از سورپرایز تولد برادر با چاشنی رفاقت های با ارزش تا طعم کوکی کره ای حرف سین و شیرینی های هالوین

چند وقت پیش ، یک پیام خصوصی دریافت کردم، دوستی که نویسنده ی یکی از وبلاگ های دوست داشتنیمه، ازم درخواست کرده بود که برای تولد برادری که دور از ولایتشون زندگی میکنه کیک تولد درست کنم و در روز تولدش با ارسال کیک به صورت سورپرایز، خوشحالش کنم

خب منم که عاشق همکاری در همین امورم . 

بله شاید داستان کیک تولد سورپرایز رو در وبلاگ اقای دکتر ربولی خونده باشید  اما چیزی که حتی خود آقای دکتر هم ازش خبر نداره پشت صحنه ی این سورپرایزه که اگر کمک دوست عزیزم نبود ، پروژه با این کیفیت جمع نمیشد 

صد البته که آنی جان، خانم آقای دکتر(که سالهاست دورادور و از روی نوشته های آقای دکتر، خدمتشون ارادت دارم) در طراحی و اجرا نقش مهمی داشتند . 

همونطور که خیلی ها میدونید منزل من در شرق ترین منطقه ی تهرانه و ادرس منزل برادر آقای دکتر ، در غربی ترین منطقه تهران قرار داشت .

 هرچی فکر کردم دیدم اگر کیک رو من بخوام درست کنم و بفرستم ، بجز هزینه ی بیخود برای طی مسیر، هیچ چیز دیگه ای نداره و اصلاً توجیه اخلاقی هم نداره ترافیک سنگین تهران رو ، سنگین ترش کنیم . 

از اونجایی که همیشه به وابستگی ما آدم ها به هم ، و اینکه همه مون میتونیم برای هم منشاء خیر و آرامش باشیم ، فکر می کنم،  یادم افتاد که یکی از کیس های حمایتیمون که با کمک هم تونستیم یه قدم  هرچند کوچیک درجهت تامین بخشی از هزینه ی درمانش برداریم ، به منزل برادر آقای دکتر خیلی نزدیکه . این بود که تماسی گرفتم و براش توضیح دادم که یکی از دوستانم تهران نیست و ... 

این دومین باره که از این دوستمون کمک میگیرم . بار اول برای یه موضوع خانوادگی و شخصی خودم بود که ایشون در موردی که مشکل پیدا کرده بودم، تخصص داشت و درمدتی که کارمون انجام شد، از خودم دلسوز تر برای به نتیجه رسیدن کارم ، پیگیر بود .

 هرقدر از لطف و محبتش بگم کم گفتم . و این بار هم با کمکش برای خرید کیک و رسوندنش به برادر دور از ولایت انقدر لطف داشت که مطمئنم اگر قرار بود ازش کمک نگیرم ، اصلا  به این خوبی انجام نمیشد . 

اگر چه این دوستمون توسط یه شخص دیگه ای  به ما معرفی شده بود و خبر از وبلاگ و دوستانی که من اینجا دارم نداره و طبیعتاً اینجا رو هم نمیخونه ، ولی من وظیفه داشتم  با نوشتن این پست  هم آقای دکتر رو باخبر کنم که زحمت اصلی رو دوست دیگه ای کشیدن ، هم یادآوری کنم که وقتی یه کیس بهمون معرفی میشه و دست به دست هم میدیدم و هرکدوم به نوبه ی خودمون سهمی در همیاری میذاریم، داستان تموم نمیشه . و این دوستی ها ادامه پیدا میکنه . 

حالا این مورد که یه سورپرایز برادرانه بود و همه ش باعث خوشحالی، ولی ما آدما خیلی به هم نیاز داریم و وقتی با روی باز دست همو میگیریم ، داستانمون  هرگز تموم نمیشه . 

مثلا نمی دونم گلی خانوم رو یادتونه؟ تقریباً سه سال قبل بود که هزینه ی عمل تومور مغزیش رو فراهم کردیم. خدا رو شکر حالش خوبه و سر خونه زندگی و بچه هاشه . هنوز هم به من پیام میده و باهام گپ میزنه . امکان نداره شما ها رو فراموش کنه ، همیشه میگه من نمیدونم دوستات کیا هستند و چند نفرید ولی بهشون بگو تو همه ی راز و یازهام یادشون میکنم و از ته دلم براشون گره گشایی میخوام . 

همون اولا بود که شروع کردیم به جمع آوری کمک تقریباً شونزده، هفده سال قبل . یکی دونفر بهم پیغام دادن این کارو نکن ممکنه برات دردسر درست بشه و بعضی از کسانی که کمک میگیرند توقع کنند که همیشه ادامه داشته باشه و یا حتی اگر خوب نشدن مزاحمت بشن و بگن دستتون خوب نبوده و ... 

هیچوقت نه من نه نسرین جون ( که همیشه کارهای بزرگ و کمک های اصلی از طرف خودش بوده ) به این قدم ها شک نکردیم و دلسرد نشدیم . 

خدا رو شکر جز محبت و عشق و سلامتی هم از طرف مدد جوها ، چیزی ندیدیم .

 با آرزوی اینکه گره تو کار هیچ عزیزی نباشه و مخصوصاً درد و بیماری از همه به دور باشه ، دست شما دوستانم رو میبوسم که هیچوقت تو این کار تنهامون نذاشتید و همیشه  هر قدر در توانمون بوده گدتشتیم گاهی هم حتی کم ولی بیتفاوت نبودیم 

******

و اما بگم از سفارش های هفته ی پیش

اولش یه عزیزی تماس گرفت و گفت برای مهمونی پاگشای عروس، یه دسر خیلی خوشمزه و خوشگل میخوام و هیچ ایده ای هم بابتش ندارم . فقط بگم که 15-16 نفر خوش خوراکیم . لطفاً خودت با سلیقه و نظر خودت سفارش رو تکمیل کن 

وقتی یه سفارش اینجوری دارم ، یهو مغزم مثل یه کامپیوتر شروع میکنه هر چی بلده می ریزه بیرون .. از بستنی زمستونی گرفته تا کیک عروسی . در این مرحله من گیج میشم و مغزم هنگ میکنه، بعد یواش یواش به خودم مسلط میشم و تو دلم میگم آخه دسر پاگشایی عروس چه ربطی به بستنی زمستونی و کیک عروسی داره؟

 مهربانو خانوم بشین اطلاعاتت رو طبقه بندی کن و به جواب برس . اونوقت دریچه های جواب ها یکی یکی نمایان میشه . 

از میون جواب ها به دسر پسته رسیدم . هم طعم  پسته داره که همه پسند و لوکسه، هم تزیین سفید و قرمز داره و هم خامه پنیری داره و کم شیرینه و برای میز شام دلپذیر به نظر میاد . امکان  تهیه ی تک نفره یا ظرف بزرگ هم داره که ظرف بزرگ میخواستن. 

نتیجه ش شد این دسر که من خودم خیلی خیلی دوسش دارم . لایه ی اول کیک پسته ست که با پودر پسته و هل آماده شده ، لایه ی دوم همون خامه  پنیری رو داره که در مجاورت با کیک پسته خیلی خیلی خوشمزه ست و لایه ی آخر هم ژله اییه که من معمولاً طعم گیلاس یا آلبالو رو انتخاب میکنم .

دسر حدود دوکیلو و نیم وزنش شد و به گفته ی مشتری عزیزم حتی یه چنگال کوچیک ازش باقی نموند.

سفارش بعدی رو دوست عزیزم ( یکی از مامان های همینجا) داد .

 پسر ناز کلاس اولیش ، نماینده ی حرف سین شده بود . ازم کوکی هایی خواست که سین  کوچک و سین بزرگ رو نمایش بدن . دوست داشتم خمیر کوکی رو با این حروف کاتر بزنم  ولی کاتر بزرگ حروف فارسی رو پیدا نکردم . بجاش کوکی کره ای ساده ای پختم که روش حرف سین کوچک و بزرگ باشه . البته یه دور سعی کردم با قیف و شکلات این حرف رو بنویسم که چشمتون روز بد نبیته یک کوکی بینهایت زشت شد نتیجه ش

برای مامان گلش عکسش رو فرستادم و گفتم : ببین از این زشت تر نمیشد  ولی قالب  سلیکونی حروف فارسی رو پیدا کردم  و کوکی ها رو این شکلی درست کردم 

 خدا رو شکر پسندید و گفت برای احتیاط که کم نیاد 25 تا ازش درست کن . 

کوکی ها آماده شدن بسته بندی و ارسال کردم . 

وقتی نشسته بودم تزیینشون میکردم ، از تصور پسر بچه های ناز کوچولو که عموماً دندوناشون یه خط درمیون افتاده و دارن کوکی ها رو  میخورن قند تو دلم آب میشد

شیرین ترین قسمتش این بود که دوست نازنینم عکس کوکی ها و پسر نازش رو در مدرسه برام فرستاد 

کاش میدونستید چقدر با عکساتون خوشحالم میکنید 

عکس کارای هالوین رو هم نذارم که نمیشه

براونی ها رو ببینید ، خودم عاشق اون کله ی تمساح خنگول شدم 

اینم تارت با کُنفی توت فرنگی

و اینم کیک کاستلا(آخ که چقدر این کیک پنبه ای و نرمه) با فیلینگ خامه پنیر و وایوفیل شاهتوت 

 زندگیتون پر از شادی و شیرینی و بدون ذره ای ترس و وحشت 

میدونید که چقدر دوستتون دارم ؟؟