"شب های من وسی و ششمین جشنواره فیلم فجر قسمت دوم"

دیشب ساعت نُه فیلم لاتاری وساعت یازده  ، چهارراه استانبول رو دیدم . 

"ایستاده در غبار" در  سی و چهارمین جشنواره ی فیلم فجر ، و " ماجرای نیمروز" در سال بعد ، سیمرغ بلورین بهترین فیلم رو از آن خودش کرد.

من ایستاده در غبار رو دوست داشتم چون کار بصورت " داکیودرام " ساخته شده بود یعنی مستند -درام .

عمده ی دیالوگ ها با صدا ی واقعی  وجود داشتند و فیلمنامه بر اساس آنها نوشته شده و بازسازی شده بود .

اما ماجرای نیمروز با آنهمه هیاهویی که بپا کرد ، بنظر من کار ویژه و خاصی نیامد . 

مهدویان در درجه ی اول یک مستند ساز ه و خوشبختانه در دو فیلم اولش ، مستند را به خدمت سینما در آورده اما " لاتاری" انتظارم رو برآورده نکرد . 

در لاتاری با سوژه ی قاچاق دختران ایرانی به به دبی مواجه می شیم ، این سوژه هم میتونه یه اثر مستند فاخر از آب در بیاد که در حد معقول و نه افسانه ای افشاگری هایی در پی داشته باشه ولی متاسفانه خرج نگاه سیاست زده ی کارگردان شد و رفت .. 

 لاتاری مدام قضاوت می کنه و هیچ جایی برای مخاطب نمیذاره . 

اینکه پیشرفت های چشمگیر دوبی و عرب ستیزی ما ایرانی ها دائم تکرار بشه و به رخ کشیده بشه بنظر اینطوری میاد که مهدویان با انگشت گذاشتن رو همین  نقطه ضعف ایرانی ها مانور داده که برای خودش و فیلملش امتیاز بگیره .

 آخر سر هم به هوای غیرت ایرانی جماعت ، چهره ی تروریست گونه ای از ایرانی منتشر شد که دیگه اینو نه پسندیدم نه غرور آفرین دونستم . فیلم شعار زده و کلیشه بود. 

متاسفانه اونطور که دلم میخواد نمیتونم درموردش بنویسم چون احتمال لو دادن موضوع پیش میاد . 

اما فیلم دوم  چهارراه استانبول : 

تو این فیلم قرار نیست به بررسی پلاسکو و اینکه چجوری آتش گرفت و آخر چه شد برسیم .

 یه داستان اتفاق افتاد که خیلی با ظرافت و مهارت به موضوع پلاسکو گره خورد . 

در مورد این فیلم که الحق جزو بهترین های جشنواره ی امساله باید بگم : کاش بهرام رادان عزیز و مصطفی کیایی جان در کنار هم بازی نمی کردند تا فیلم " بارکد" رو تداعی نکنند . 

کاش جنبه های طنز از فیلم حذف میشد تا احساسات مخاطب با دیدن صحنه های غمگین فیلم از اوج به پایین سقوط نکنه . 

کلیشه هایی مثل تکرار جمله ی " کاش بغلش کرده بودم " نبود و اینهمه داستان وتدوین زیبا ، بازی های عاالی و موسیقی مناسب،  فیلم کار خودش رو بهتر و تاثیر گزار تر انجام میداد . 

بهترین فیلم از نظر من تا اینجا اول " مغز های کوچک زنگ زده و بعد چهار راه استانبول هستند .. 

امشب به امید خدا با نفس به دیدن " تنگه ی ابوقریب " میرم ..

 هیجان دارم چون من عاشق فیلم های دفاع مقدسم و بازیگرانی که این فیلم رو بازی می کنند . 

دوستتون دارم