه به این خوش مسیری رو با اسنپ بره !!

امروز با هم از در خونه اومدیم بیرون من رسوندمش به خیابون اصلی ، درست جایی که باید تاکسی سوار میشد یا بی آر تی . از هم خداحافظی کردیم . هنوز به اداره نرسیده بودم که تلفن کرد گفت : 

مامان کیف آرشیو و کل تکالیفم رو جا گذاشتم دارم بر می گردم خونه . 

گفتم : باشه عزیزم ولی مواظب خودت باش عجله نکن وقت داری . 

تو ذهنم چرخید که صبح بی حال و کسل بود کاش اسنپ می گرفت .

تلفن قطع شده بود اومدم دوباره بگیرمش ، ولی مدیرم بالای سرم ایستاده بود .. 

کارم که تموم شد زنگ زدم بهش . 

-: مهردخت رسیدی خونه ؟ 

-: آره مامان جون .. دارم برمی گردم دانشگاه . 

-: با چی برمی گردی ؟ 

-:تاکسی های سرخیابون . 

اومدم بگم  کاش اسنپ می گرفتی . گفتم ولش کن حالا که دیگه داره میره . 

خداحافظی کردیم و دوباره مشغول کار شدم . 

چند دقیقه بعد دوباره تماس گرفت : 

- :مامان لطفا بعدا تلگرامت رو چک کن . 

-: باشه دخترم . 

خوندین چت هامون رو ؟ 

حس خیلی خوبی داره وقتی فکر میکنی یه جور با بچه ت ، عشقت ، همخونه ت و.. رفتار کردی که علی رغم اینکه فکر میکنه ممکنه مورد بازخواست قرار بگیره باز هم دروغ نمیگه .

 این چیزیه که اسمش رو شرافت اخلاقی میذاریم .. چیزی که مطمئنت میکنه ارزش ها رو خوب یاد فرزندت دادی .. اینکه روح متعالی خودش رو برای اتفاقات ساده ی زندگی خدشه دار نمیکنه و سرش رو بالا میگیره میگه دلم نمیاد بهت دروغ بگم . 

باید حواسم رو جمع کنم . عزیزهای زندگیمون  مثل گنج میمونند . با ایراد گرفتن های الکی ، زور گفتن و ثابت کردن اینکه من بزرگتر تو هستم پس حتما" باید هی بهت یادآوری کنم که حرف حرف منه نتیجه ی خوبی نمیده . 

یادش بخیر یه دوستی داشتم خیلی نسبت به دختر بچه ش سخت می گرفت .

 بچه میومد ازش اجازه می گرفت یه کار ساده انجام بده ولی اون اجازه نمیداد . بهش می گفتم چرا اجازه ندادی مگه مرررض داری . می گفت : آرره .. میخوام هر چی میگه نگم باشه تا روش زیاد نشه . 

می گفتم : مگه مامور جهنمی تووو؟؟ چرا باید روش زیاد بشه .. تو باید دنبال این برگردی که اگر هر چی میخواد بهش اجازه بدی مگر اینکه واقعا چیزی باشد که  اجازه دادن بهش به ضرر بچه یا دیگران تموم بشه حالا تو میشینی انتخاب میکنی از هر ده تا خواستنه ی کوچیکش فقط دو سه تاش رو موافقت کنی؟؟

*******

دوستتون دارم و دوست داشتم حال خوب این لحظه رو باهاتون شریک باشم