وقتی حالم دگرگونه

برای پست تولد در صفحه ی اینستاگرامم نوشتم : غوغایی از اندیشه های نو دارم، فصل جدیدی آغاز شد ... 

نمیدونم چرا شب پنجاه سالگیم ، (درحالیکه خیلی از اندیشه های نویی که الان تو سرم داره وول میخوره و بعضی هاشون رو دارم عملی میکنم رو اصلاً در اون شب نداشتم،  چنین جمله ای نوشتم)؟؟

به ضمیر ناخوداگاهم  الهام شده بود؟ داریم مگه؟؟ 

نمیدونم به هر حال،  اما شده!! به مرور درموردشون اینجا هم مینویسم اما درحال حاضر گیج ترین و تاحدودی ترسیده ترین حالت ممکن رو تجربه میکنم . چیز بدی نیست شاید بشه گفت یک تغییر بزرررگ ... یه بهم خوردن روتین و حتی نه از یک جانب ، از چندین وجه . 

******

یه روزی در سالهای خیلی دور که اکثر وبلاگ نویس ها در بلاگفا می نوشتیم، "سعید " نامی  که وبلاگ "پنجره ی شرقی " رو مینوشت، یه  پست گذاشت که:  امروز حرف زدنم نمیاد، بیاید بنویسید کی و کجا به دنیا اومدین . 

خب، دایره ی دوستان مجازی وبلاگنویسمون چندسالی بود که شکل گرفته بود و تقریباً از زیر و بم زندگی های هم خبر داشتیم ولی ... 

کامنت ها یکی یکی  نوشته میشد و همه میخوندیم و با هم شوخی میکردیم . بعضی ها هم معما میگفتن و بعضی ها هم اعتراض میکردن که یعنی چی سن و سالمون رو میپرسی عمراً نمیگیم . 

وسط اونهمه کامنت ، دوتا کامنت خیلی عجیب بود . 

آخه متن هر دوتاش تقریباً یکسان بود : 

من  چهارم تیر 52  بیمارستان آرین که بین خرمشهر و آبادان بود  به دنیا اومدم . 

چیزی که میدیدم رو باور نمیکردم ، مگه میشه یه نفر مثل من کامنت گذاشته باشه ؟ نادیا هم همون موقع واکنش نشون داد: 

مهربانو ، درست نوشتی؟؟ تو هم 4 تیر 52 هستی ، اونم تو بیمارستان آرین؟؟ 

هیچی دیگه... ساعت تولدمون رو چک کردیم . من تقریباً ساعت یکربع به شش صبح و نادیا حدود ساعت 9 صبح به دنیا اومده بودیم ، درست در یک روز و یک بیمارستان. 

مسلماً در روز تولد هر کدوممون، چندیدن و چند نوزاد دیگه در همون بیمارستانی که ما دنیا اومدیم، به دنیا اومدن ولی اینکه دونفر بصورت اتفاقی نه با پیگیری و تلاش ، همدیگه رو پیدا کنند خیلی اتفاق جالب و کم نظیریه 

من و نادیا سالهاست همدیگه رو " همزاد" خطاب میکنیم و اگر چه همدیگه رو ندیدیم  و از هم کیلومتر ها فاصله داریم ، ولی روزهای تولدمون خیلی ویژه دلمون برای هم می طپه . 

دلم میخواد یه سالی روزتولدمون کنار هم باشیم و با هم شمعمون رو فوت کنیم .. امیدوارم که به این آرزوم برسم .

حالا منم حرف زدنم نمیاد، بیاید تو کامنت ها از محل و تاریخ تولدتون بنویسید ، دنیا رو چه دیدی شاید شما هم همزادتون رو پیدا کردید .

حال ندارم ولی می دونید که  دوستتون دارم