" تو را می سپارم به دامان دریااا"

  هر وقت تو خودم بودم مادربزرگم می گفت : 

مگه کشتیات غرق شدند؟؟ امروز باید بگم : آره مادر بزرگ کشتیم غرق شده 

دریا خانه ات بود ، دلت دریایی 

نامت دریا دل 

دریا تو را باخود برد و من با آتشی که به جانم افتاده 

شعله شعله می سوزم ، خاکستر می شوم و با بغضی از اندوهِ ابرها 

چون قاصدکی سیاه پرسه می زنم ...

***********

ایران باز هم عزادار شد ....