" شبیه درد و دل کردن های دوستانه قسمت دوم"

دارم کامنت های تایید نشده رو نگاه می کنم ، به کامنتش میرسم که  دوازدهم بهمن سال گذشته برام فرستاده بود و عنوان کرده بود که مشکلی داره و اگرچه اهل کامنت گذاشتن نیست ولی سالهاست خواننده ی وبلاگه و در حال حاضر نیاز داره  موضوعش رو خصوصی عنوان کنه . 

کامنتش نه آدرس داشت نه ایمیل . 

چون نمیتونستم رو کامنت خصوصیش ،جواب بنویسم اومدم  رو یه پست جداگانه نوشتم که فلانی  جان ، کامنت خصوصیت رو دیدم ولی راهی نیست برای اینکه بهت جواب بدم بیا حداقل یه راهی بذار . 

 اتفاقا یکی از دوستان عزیزمون به شوخی نوشت : خوشبحال فلانی که براش بصورت ویژه 

می نویسی. 

فلانی متن رو خوند و اومد خصوصی نوشت این آدرس ایمیل منه و این هم شماره موبایلم ولی چون پشت کنکورم زیاد از تلگرام استفاده نمیکنم .

 خلاصه براش ایمیل زدم که فلانی جان بگو چی شده من درخدمتم . 

گفت : من پدری دارم که خیلی برام با ارزشه و دچار بیماری هستم که ممکنه سال دیگه زنده نباشم .

 میخوام براش یه یادگاری تهیه کنم و هدیه بدم . یکی از عکسای خودش رو میخوام بصورت ترام دربیاد .. ممکنه به مهردخت بگید ببینم انجام میده و هزینه ش چقدره؟ 

خیلی از اینکه گفته بود بیماری خاصی داره که ممکنه سال دیگه زنده نباشه متاثر شدم . 

بهش گفتم عکس رو بفرسته تلگرام تا به مهردخت بدم . 

عکس  سیاه و سفید خیلی قدیمی از یک پسر بچه بود . کیفیت عکس به دلیل گذشت سالهای زیاد خیلی پایین بود . 

داستان  رو به مهردخت گفتم و عکس رو نشونش دادم . گفت : بعضی قسمت ها محو شده . 

گفتم مشکل نداره یه کاریش بکن و قبول کرد .

 البته فلانی همراه این عکس ، عکس یه ترام پررنگ و کامل رو هم فرستاده بود و نوشته بود که منظورم این کاره .  

مهردخت براش نوشت که براش انجام میده ولی این رو بدونه که اگر الگو کیفیت بالاتری داشته باشه ترام کامل تر و بهتری هم از کار درمیاد . 

از فلانی پرسیدیم سایز کار رو میخواد چقدر باشه و درضمن کی باید دستش برسه .. گفت : سایز A3 باشه و برای نیمه اسفند ماه خوبه آماده بشه . 

البته قبلا گفته بود که دوست چندین و چند ساله ش قرار بوده انجامش بده ولی زده زیرش و بدقولی کرده . و خیلی از دستش عصبانی بود . 

قیمت کار رو پرسید . گفتم چقدر برای این کار میتونی هزینه کنی؟ گفت : 40 هزارتومن چون باید از پولام لباس عید هم بخرم و .. 

بهش گفتم : سایزی که تو میخوای بین 100 تا 150 تومن هزینه میبره ولی اشکالی نداره تو همون مقداری که میتونی پرداخت کن .

بهش هم گفتم از دست دوستت ناراحت نشو چون اونم حتما " برآورد کرده دیده این چهل تومن با موادی که باید مصرف کنه خیلی فاصله داره و برای همین منصرف شده . جواب داد: اون از کنار من خیلی گیرش اومده و باید جبران می کرد . (از این لحن عنوان کردنش تعجب کردم و بنظرم عجیب اومد یه دختر کم سن و سال از این ادبیات استفاده کنه)

 مهردخت گفت : من از پول خودم راپید هایی که کم میاد رو میخرم و انجامش میدم . 

ولی من قبول نکردم و گفتم :  نه مامان جون لوازمی که لازمه رو بگو من می خرم تو همین که وقت میذاری و بدون اجرت کار رو انجام میدی کافیه . 

فلانی خیلی تشکر کرد و گفت : نمیدونم چطور محبتتون رو جبران کنم .

 گفتم : همین که دختر خوبی هستی و میخوای از پدر قدردانی کنی کافیه . 

ازش پرسیدم بیماریت چیه . گفت : مشکوک به ام اس هستم . 

راستش خیلی جا خوردم چون عنوان کرده بود که از بیماری خاصی رنج می بره و شاید سال بعد دیگه زنده نباشه . 

بهش گفتم: چه حرفی میزنی اولا" که مطمئن نیستی ، یه دکتر از روی یه آزمایش معمولی همچین نظری داده بعدشم من کلی دوست و آشنا دارم که سالهاست مبتلا به ام اس هستند و ازدواج کردن و بچه دار شدن و دارن تو این مملکت در سمت های مختلف کار می کنند . 

حرفش رو گذاشتم به حساب اینکه بچه ست و متوجه نبوده و بیماریش رو بزرگ جلوه داده .

 ازش پرسیدم چرا انقدر مدیون پدرت هستی ؟گفت : من خیلی بچه بودم که مادرم از پدرم جدا شده و من با پدرم بزرگ شدم و بخاطر من متحمل زحمات زیادی شده و از زندگی معمولیش گذشته . 

زمان می گذشت،لوازمی که لازم بود رو خریدم و مهردخت کار رو شروع کرد و صد البته، هم زمان با امتحانات ترم اول دانشگاه و کارهای شلوغ آخر سال بود . 

 چیزی به آماده شدن کار نمونده بود که از فلانی آدرس برای پست کردن کار گرفتیم . 

آدرسش زاهدان بود .

 فلانی اصرار داشت که کار رو برام قاب کنید و بفرستید . 

گفتم : فلانی کار میخواد مسیر به این طولانی پست بشه با قاب خیلی سنگین میشه و هزینه پست میره بالا . 

گفت : اخه شهر ما قاب فروشی نداره .

 گفتم : همچین چیزی نیست و امکان نداره زاهدان قاب سازی نداشته باشه . 

   عکس انقدر محو بود که گوش پسر بچه اصلا پیدا نبود .

 مهردخت نواقص اینچنینی کار رو هم برطرف کرد . سیزدهم اسفند کار برای پست آماده شد . چون ترام  روی کاغذ پوستی انجام میشه و خیلی نازکه باید روی یک سطح چسبیده بشه تا صاف بمونه .

 مهردخت کار رو روی مقوا با چسب کاغذی چسبوند و داد به من .

 فردا صبح جلوی اداره ماشین رو پارک کردم و با یه تاکسی سریع خودم رو رسوندم به پست خونه .

 کار رو تو یه کارتن مخصوص گذاشت و از همه طرف چسب کاری و محکمش کرد . پست پیشتاز انجام دادم . 

نیم ساعتی طول کشید و مرخصی ساعتی رد کردم .

هزینه ی پست ده هزارو هشتصد و پنجاه تومن (تقریبا" یازده تومن )شده بود ولی پول بسته بندی رو  هم سه هزارتومن جداگانه گرفت . 

از برگه ی رسید پست که  مبلغ ده هزار و خورده ای رو داشت عکس گرفتم و فقط همون رو برای فلانی فرستادم . 

دلم نمیخواست از هزینه ی بسته بندی و کرایه ای که برای رسیدن و برگشتن به پست خونه پرداخت کرده بودم حرفی بزنم . 

مهردخت عکس کارت بانکیش رو براش فرستاد و نوشت : لطفا" چهل تومن هزینه کار و ده تومن هزینه ی پست ، جمعا" پنجاه تومن به حساب کارت واریز کن. 

(البته هزینه ی پست تقریبا" یازده هزارتومن بود)

دو روز بعد فلانی به مهردخت پیغام داد که عکس مچاله و پاره و کثیف به دستم رسیده . 

چشمای مهردخت گرد شده بود ولی من یه حدسایی زده بودم .

 به مهردخت گفتم : براش بنویس یه عکس از تصویر مچاله و پاره و کثیف برات بفرسته .  فوری نوشت کاری پیش آمده بعدا می فرستم . 

حدسم تقریبا" داشت درست از آب در می اومد بعد از چند روز یه عکس عین همونی که باید می بود فرستاد . 

مهردخت براش نوشت: خوب الان کجای این عکس مچاله و پاره و  کثیفه ؟؟ 

گفت اون پایین که کاغذ پوستی به مقوا چسبیده پاره ست .

 مهردخت هم  نوشت من این کاغذ رو برای اینکه صاف و تمیز بمونه از لبه چسبوندم رو مقوا . 

قاب سازی این کاغذ رو از مقوا جدا میکنه و بعد از پاسپارتو کردن (حاشیه سازی) برات قاب میکنه بنابراین اون قسمت چسب بریده میشه و اصلا جزو کار نیست . 

نوشت : اهااا متوجه شدم بعد خیلی شیک و تمیز تلگرامش رو پاک کرد .!!!

بیست و یکم اسفند بهش اس ام اس دادم که چرا تلگرامت رو پاک کردی ؟ جواب داد تلگرامم فارسی بود خودش پاک شد الان درگیر مریضیم بعدا میام . 

نوشتم ان شالله بهتر میشی . 

بیست و هفتم نوشتم : بهتری ؟ جواب نداد فرداش   زنگ زدم جواب نداد .  

هشت فروردین  اس ام اس دادم : فلانی واقعا ارزش اعتماد ادما به هم انقدره؟؟ تو بخاطر همچین موضوعی کلاه برداری میکنی؟؟

فوری جوابمو داد و سال نو رو تبریک گفت و عنوان کرد قلب پدرم ناراحت شده و درگیر عمل قلبش هستیم باید بالون بذارن من دست تنهام و بقیه تا آخر ماه نیستن 

این درحالیه که فهمیده بودم پدرش ازدواج کرده و همچینم دست تنها نیستن

 فکر کن یه مردی داره عمل قلب میکنه و فوقش اونایی که باید باشن رفتن مسافرت و الان ما تو بیابون گیر کردیم و اصلن هم نمیشه بهشون خبر داد که این موضوع پیش آمده و بیاید . . . 

نمیدونم این جور آدما حتی یکمی بهره ی هوشی هم ندارند و نمیدونند این حرفای بی سرو ته برای احمق کردن طرف فایده نداره؟؟ 

نوشتم از دستت ناراحتم . 

همین مسیج چند ثانیه ای رو که الان دادی میتونستی زود تر بدی . من چند بار حالت رو پرسیدم و جواب ندادی . بهت میگم چرا جواب نمیدی؟ باز به روی خودت نمیاری . 

نوشت شارژ نداشتم وگرنه زود تر جوابت رو میدادم 

دیگه سراغی ازش نگرفتم تا امروز که نهم اردیبهشته . 

فقط هفته ی پیش که قسمت اول پست "شبیه درد و دل های دوستانه " رو نوشتم زود اومد کامنت خصوصی گذاشت که شماره کارت رو بده . 

میدونستم بازم داره بازی میکنه ولی شماره کارت و عکس کارت رو ایمیل کردم و همونطور که حدس میزدم هیچ خبری نشد . 

**** 

فلانی نمیدونه  بابت کاری که براش انجام دادیم ، چندین برابر چیزی که بعنوان پول رایج مملکت قرار بود بریزه بحساب ، اجرت معنویش رو هر دوتا مون گرفتیم . 

من سربلند شدم از اینکه وقتی به مهردخت  شرایط رو گفتم : چشماش برق زد و گفت اشکالی نداره مامان ، با پول خودم لوازم رو می خرم بذار کسی که میخواد از پدر زحمتکشش قدردانی کنه تو زحمت نیفته . 

اونم جواب قلب رئوف و آرامش درونش رو گرفته که همه چیز رو با پول نمیسنجه . 

تو این دنیا هیچ کاری بی نتیجه نمی مونه نه کار خوب و نه کار بد . 

متاسفم از اینکه برای یه موضوع به این کوچیکی ( انجام یه کار هنری) دست به دروغ و سیاه کاری میزنی . 

گاهی وقت ها آدم ها برای مسائل خیلی بزرگ ناچار به انجام خطا میشن . 

بخاطر هزینه ی درمان .. بخاطر گرسنگی و چیزهای از این قبیل که واقعا" حیاتی هستند . 

اما حیف از کرامت انسان که بخاطر یه هدیه خدشه دار بشه . 

 اون 40-50 تومن اصلا " مبلغ مهمی نبود .. همون رو هم برای اینکه شئونات خودت حفظ بشه میخواستم پرداخت کنی که احساس کنی کار مهمی انجام دادی و از اندوخته ت برای پدرت هدیه تهیه کردی .

 میدونم اینها که نوشتم برای تو مفهومی نداره که اگر قادر به درک موضوع بودی اصلا این مسائل پیش نمی اومد . 

حیف از اعتمادی که سلب بشه . 

 به اعتماد هم خیانت نکنیم . این بدترین کار ممکنه . 

*************

یه خبر خیلی خوب هم بدم و اونم اینه که مبلغ چهار میلیون تومن توسط یکی از بین خودتون به حساب واریز شده . 

چون این نازنین فرشته خو دوست نداره ، هویتش مخفی میمونه وگرنه اسمش رو توبوق و کرنا می کردم . 

این چیزها خیلی باارزشه برام ، خیلی خیلی زیاد .

 ببین من چه خوشبختم که بابت نقل قول از دوستان هم انقدر اعتبار پیشتون دارم که همچین شگفتی می آفرینید .

 درضمن این اصلا دلیل نمیشه که از عزیزان دیگه هم که مبالغ کوچیک رو واریز کردن تشکر نکنیم . 

همه ی این مبالغ با عشق و اعتماد واریز شده و هرچه درتوان بوده ست . 

این یعنی  هنوز دنیا خوبی های خودش رو داره . 

اگر بدونید تو شیراز چه جشنی به پا شد؟؟ 

دوستِ خانم آناهیتا که پول رو به حسابش واریز کردید ، وکالت خوندن و در همین زمینه کار می کنند . 

رفتند با صاحبخونه قولنامه رو نوشتند . 

آناهیتا و بقیه دوستانِ خیر با بقیه پول مشغول خرید و تهیه لوازم اولیه تشکیل یه زندگی برای این مادر درد کشیده و بچه هاش هستند . 

خدا رو شکر کار هم براش دست و پا شده . همون خانوم وکیل دنبال گرفتن کارت ملی و کارهای دیگه ست . 

لازم به ذکره که رویا اسم واقعی این خانم نیازمند نیست و برای حفظ امنیت و آرامشش این اسم مستعار انتخاب شده . ( رویاهای این رویا حقوق مسلم و اولیه ی یک زن و یک مادره)

دوستتون دارم