"تولدت مبارک، ای عشق بی بدیل من "

سرت روی کار جدید خم شده .. از حالت بانمک چشمات مخصوصا" چین قشنگی که گوشه ی لبهات ، جمع شده خنده م میگیره . خنده ی از سر شوق و یا شایدم ذوقی مادرانه . 

امروز به حرکت دست هات و محو کردن رد مداد رنگی روی تابلوت نگاه میکردم ... لرزش خفیفی تو ستون مهره هام حس کردم ...

 هی مهربانوووو این مهردخت کوچولوی توست . 

ببین چه با ظرافت و دقت ، طرحی زیبا رو خلق میکنه .

 شونزده سال پیش از این .. ، در چنین ساعت هایی درد از پهلوها به کمرم میزد ، تو تمام تنم می چرخید و امانم رو می برد . و در آخرین ساعات روز بیست و ششم تیر یعنی درست یکربع به یازده شب ، پاداش دردهای طاقت فرسام رو گرفتم .

وه ، چه چیز ها که تو این سال ها،  تغییر نکرده . چه اتفاق ها ، چه طوفان ها که زیر و رومون نکرد.

 اما فقط یک چیز عوض نشد ،  اون هم عشق بین من و توست . 

عشق من به تو .. اون مهر خدادادی عظیمی که حاضر میشم روزی هزار بار بخاطرش بمیرم و از نو زنده بشم و در خدمت تو باشم . 

این شیرین ترین حس دنیا . 

لحظه لحظه ی جلوس بر سریر با افتخار مادر شدن رو بیاد دارم ، اگر چه بهای سنگینی برایت پرداختم ، اما همه ی ان ها ، پیش تنها یک لبخند تو ، هیچ و پوچ است .

 زندگی کن و شاد باش ای تو ، شیرین ترین میوه ی زندگیم . "پایان شانزدهمین سال زندگی و تولدت مبارک عشق بی بدیل من "

**********

ساعت پنج صبح،  اتوبوس تور،  به مقصد پلنگ دره حرکت میکنه.سفرمون  یک روزه ست و شب برمی گردیم . قراره یعالمه آبشار و رودخونه بازی کنیم . 

 همه خوابیدن و من نگاهم به صورت زیبای مهردخته که کنارم دراز کشیده  و براتون مینویسم .. برمی گردم و  تعریف میکنم . 

میدونید خیلی دوستتون دارم؟؟