خاطرات فراموش نشدنی

خبر تلخ رفتنت ،دلم رو خالی کرد .

یادت بخیر عزیز دوران های گذشته تا هنوز ...

 تو رو دوست داشتم نه فقط بخاطر صدای لطیف وشیرینت ،تو رو برای همه روزهای محرومیت از هر چیزِ خوب  ،دوست داشتم .

یاد تو و نوار های ویدیوی بتامکسی که با هزار بدبختی از دنیای شما به دنیای ما میرسید و وقتی میرسید دیگه تو وادی موسیقی ، قدیمی حساب میشد ، اما برای ما جدید بود و خواستنی بود ،یاد کل کل های دخترونه با همکلاسی های دبیرستان نرجس تو رد و بدل اطلاعات درمورد زندگیت ...

آرزوهای ساده و صمیمی که همسری به زیبایی تو داشته باشیم ...

یاد همه ی نوجوونی های سرد و سیاه مون که با نوای دل انگیز صدات و تصویر زیبای رقص نرم و چشمان اغواگرت ، رنگی و دلپذیر شد بخیر

 «تنهاصداست که می ماند »و تو ماندنی در خاطراتِ پراکنده یِ دختران و پسران هم نسل من هستی