حریم شخصی و دوخبر خوب و درخواست کمک از دست های سبز

چند سال پیش زن و شوهری از دوستانم که دوتا دختر بالای 25 سال داشتند، متوجه شده بودند که گاهی دخترانشون بوی سیگار میدن .. بهم ریخته بودند و نمیدونستندباید به روی دخترا بیارند یا نه . نگران بودند که  اگر واکنشی به این موضوع نشون بدن ، پرده ی حرمت بینشون پاره بشه و اگر هم هیچ عکس العملی نداشته باشند ، احمق بنظر بیان و بچه ها فکر کنند والدینشون کلاً  متوجه چیزی نمیشن . 

بنظرم جواب سوالشون به خیلی چیزا بستگی داشت، از نوع روبط بین اعضای خانواده بگیر تا باورها و رسم و رسومشون . به من گفتن اگر تو جای ما بودی چکار میکردی؟ گفتم : خیلی سخته جای شما باشم چون اصلاً هیچکس شرایطش با دیگری قابل مقایسه نیست ، حتی ممکنه شرایط فعلی من باعث بشه یه تصمیمی بگیرم که چند سال قبل یا بعد از اون ، تصمیم دیگه ای داشته باشم . بصورت کلی نظرم اینه که بچه ها از یه سنی به بعد کاملاً این مسائلشون شخصیه و ما حق دخالت نداریم . در مورد وضع قوانین منزل موضوع فرق میکنه چون این قانون خونه ست و همه ملزم به رعایت اون قوانین نرمال که مدیر خونه وضع میکنه هستند . و اگر رعایت قانون براشون سخته ، میتونن از اون خونه برن ولی وقتی هستند باید رعایت کنند ولی اینکه یه  خانم یا اقای 25 ساله سیگار میکشه یا نمیکشه کاملا شخصیه . 

اون روز همسر دوستم گفت: آخه بحث سلامتیه. گفتم : شما خودت از نوجوونیت تا همین بچه دومت با الرژی به دنیا اومد سیگار میکشیدی و نتونستی ترک کنی تا اینکه بخاطر همین دخترت ترک کردی . مگه اون موقع که تو نوجون بودی ، عزیز پدر و مادرت نبودی؟ مگه اونا نگران سلامتت نبودن؟ خب چرا اون موقع گوش ندادی؟ 

این داستان که برای چند سال پیش بود ولی حالا دوباره بعد از چند سال این بحث باز شده . 

مهردخت تو مهمونی هالووین یه کاراکتری انتخاب کرده بود که یه نخ سیگار هم دستش بود . 

این سیگاره کلاً خاموش بود .. دیشب من و بردیا دوتایی رفتیم یه سری به مامان و بابا بزنیم . من داشتم ظرفای ظهرشون رو میشستم و هم زمان شام رو هم آماده میکردم، مامان هم طبق معمول قربون صدقه م میرفت که دو دقیقه اومدی بشین خودتو خسته نکن . یهو مهردخت عکس و فیلم های مهمونی که رفته بودیم رو گذاشت تو گروه  خانوادگیمون . مامان داشت عکس ها رو میدید و هی میگفت: قربون تیپش برم چه نازه این دختر و به به چه چه میکرد (حالا مشکل دید هم داره و خیلی سخت چشمش میبینه) یهو انگار سیگارو دست مهردخت دید و شروع کرد : 

- مهردخت سیگار دستشه؟ 

-آرره .

-چشمم روشن . 

بردیا گفت: دلت روشن و خندید . 

- این چه وضعشه ؟ تو هیچی بهش نمیگی؟ 

- چی بگم مامان؟ یعنی چی؟ اولاً که جزو شخصیت انتخابیش بود و بصورت خاموش دستش بود بعدشم اصلاً فرض کن روشنه و مهردخت سیگار میکشه ... به خودش مربوطه نه به ما مادر من .

- باررری کلاااا .. بهتر از اینم میشید، اصلاً معلومه تو برات مهم نیست و بهش اهمیتی هم نمیدی. 

بردیا گفت: مامان خانم چی میگی برای خودت؟ فکر میکنی آرتین اگه انتخابش این باشه که سیگار بکشه یا هر چی ، من  دخالت میکنم؟ 

-معلومه که باید دخالت کنی، باید بزنی تو دهنش . 

 بردیا باخنده : نه دیگه اون زمان ما بود که شما اصلاً به حریم شخصی بچه ها و  به انتخاب ادما اهمیت نمی دادین . با همه ی سخت گیری هاتون من که پسر نافرمان خونه بودم تا الان نه الکل خوردم و نه لب به سیگار زدم ولی مهرداد که اتفاقاً حرف گوش کن ترین بچه تون بود از بیست و یکی دو سالگی تا الان که 42 سالشه  هر دوش رو امتحان کرده . انتخابمون فرق داره نه من خیلی خوبم نه اون بد. 

مامان که دید داره تو بحث کم میاره شروع کرد به حرفای نامربوط زدن که با من حرف نزنید، همه تون سرو پای یه کرباسید اصلا برو به دخترت بگو بره هرویین بکشه به من چه . 

بابا هم هی میگفت: مصی جان آروم باش.. بچه ها خودشون تصمیم میگیرند ، این حرفا چیه میزنی!

من بدون اینکه جوابشو بدم میز شام رو چیدم  و بردیا هم به بابا گفت: بابا بیا بریم تو اون اتاق کیف مدارکت رو بیار من یه سندی از زمین فشم لازم دارم . 

یکربع بعد صداشون کردم که بیان شاام بخورن . نشستیم سر میز و مامان شروع کرد که : از دستم ناراحت شدی؟ گفتم : ناراحت شدم ولی از دست تو نه ، یه سری خاطرات تلخ دوباره برام زنده شد دیگه هم دوست ندارم درموردشون صحبت کنم . 

گفت: معذرت میخوام چون خیلی مهردخت رو دوست دارم نمیتونم بهش بی تفاوت باشم . گفتم : مررسی که دوسش داری ، خوبه مهردخت یکیو داره که دوسش داشته باشه چون من که اصلاً برام مهم نیست ، دوستش ه ندارم ،مگه نه؟؟ 

گفت: دیگه اصلاً هیچی نمیگم ، هرکاری دوست دارید بکنید.  فقط بگو  جلوی من هیچوقت این کارا رو نکنه ، احترام من رو نگه داره . تو اینستا هم عکس نذاره ، فامیل میبینند. 

گفتم: من متاسفم که اینکه اگر دخترم جلوی شما سیگار دستش باشه چه روشن و چه خاموش به منزله ی بی احترامی به شماست و اینکه درحقیقت موضوع دوست داشتن هم نبود، در واقع شما فکر میکین این موضوع جلوی فامیل بی ابروییه .. البته بازم میدونم جریاان چیه هااا، فکر کنم شما به کار همه ی فامیل و جوون هاشون کار داشتی و احتمالاً بارها بهشون تذکر دادی و الان میبینی  خیلی زشته . یادت میاد بهت میگفتم : مسائل شخصی بچه ی ادم هم به پدر و مادرش مربوط نیست وای به حال خاله ش و تو اصلا حق نداری به خاله بابت کارای بچه هاش چیزی بگی؟؟ در هر حال من پیغامت رو به مهردخت میرسونم ، خودش تصمیم میگیره که رعایت کنه یا نه . 

شام رو خوردیم جمع و جورها رو کردم و با بردیا اومدیم بیرون . (خیلی خوش گذشششت) 

بردیا بیرون گفت : یاد چی افتادی انقدر اذیت شدی؟ گفتم:  یاد اینکه  یه سالی تو مدرسه چون عطر میزدم نمره انظباطم رو دادن 16 مامان با پشت دستش زد تو دهنم  خونین و مالین شدم.  میگفت : تو رو با کسی گرفتن که نمره ت این شده؟ البته این یه نمونه از ظلمی بود که درحقم کرده هااا . 

دلم میسوزه برای اونهمه کتابی که خونه، دنیایی که گشته ولی روی افکار و عقایدش هیچ تاثیری نذاشته . 

****

اها راستی اینم تو پرانتز بگم سر همین انتخاب کاراکتر هالووین داستان داشتیم . باور قدیمی همه مون این بود که هالووین یه جشن با همه ی المان های ترسناکه ولی حالا که اینترنت و ارتباط با دنیای غرب خیلی آسون شده ، میدونیم که آدما تو جشن هالووین الزاماً خودشون رو ترسناک گریم نمیکنند، میتونند یه شخصیت شناخته شده رو انتخاب کنند و خودشون رو شبیه اون دربیارن .. حتی کاراکترانیمیشن ها . 

دو مورد رو مثال میزنم 

هایلی  و جاستین بیبر در ظاهری شبیه شخصیت های انیمیشن The Flintstones

کیم کارداشیان و دخترش در ظاهر شر و دیون در فیلم Clueless

حالا هی با من بحث میکنه مامان،  که چرا مهردخت خودش رو ترسناک گریم نکرده؟ میگم فرقی نداره اینجوری دوست داشته ، میگه خب این که دیگه هالووین نیست . میگم چرا هست ، سرچ کن . میگه اهاان چون مهردخت اینجوری پوشیده دیگه از خودتون درمیارین که هالووین  رو میشه غیر ترسناک برگزار کرد . راستش فقط یه بلخند فراخ زدم و یه نگاه  از همونا که سیامک انصاری به دوربین میکرد ، کردم . 

والا بخدا من نه اصلاً برام مهمه کی چی میپوشه، نه قوانین فلان مهمونی چطوریه؟ نمیدونم چرا باید این چیزا برای مامان من مهم باشه !

******

بگذریم ، چقدر نیاز داشتم باهاتون درد و دل کنم هااا . 

حالا با همه ی این حرفا شما از این مشکلات تو خانواده هاتون دارید؟ 

****

 بریم سر دوتا خبر خیلی خوب که دلم میخواد بهش توجه ویژه داشته باشید . 

اول اینکه جلد دوم کتاب از خداحافظی نسرین عزیزم منتشر شده و از فردا تو سایت نشر چهره مهرآماده ی فروشه . اگرچه اصلا روی کتابی که خاطرات شخصی نویسنده ست نمیشه قیمت گذاشت ، ولی این کتاب با قیمت بسیار پایین (120 هزارتومن) به فروش میرسه .

 فقط قیمت کتاب رو با یه محصول خوراکی غیر ضروری مقایسه کنید تا ببینید چقدر  با قیمت پایین به فروش رسیده . 

پشت این صفحه های با ارزشی که دستمون می گیریم و میخونیم ، ماجرا های زیادی اتفاق افتاده تا به این مرحله رسیده، اول اینکه ماجرا کاملاً واقعیه و سطر به سطرش بر نویسنده ی نازنینش ، گذشته .. خدا رو شکر که ناشر کتاب،  خانم شیوا پورنگ عزیز و نویسنده ی عزیزش ، خانم نسرین مولا همدیگه رو پیدا کردن تا ما شانس خوندن نوشته های نسرین جانم رو داشته باشیم . 

برای سفارش کتاب  با تلفن مستقیم خانم پورنگ تماس بگیریدیاپیامک بدید ۰۹۱۱۳۴۳۸۷۳۲ 

لطفاً کتاب رو بخرید، به دیگران هم هدیه بدیدو معرفی کنید و یه کار خیلی قشنگ هم انجام بدید و برید تو سایت نظرتون رو بنویسید و باعث دلگرمی و شوق نویسنده باشید 

یکی از دوستانمون هنر زیبای عروسک بافی رو انجام میده و از این طریق قصد داره به استقلال مالی برسه . راستش تا من کارهاشو ندیده بودم اصلاً فکر نمیکردم که انقدر کارهای قشنگی انجام داده باشه . آدرس پیجش رو براتون میذارم اگر دوست دارید بعنوان هدیه سفارش بدید که خیلی عالیه و اگر هم بتونید معرفی کنید عالی تر dokan.1991@

خودتون ببینید چقدر قشنگه

و اما مورد آخر ، کیس حمایتی عزیزمونه که قبلاً برای شروع درمانش اعلام کردیم و  مقدار اندکی هم کمک جمع آوری کردیم ، ولی متاسفانه چون عوارض MS پیشرفته ،آسیب زیادی به بدن وارد کرده و دوست عزیزمون از نظر حرکتی شرایط سختی پیدا کرده جلسات طولانی فیزیوتراپی و کار درمانی رو باید با فاصله کوتاهی بگذرونند . میخوام خواهش کنم اگر درتوانتون هست ، مشارکت کنید تا برای بازیافت توان حرکتی بین جلسات وقفه نیفته . 

دوستمون همینجا بین خودمونه و با دیدن کامنت های واریزی شما دلگرم و مصمم تر ادامه میده . 

6037697574285711

معصومه سعیدی فر 

راستی 30 سال پیش چنین روزی یعنی 19 آبان سال 73 یه عروسِ خوشحال بودم 

دوستتون دارم