پخش یک نوع مثلث خااااص

تو خونه ی ما معمولاً تی وی روشن نمیشه مگر اینکه بخوایم یه برنامه ی انتخابی ببینیم . یه سری از سریال های ایرانی رو من و مهردخت   با هم می بینیم و یه تعدادی رو هم فقط من مشتریشون هستم . شب/که من/و / تو  رو سالهای قبل خیلی دوست داشتیم برنامه هایی مثل فرازمینی ها یا کلینیک حیوانات و مسابقه های Dancing  on ice و   Americas Got Talent  رو حتماً میدیدیم .

 کم کم وقتمون محدود شد و اونایی که از این ش/بکه دوست داشتیم رو آنلاین هر وقت که فرصت داشتیم میدیدیم تا سال گذشته ،  با اون گند هایی که بالا آوردن و چشممون بیشتر از قبل به جهت گیری های کثیفشون روشن شد دیگه از اینستا هم بلاکشون کردم چه برسه به دنبال کردن برنامه هاشون!

تا اینکه چند وقت پیش دیدم تو هر محفلی ، درمورد پخش مصاحبه خر/داد/یان و داستان م/ثلث عش/ق نافر/جامش سخنه . 

پرس و جو کردم که جریان چیه و به اختصار برام گفتند که طی یه برنامه ی حدوداً 45 دقیقه ای ، محمد داستان زندگیش و احساسش رو به یک مرد بنام ابی و ازدواج با همسر فداکارش  و نهایتاً نافر/جام بودن هر دوی این عشق ها تعریف کرده . 

برام جالب بود که همه ی کسانی که برنامه رو دیده بودند میگفتند ما اصلاً نظرمون نسبت به محمد تغییر کرده خیلی بیشتر از قبل دوسش داریم و .. 

خیلی عجیب بود چون همه ی ما از قبل میدونستیم که محمد همج/نس/گ/راست و نمیدونم چرا وقتی مصاحبه رو دیدن انقدر احساس بهتری نسبت بهش پیدا کردن .

 تو تمام سالهایی که من میشناسمش و از اول هم میدونستم گرای/ش جن/سیش رو هیچوقت احساس خاصی بهش نداشتم این موضوع برام بیتفاوته ، نه در مورد اون شخص،  بلکه هر شخص دیگه ای هم که باشه ، گرای/ش جن/سی یه مورد شخصیه و ربطی به من نداره مگر اینکه یکی از افراد خانواده م باشه اونوقت برام مهم میشه که از هر راهی ممکنه براش  محیط امن فراهم کنم. 

اما با پخش این برنامه از ش/بکه های پر بیننده به صورتی که آمیخته با احساسات لطیف  و عشقانه باشه مخالفم . اگر برنامه آموزش و فرهنگ سازی بود خیلی هم طرفداری میکردم، چون این موضوع با وجود تبلیغات گسترده ای که در سالهای اخیر( شاید 50 سال پیش تا بحال) گردانندگان جهان درموردش کردند و می کنند ، باز هم تو خیلی از جوامع از جمله جامعه ی خودمون تابو محسوب میشه و حالا حالا ها جا داره فرهنگ سازی بشه و عامه مردم متوجه بشن که اولاً تر/نس ها حقیقتاً حسابشون از گر/ایش ها جداست و مربوط به هویت جن/سی هست ، ثانیاً گرای/ش جن/سی هر کسی مربوط به خودشه وبه هییییچکس مربوط نیست . 

شاید این سوال پیش بیاد که چرا با پخش فیلم های رنگین کم/انی که داستان های لطیف عاطفی دارند مخالفم و با پخش فیلم های اموزشی و  فرهنگ سازی در این مورد موافق؟

ببینید ، طبق آمار های غیر رسمی که من دارم و صرفاً با سوال و جواب از افراد خانواده ، دوستان نزدیک، همکاران و هر مردی که به نوعی آشنایی داشتم باهاشون و میتونستم ازشون دراین خصوص سوال کنم به این نتیجه رسیدم که تقریباً 85% از مردان در اواخر کودکی و دوران نوجوانیشون تجربه ی س/ک/س ( حالا از سطح خیلی پایین تا بصورت کامل) رو با همجنس خودشون حداقل یکبار داشتند ، و معمولاً از این مرحله عبور میکنند (مخصوصاً تو کشور خودمون ) علت های زیادی برای این کار هست و پررنگ ترین دلیلش کنجکاویه ، بعد از اون محدودیت هاییه که در برقراری ارتباط تو سن کم بین دختران و پسران داریم دلیلش میشه . خُب مسلمه که بچه ها تو سن کنجکاوی خیلی زیاد و درکنارش بحران بلوغ و فوران هورمون های جن/سی ممکنه برای ارضای هم کنجکاوی هم جن/سی از خود/ار/ضایی عبور کنند و به دم دست ترین کسی که امکانش رو پیدا کنند رو بیارن که همون دوستان هم/جنسشون باشه . 

تو اون سن بچه ها خیلی راحت میتونند با هم ارتباط بگیرند تو مدرسه ، تو باشگاه، به هوای درس خوندن با هم و ... 

حالا شما ببین چند درصد دخترا و پسرا تو کشور خودمون میتونند این تجربیاتی که در بالا بهشون اشاره کردم رو با دوستان غیر همج/نس خودشون داشته باشند؟ 

شما دوست عزیز چند درصد اجازه میدی دختر 14 ساله ت با یه پسرهمین سن و سال بره درس بخونه ؟ و چند درصد اجازه میدی با دوست همجنس خودش باشه؟؟  (البته الان دیگه خانواده ها اطلاعات بیشتری دارند و نسبت به سابق روابط بچه هاشون رو کنترل بیشتری دارند) 

برگردیم به موضوع ، پس من نتیجه گرفتم که درصد زیادی از بچه ها(مخصوصاً پسرها)  چنین تجربه ای رو حدااقل یکبار دارند ولی حقیقتاً گرایش اصلیشون این نیست .. وقتی هم تشویق به ادامه ش نشه و موضوع عادی نشده باشه از این مرحله عبور میکنند و مثل اکثر ما به حالت استریت (Straight) در میان.

 ببینید من هییییچ زاویه ای با افراد با گرایش های مختلف ندارم ، میدونید که رشته ی دانشگاهی مهردخت طراحی لباسه و توبعضی از رشته های هنری از این قبیل ، تعداد اقایون هم/جنس/گرا بیشتره بنابراین مهردخت در طول تحصیلش با چند تا از همکلاسیهاش با همین نوع گرایش آشنا بود کار تیمی با هم میکردند و ساعت ها روی پروژه ها کار میکردند و کافه میرفتند و وقت میگذروندن منم میشناختمشون پسرهای بسیار مهربون و نازنینی هم هستند . 

اما بنظر من این موضوع چیز عادی نیست . بعضی از دوستانم که بعد از پخش این برنامه با هم صحبت میکردیم و نظرشون با من مخالف بود ،  اصرار داشتند این همونقدر عادیه که گرایش ما عادیه . 

بهشون گفتم فکر کنید که الان یه نوجوونی داشته باشید که یا از رفتارش یا طبق اظهارات خودش متوجه بشید به هم/جنس گرایش داره . قدم اول چکار میکنید؟ 

همه گفتند با آرامش و محبت میپذیریم و کمکش میکنیم که زندگی شادی داشته باشه و حتماً از ایران خارجش میکنیم و جلسات تراپی هماهنگ میکنیم و .... گفتم : آفرررین دقیقاً میخواستم همینو بگید . چرا جلسات تراپی هماهنگ میکنید؟ 

خب واااضحه که این از نظر شما عادی نیست و میخواید از مشاور کمک بگیرید . تا اونجایی که میگید با مهربونی میپذیریم و کمک میکنیم از اینجا بره و .. نشون میده شما یک خانواده آگاه هستید ولی هرجور حساب کنید این کاملا معمولی نیست . 

مثل این میمونه که شما با بچه ای مواجه میشید قدرت بویایی نداره ، آیا براتون بی تفاوته؟ نه دیگه .. ایا میشینید با بقیه و در خوشحال ترین حالت ممکن درمورد این موضوع صحبت کنید؟ 

پس وقتی من میگم پخش این برنامه ی عاشقانه و لطیف از یه تریبون پر مخاطب که امروز به راحتی در دسترس قرار میگیره موافق نیستم برای اینه که درصدی از بچه ها که قراره از اون مرحله عبور کنند با دیدن حس خوب پدر و مادر و بقیه به این ادم که تاحالا یا چیزی درموردش نمیگفتن یا اگر میگفتن چیز مثبتی نبوده ، ممکنه از عبور کردن منصرف بشن و بگم خب چرا اصلا عبور کنیم ؟ خوبه که .. همه هم موافقشن . 

با دوستان روانشناس و مشاورم صحبت کردم و پرسیدم آیا مردم به دلیل گرایشات مختلف و غیر از غیر هم/جنس/ گرایی مراجعه می کنند؟ گفتند: به وفووووور . گفتم پخش این نوع برنامه ها در تشویق بچه ها اثر داره ؟ جوابشون مثبت بود ..

 البته به این نکته اشاره کردند که گرایش آدم ها ( اگرطبق  برنامه ریزی و دستور نباشه) در سنین خردسالی از بدو تولد تا 4-5 سالگی ساخته میشه و عموماً به رفتار پدر ومادر وابسته ست .

 یعنی پسرهادقیقاً مادرانی داشتند که پسر رو به خودشون وابسته بارآوردند و تماس جسمی بالایی با پسرشون داشتند و دختر ها هم معمولاً زیر دست پدرانی تربیت شدند که آرزوی پسردارشدن داشتند و دخترشون رو کاملاً مردونه بارآوردند . (البته که این بحث کاملاً تخصصیه و خارج از سواد من ، صرفاً چکیده ی اطلاعاتی که دوستان متخصصم به زبان ساده برام گفتند رو بازگو میکنم) 

چند خط بالا تر نوشتم " گرایش آدم ها ( اگرطبق  برنامه ریزی و دستور نباشه)" ... 

شاید سوال بشه که مگه دستوری هم میشه؟ بله متاسفانه در دنیای پر از دروغ امروز گردانندگان اصلی جهان اهداف و برنامه های خودشون رو دنبال می کنند و یکی از اونا کاهش جمعیت برای تمام نشدن منابغ و نهایتاً غذا وانرژیه . برای همین سالیان ساله که انواع راه هایی که به این موضوع ختم بشه رو اجرا کردند یکی از اون ها هم تبلیغ و تشویق هر نوع گرایش ج/نسی غیر از نوع معمول اون که دگر /جنس گرایی باشه ست . از سلبریتی های مختلف گرفته که اعلام کردن تا ریز و درشت فیلم هاییه که کمپانی های بزرگ فیلمسازی ساخته میشه  و حتی سیاستمداران مطرح . 

بنظرم درصد زیادی از اونا واقعاً چیزی که اعلام میکنند نیستند و برنامه ی تبلیغاتی و همون دستوراتیه که صادر شده . 

خلاصه که من این مستند پخش شده رو ندیده بودم و تصمیم داشتم تو یه فرصت مناسب ببینمش ( چون معتقدم درمورد چیزی که ندیدم نباید نظر بدم ، فراستی که نیستم خدا رو شکر )بالاخره هفته ی پیش یکی از دوستان عزیزم که حتماً باید دوتایی درموردش کلی تبادل نظر میکردیم ، لینک این برنامه رو برام فرستاد و به خودم گفتم : 

آهااان مهربانو دقیقاً همونی که باید میشد، شد و همون کسی که تبادل نطر در مورد هرچیز باهاش هم مفیده و هم لذت بخش باید برات لینک میفرستاد . 

نشستم کامل دیدم برنامه رو .. نظرم نسبت به قبل هیییچ فرقی نکرد درمورد محمد خر/دادیان... ایشون از نظر من یک دنسر عالی ایرانی بودند که همیشه احساس میکردم آدم خوبی هم هست و اخلاق خوبی داره شاید بخاطر این بود که وقتی داور مسابقات رقص بود ، میدیدم با چه عشقی کار میکنه و به شرکت کنندگان چقدر با محبت انرژی و  امید میده . 

عمیقاً بخاطر اینکه هیچوقت تو زندگی عشقیش به عشقش نرسیده متاسف شدم . امااا چیزی که خیلی نظرم رو تو دیدن این برنامه جلب کرد و از ته دلم افسوس خوردم تفاوت زندگی جوان دیروز ایرونی با امروزیه . 

چقدر راحت کار میکردند، پارتی میگرفتند، مسافرت می رفتند ، با کسی که دوست داشتند ارتباط میگرفتند، برای اینده شون برنامه ریزی و خیلی راحت اجرا میکردند. 

دلم برای همه ی اینهایی که الان بصورت حسرت برای بچه های امروز ایرانی دراومده خون شد . تازه موضوع مهم اینه که ایشون از یه خانواده  خیلی معمولی و طبق اظهار خودش جنوب شهری بوده ، چیزی که الان برای قشر متوسط جامعه ی امروز تقریباً رویاست . 

 لطفاً درمورد مطالب این پست خوب فکر کنید و اگر تجربه ای دارید و کلاً حستون رو از پخش برنامه ( چون دلیل نوشتنم ، همون پخش برنامه ست نه قضاوت درمورد گرایش های جن/سی) برام بگید . 

دوستتون دارم 

پینوشت: ببینید اکثر مقاله های روانشناسی و علمی اینطور مینویسند :

استریت چیست؟ 

استریت  (Straight) طبیعی ترین و رایج ترین تمایل جن/سی وعاطفی در میان انسان هاست . نام دیگر آن دگر جن/س گرا یا Heterosexual ست . پس واقعاً تمایلات دیگه طبیعی نیست دوستان !