هییییچ چیییزی از هیییچ کسی بعید نیست

گفته بودم فوبیای دیر رسیدن دارم؟ 

خب اگه نگفته بودم، الان گفتم دیگه. اینجانب یک فرد با فوبیای دیر رسیدن هستم . لطفا  احوال خرابش رو رعایت کنید، خرابتر نشود. البته خدا رو شکر نوع رابطه من و شما، نیاز به رعایت نداره . 

فکر کنید من دختر بابا عباس و مادر مهردختم که این دو نفر پرودگار {دیرکردن} هستند. 

حالا چرا پست رو با این موضوع شروع کردم؟ دلیلش اینه که قراره کیک تولد رو بین ساعت ۱۰ تا ۱۰:۳۰ بفرستم  . کیک دیشب آماده شده و رفته تو یخچال داره استراحت میکنه و حالشو میبره . فقط یه پرینت  که روش قطعه ای از شعر زندگی سهراب نوشته شده رو بایدمی چسبوندم رو بدنه کیک.وچندتا عکس برای پیجم می گرفتم و میذاشتمش تو جعبه و روبان پیچش می کردم. 

همه این کارا ۲۰ دقیقه زمان میبره، من کی بیدار شدم؟

 ۷ صبح

حالا همه کارامو کردم ، خواستم اسنپ بگیرم دیدم ۲۰ دقیقه دیگه کیک میرسه دستشون و خیلی زوده. 

گفتم حالا که وقت دارم و اینهمه دلم براتون تنگ شده بیام یه پست بنویسم .

****

قبلا درمورد کافه ای که باهاش کار میکردم و بهم پیشنهاد شراکت و راه اندازی کارگاه رو داده بود گفته بودم. 

نتیجه تصمیم گیری درمورد اون کار این بود که نپذیرفتم . نظر بردیا این بود که مینا( همون دختر خانم صاحب کافه) میخواد از تو کار یاد بگیره و بعد بگه خودم تنها میخوام تنها کار کنم و خداحافط ، مخصوصا که اولش قرار بود دوتایی جایی رو اجاره کنیم و بعد مینا گفت، ما یه انباری ۳۰ متری تو ملک مسکونیمون داریم از همون استفاده میکنیم. نفس هم نظرش این بود که اینطوری سرت خیلی شلوغ میشه . قرار بود بازنشسته بشی هم استراحت کنی و با خانواده بیشتر وقت بگذرونی هم به کار مورد علاقه ت برسی. 

از بین این دو نظر،نظر خودم  با نفس نزدیکتر بود.

 چون  بعید میدونستم مینا همچین چیزی که بردیا میگه تو ذهنش باشه، یا حتی بعدا همچین رفتاری کنه ، از طرفی من همیشه رویای یه کار خانوادگی دارم و دلم نمیخواد با کسی  دیگه وارد بحث شراکت بشم . 

 بنابراین  از مینا بابت پیشنهادش تشکر کردم و  گفتم در حال حاضر ترجیح میدم سرم رو شلوغتر نکنم . گفت که پس من شروع میکنم،  چون دوست ندارم فعالیتم منحصر به کافه باشه . میخوام تولید کیک و شیرینی کنم و ماشین حمل بگیرم و برای کافه های تهران محصول بفرستم . گفتم : با شناختی که این مدت ازت پیدا کردم و میدونم سخت کوش و پیگیر هستی ، مطمئنم خیلی موفق میشی .

 گفت: یه نفر دیگه رو هم در نظر دارم باهاش شروع کنم ولی مثل شما بهش اعتماد ندارم .

 گفتم : کم سعادتم دیگه، 

خلاصه صحبت شراکت ما تموم شد.مینا بهم طبق معمول سفارش میداد و براش آماده میکردم .

 فکر کنم حدود یک هفته بعد پیغام داد که : چون قراره بعد از این همه محصولات رو خودمون تولید کنیم، میخواستم ببینم اگر تمایل داری رسپی کیک خرما پنیر رژیمیت رو به من بفروش . 

کیک خرما پنیر رژیمی من یه محصول خیلی منحصر به فرده که رسپیش با آزمون و خطا به دست اومده و جایی نیست. میشه گفت: امضای من پای اونه و مینا هم اینو میدونست .

 خیلی تعجب کردم که اصلا چرا همچین چیزی ازم خواسته . بعد گفتم، خب خواسته دیگه . این که اگه من بودم اصلا روم نمیشد چنین چیزی بخوام ربطی نداره که کسی دیکه هم مثل من فکر کنه ، خب طبیعیه اون بفکرتوسعه کارشه، پشت شقیقه من هم طپانچه نذاشته که حتما بدم بهش . 

انواع شیرینی ها و کیک و دسرها رسپیشون تو نت هست حتی اگه منابع ایرانی نباشه، خارجیش پیدا میشه و میشه ترجمه کرد ولی این کیک خیلی خاصه ، همه میتونند کیک هویج گردو، کیک موکا، دبل چاکلت ، ردولوت، خیس شکلاتی ، موچی ، انواع چیزکیک ها و ... رو تولید کنند ولی خب من که قنادی خونگی دارم و این رسپی مخصوص خودمه که نمیام بدمش به یه تولید کننده در دوقدمی خودم!

این بود که براش نوشتم:  مینا جون همونطور که میدونی این کیک مخصوص خودمه و برای تولیدش زحمت زیادی کشیدم . دوست دارم این رسپی برای خودم بمونه و تمایلی برای فروشش ندارم . اگر دوست داشتی و منم شرایطش رو داشتم ، این یه محصول رو خودم براتون تولید میکنم . 

یه چند ساعتی گذشت دیدم اومد نوشت: 

کیک هویج گردو

کیک خرما پنیری

۱۰ عدد موچی با طعم همیشگی 

من دستم بند بود و پیغام رو باز نکردم اما از نوتیفیکیشن خوندمش . چند دقیقه بعد که دستم خالی شد اومدم گوشی رو باز کردم که پیام رو کامل بخونم و بگم فلان ساعت بیاید تحویل بگیرید. دیدم سفارش ها  رو پاک کرده و برای اون چیزی که من نوشتم درمورد رسپی کیک خرما نوشته: ok

فهمیدم ناراحت شده و توقع داشته من بهش رسپی رو بدم ولی اهمیت ندادم، با خودم گفتم : خب راضی نبودم بدم دیگه ، اینم ناراحته بعد میشینه فکر میکنه درست میشه . 

فرداش دیدم یک میلیون و هفتصدو پنجاه تومن ریخت به حسابم . 

حالا روش کار ما اینطوری بود که مثلا ده روز با هم کار میکردیم بهم پیغام میداد : جمع فاکتورامون چقدره؟ منم بهش عدد میدادم معمولا ۵-۶ تومن و پرداخت میکرد. البته ریز به ریز فاکتورها تو واتس اپ بود ولی اون عدد میگرفت و پرداخت میکرد. 

این کار رو که کرد، فهمیدم هنوز با خودش کنار نیومده و عصبانیه . مطابق معمول براش نوشتم : مرسی عزیزم، پر برکت باشی . البته این پرداخت بی موقع رو به این منزله تلقی کردم که همکاری ما تموم شده . 

یه چیز دیگه هم براش نوشتم و این بود که : مینا جون من یه باکس پیش شما دارم اگه مسیر هرکدوممون افتاد اون باکس رو هم بگیرم ازتون . باز نوشت:ok

یک هفته ای گذشت...  یه شب که از خونه بابا اینا برمیگشتم گفتم بذار از جلوی کافه رد میشم اون باکس رو بگیرم . 

لازمه برگردم به عقب و یه چیز دیگه رو تعریف کنم . 

من معمولا اگر چیز جدیدی که به درد کافه می خورد  درست  میکردم یه نمونه هم میفرستادم کافه تا مینا ببینه اگه خوب بود تو محصولاتش بذاره . چند بار پیش اومد ازش پرسیدم فلان چیز رو فرستادم خوردی ؟ خوب بود؟ 

یا میگفت : آرره چه خوب بود. چند در میاد برای ما؟

یا اینکه میگفت : نه بابا گذاشتمش ویترین فوری فروختمش  بازم بفرست ، نمیدونم چی بود ولی مشتری ها خوششون اومد. 

خب من چیزی که میگفت فروختم رو تو فاکتور میاوردم بعدا و حساب میکردم ، ولی اگر خودش خورده بود که حساب نمی کردم. 

انفاقا تو این مدت فقط یه بارنمونه رو خورده بود و همیشه میگفت فروختم و این صداقتشو میرسوند چون میتونست بگه خوردم .

تقریبا نزدیک یلدا بود و این مسائل هنوز پیش نیومده بود. من یه شب همراه سفارش ها یه چیزایی که نمونه درست کرده بودم براش فرستادم . سر جفتمون شلوغ بود و درموردش حرف نزدیم تا اینکه ازم عدد  فاکتور خواست و من براش فرستادم و اون نمونه ها هم توی فاکتور بود . 

برام نوشت: مگه اون آیتم ها نمونه نبود؟ 

گفتم چرا بود ولی چون همیشه میگی نخوردم و فروختم من آوردم تو فاکتور . 

گفت: خوردمشون، خوشمزه بود یادم باشه سفارش بدم . 

گفتم : نوش جان و فاکتور رو اصلاح کردم و قبلی رو هم پاک کردم . جمع اون آیتم ها نزدیک ۲۰۰ تومن شده بود. 

برگردبم به اون شب که من از خونه بابا اینا می اومدم و رفتم کافه که باکسم رو بگیرم . داستان این باکس هم این بود که همیشه می اومدن سفارش ها شون رو ببرن با خودشون یه سینی بزرگ می آوردن سفارش ها رو میذاشتن داخلش ولی گاهی نمی آوردن من از خونه خودم یه باکس میدادم بهشون و دفعه بعد پس می آوردن که دیگه همکاری ما تموم شد و باکس هم موند پیششون 

اونشب رفتم دم کافه دیدم اون پسری که پیششون کار میکنه داره جمع و جور میکنه . 

سلام  و علیک کردیم گفتم علیرضا باکس من مونده اینجا . داشتم رد میشدم اومدم بگیرم . 

اون زیر رو گشت گفت اینجا نیست ولی اینا هم فکر کنم مال شماست. 

دیدم همون ظرفایی که من اون نمونه هارو بهشون داده بودم رو میگه . گفتم : آررره مال منه اگه نمیخواین میبرم . گفت: نه نمیخوایم . 

( معمولا هر چند وقت یه بار مینا کلی ظرف حمل کیک یا حتی زیر کیکی برام میفرستاد ، این کار اصلا وظیفه ش نبود، منم ازش نخواسته بودم ولی دوستانه انجام میداد که من کمتر ظرف مصرف کنم و در ضمن کمکی به محیط زیست کرده باشیم ) از اون طرف یه وقتایی سفارشاشون آماده بود ولی اونا کسی رو نداشتن بیاد ببره  و به من میگفتن پبک بگیر. من اگر بیرون کارداشتم میگفتم : من خرید دارم خودم براتون میارم . هزینه پیک چیزی نبودها مثلا ۵۰ تومن ولی خب منم دوستانه براشون انجام میدادم .

علیرضا تلفن کرد به مینا و گفت : خانم مهربانو اومده دنبال باکس ولی اینجا نیست. 

گفتم : سلام برسون ، اونم از اون ور سلام داد به من . 

به علیرضا گفت: تو ماشینمه باکس بیا  ازم سوییچ بگیر برو از ماشین بردار من دارم کوکی درست میکنم دستم بنده. 

منم گفتم : علیرضا بهش بگو نمیخواد من بازم از اینجا رد میشم بعدا میام ، حالا مهم نیست بخاطرش بری سوییچ بگیری جمع کن زودتر برو. 

اونم به مینا گفت مهربانو خانم میگه بعدا دوباره میام.

تلفن رو که قطع کرد گفت: واای اونی که تو این ظرفه بود چقدر خوشمزه بود. گفتم : رزت رو میگی ؟ آرره خوبه ولی اون کیسه کرپ ها که خوشمزه تر بودن که تو این یکی ظرفا بود. 

گفتم اونا رو من نخوردم ، شیفت صبحی ها نامردا خوردن به من ندادن . 

گفتم: گریه نکن شکمو یه بار اومدم اینجا برات میارم . 

خندیدیم و خداحافظی کردیم و من اومدم خونه . 

فردا شب دوباره دستم بند بود دیدم مینا پیغام داد. بعد که کارم تموم شد پیغام رو باز کردم و از خوندنش خشکم زد. 

فکر میکنید چی نوشته بود؟

بدون هیچ سلامی 

از اونجایی که همیشه رو راست بودم اگرم تست فرستادین چیزی رو با وجودی که میتونستم بگو خوردم گفتم فروختم یا اینکه گفتم تست کردم و نظرم رو گفتم اون دوتا کرپ رو هم تست کردیم بخاطر ۸۰ تومن خودم و شخصیتم و زیر سوال نمیبرم

نیازی نبود از بچه های کافه حرف بکشید

موفق باشید

!!!!!!

خیلی متاسف شدم . ببین یه نه شنیدن و یه رسپی ندادن که اختیارش با خودم بود چقدر ناراحتش کرده بود که این واکنش ها رو نشون میداد!

خشم چقدر عقل آدم رو زایل میکنه ، اصلا نشسته با خودش فکر کنه که همه اون شناختی که از من داشت به کنار . اصلا اون درست فکر میکنه من انقدر بیکارم که ساعت ۱۱ و نیم شب بیام از نیروی تو حرف بکشم، خب حالا کشیدم و اصلا فهمیدم شما اونو فروختین و این وسط ۸۰ تومن به من ندادین، خب ، حالا به چه درد من میخوره این فهمیدن؟؟ 

مگه نه اینکه ما با هم تسویه کردیم؟ پس گیریم که من به هدفم رسیده بودم و با کاراگاه بازی حرف رو کشیده بودم ، چه سودی برای من داشته این کار؟؟ 

 این وسط تنها درسی که برای من داشت این بود که بردیا چقدر درسته کارش و اون موقعی که بهم گفت: با این دختر شراکت نکن این هدفش کارد یادگرفتنه من باور نکردم . 

بردیا از ۲۰ سالگی داره ساخت و ساز میکنه و تجربه ش خیلی زیاده و ادما رو خیلی بهتر میشناسه . 

مهردخت هم با همه تجربه ی حتی کمتر از من تو زندگی، همیشه یه چیزی رو با قاطعیت میگه و اونم اینه که هییییچ چیییزی از هیییچ کسی بعید نیست . 

راست میگه واقعا . هم این داستان ، هم یه چیزای دیگه که این اواخر از بعضی ها در مورد خودشون شنیدم و در واقع پیش من به عجیب  ترین کارهای غیر اخلاقی که امکان نداشت باور کنم انجام دادن ، اعتراف کردن، بهم ثابت کرده که هیییچ چیییزی از هیییچ کسی بعید نیست . 

دوستتون دارم 

*******

پینوشت مهم : یکی از عزیزانی که کیس حمایتیمون بودن بلحاظ بیماری و شرایط سخت زندگی نیاز به حمایت تقریبا دایمی داره . اگر مواد غذایی  با کیفیت و داروی به موقع دریافت نکنه همه اون زحمتی که برای درمان کشیدیم و کشیدن بی فایده میشه . 

اگر آمادگی دارید که بطور ماهیانه کمکی کنیم، گروهی بابتش تشکیل بدیم و کمک های ثابت در حد توانمون داشته باشیم .

لطفا بهم اعلام کنید ببینیم شدنیه؟