این روزها

خرداد ماهه و فصل امتحانات پایان سال تحصیلی .. 

امسال هم با همه ی هیجانی که داشت گذشت ، یاد اول سال تحصیلی بخیر

من بین فروشگاه های تخصصی لوازم کار مهردخت و لیستی که به سفارش هنرستان دستم بود ، مات و مبهوت بودم دلم میخواست ابزاری که تو لیست بود رو به انگلیسی مینوشتند تا بتونم بخونمشون، چون اصلا" وارد نبودم حتی اسمشون رو درست بگم .

به هر ترتیب ، گذشت و ما به شکل زندگی جدیدمون عادت کردیم ،

"عاااادت " ...

بدون شک یکی از معجزات خلقت انسان ها همین عادت کردنشونه .. حالا دیگه به قیمت های سرسام آور مواد اولیه عادت کردیم ، عادت کردیم تا پاسی از شب ، تو دفاتر فنی منتظر بمونیم تا یه طرح روی فلش مموری تبدیل به پلات بشه ..

عادت کردیم که با همه ی دقت و احتیاط باز هم رنگ روی وسایل خونه بشینه ...

همه ی این ها، چون بخاطر مهردخت بود شیرین و دوست داشتنی شد ..

همه ش به این امید که در طول زندگیش خوشحال باشه و راضی ..

اینکه مثل ما نسل سوخته ای ها به اجبار درس نخونده باشه ، به اجبار رشته انتخاب نکرده باشه و به اجبار تو شغلش قرار نگرفته باشه ...

برای امتحان مبانی هنر باید کارت عروسی طراحی ، و در اون بصورت غیر مستقیم به موضوع ازدواج اشاره می کرد .

که نتیجه ی کار این شد :

عکس اول داخل کارته که توصفحه دست چپ دوتا چمدون رو نشون میده که از دسته ی یکیشون کراوات آ.یزونه و روی چمدون عکس سیبیل داره ...و اون یکی چمدون از دسته ش گردنبند جواهر اویزونه و روش هم پاپیون داره 

تو صفحه مقابلش هم ، جا حلقه ای همراه حلقه ها آویزونند .

زیرشم عکس برج پیزاست یعنی ما میخوایم ماه عسل بریم اونجا 

عکس دوم هم پشت کارت رو نشون میده که یه گل لاله ست ، روش هم پر از قلب های کوچولوست .

دوستتون داریم کجایید خونه مون خیلی سوت و کوره