"صورت های تقلبی"

سلام عزیزای من . حال و احوالتون چطوره ؟ مواظب خودتون هستید که آنفولانزا  نگیرید ، آشوب بپا نکنید ، اموال دیگران رو غارت و تخریب نکنید و دیگه کلا هیچ کاری نکنید دیگگگگه .. فقط خوشحال باشید و همین که خودمون با خودمون خوشیم و هر چی میکشیم از عوامل بیرونیه خدا رو شکررر کنید . 

یادتونه همین چند ماه پیش بود که من و مهردخت بین آوردن یا نیاوردن گربه افتاده بودیم به گیس و گیس کشی و خود شما ها رو داور کردم تا بینمون صلح برقرار کنید و همه ی تجربیات و تصوراتتون رو با ما درمیون بذارید ؟ خوب شما هم مثل همیشه رفاقت رو تموم کردید و با انبوه کامنتا راه و چاهو نشونمون دادید و نهایتا" با همکاری نفس ، باعث شدید دارسیِ قشنگم بشه دختر کوچولوی خونمون . 

می خوام بدونید که چقدر از انجام این کار راضی هستم و شبی نیست که با مهردخت به خودمون بگیم که زندگی بدون دارسی یه چیز مهم کم داشته 

اما براتون بگم از واکنش بقیه نسبت به موضوع . 

هر روز که میرسم خونه دارسی اولین کارم بغل کردن دارسیه و مسلما" موهای نازک و خوشگلش رو لباسم میشینه .. تو اداره بعضیا با عشق به این موها نگاه میکنن و میگن جااانم ، موهای دارسی رو لباسته و بعضی ها صورتشونو جمع میکنن و جوری که انگار یه صحنه ی چندش وحشتناک دارن میبینن یه" عیییییی" هم میگن !!!  

اما واقعیتش اینه که انقدر که بازخوردای مثبت گرفتیم ، منفی نگرفتیم . آخریش هم همین دیشب بود که وقتی مهردخت از  روی یونیت دندانپزشکی بلند شد ، دکتر پور وزیری عزیز گفت : فکر کنم میونه تون با حیوون خونگی عاالیه و همینطور که عکس هاپوی خوشگلش رو تو گوشیش نشونمون میداد ما هم دست به گوشی هامون شدیم و عکسای دارسی رو رو کردیم . 

نتیجه ش این بود که دوساعت قربون صدقه ی حیونامون رفتیم . ولی از رفتارهای بد و دور از نزاکت یه نمونه براتون تعریف میکنم که هم انتقادی باشه بر رفتار مصنوعی آدم هایی که تو اجتماع به وفور دیده میشن هم بگم که چقدر بعضی ها افکارشون سطحیه. 

چند وقت پیش یه جایی از دارسی عکس گذاشته بودم و یه سری مسائل رو درمورد اقدامات سلامتی و نگهداری گربه ها نوشته بودم بعد یکی اومده بود برام کامنت گذاشته بود " ملت بیکاار" 

رفتم یه سر به مطالبی که نوشته بود زدم دیدم پر از عکس نوشته های کپی شده از اینترنته که درمورد قضاوت نکردن دیگران یا دل نشکستن و این چیزا داد سخن داده . رفتم خصوصی براش این کامنت رو گذاشتم . 

عزیزم من یه خانم کارمند با سمت کارشناس ارشد مالی 46 ساله هستم که دختر 20 ساله م رو تک و تنها بزرگ کردم . 16 ساله  متارکه کردم و چهارده ساله وبلاگ نویسم و اتفاقا بعنوان یکی از وبلاگ نویسان برتر زنان جایزه و لوح تقدیر گرفتم .و درضمن در زمینه ی نیکوکاری فعالم و تایم استراحتم از 2/5 صبح تا 6/5 هست اگر یه نگاه سطحی به بقیه پستهام بندازی متوجه میشی من درحوزه ی هنر و نقد سینما و تئاتر هم فعالیت دارم ضمن اینکه از کدبانوگری و آشپزی برای خانواده ی کوچکم ، کم نمیذارم با این توصیفات در حیطه ی آدم های بیکار نیستم .

 اینها رو نوشتم نه برای اینکه خودم رو به تو ثابت کنم برای این که چند تا از پست هات رو نگاه کردم و متوجه شدم خیلی جوان هستی . درسته مطالبت از خودت نیست و کپی برداری از اینترنته ولی مشخصه به موضوعاتی از قبیل دل نشکستن و قضاوت نکردن آدم ها علاقمندی پس عزیزم بهتره فقط منتشر کننده نباشیم و ازخودمون شروع کنیم ، تمرین کنیم با مهربانی و صلح کنار هم زندگی کنیم و اگر بنظرمون هزینه کردن برای یک حیوان خانگی کار بیهوده اییه و صرفا" آدم های بیکار دنبال همچین چیزهایی هستند ، زیر پست کسی کامنتش نکنیم چون هم قضاوتش کردیم و هم دلش رو شکوندیم . برات آرزوی صفای قلب و خوشبختی واقعی و آگاهی و اندیشه در زندگی دارم . 

اینم اضافه کردم فرصت داری بیای کامنتت رو پاک کنی وگرنه زیر کامنتت جواب رو می نویسم . 

بیاین چند تا عکس خوشگل نگاه کنید تلخی حالمون رو بشوره ببره . 

آخ اگه بفهمم عکسا رو دیدین ، صورتتونو جمع کردیم و اییییش یا چیزی شبیه این گفتید عاااقتون میکنم  

دوستتون دارم 

آخه صورت گردالی خوشگلشو ببینید 

تپلی مامااااان