ساده نباشیم " قسمت دوم"

بعد از صحبت ثریا و مهتاب با سحر،  به دخترا و خانومای دیگه هم اطلاع داده شد و همه قرار گذاشتند بدون اینکه بهرام و آقایون دیگه از این موضوع با خبر بشن ، همه حواسشون رو جمع کنند و مراقب باشند تا با بهرام صمیمیت خصوصی ایجاد نکنند .

مدتی از این اتفاقات گذشت ..

در این بین مهتاب افسرده تر میشد ، هرچی سحر نصیحتش میکرد که ملامت کردن خودت بخاطر ارتباط با یک آدم بیمار ، فایده ای نداره .. هرچی بوده گذشته و تو باید برای ادامه زندگیت برنامه ریزی داشته باشی و شاد باشی ، فایده نداشت ..

حاضر نبود با مشاور هم صحبت کنه و همه ش می گفت باید زمان بگذره تا خوب شم .

 در ضمن ثریا موضوع رو با مشاورشون درمیون گذاشت و مشاور هم صراحتا" گفته بود یا باید موضوع رو علنی کنید و همه چیز رو به رو بشه و  بهرام رو از گروهتون بیرون بذارید،

یا بایدهمون راهی که سحر گفته رو ادامه بدید و ضمن اینکه حواستون رو به رفتارها و ارتباطتون با بهرامه، همچنان گروه رو حفظ کنید و دوست بمونید .

خانوم ها همه راه دوم رو انتخاب کردند و گفتند امیدواریم بهرام به بیماریش واقف بشه و اجازه بده تا کمکش کنیم .

به هر حال مهتاب و کمابیش ثریا ، از ته دلشون نمیتونستند با موضوع کنار بیان و آتش خشمشون سرد نمی شد . 

هر دو فکر میکردند مورد سوء استفاده بهرام واقع شدند و باید بهرام تاوان رفتارش رو پس بده.

بهرام هم متوجه سردی رفتار بعضی از خانم ها شده بود .. انگار دیگه اون اعتماد و اطمینانی که تو چشمای دوستانش میدید وجود نداشت و این عذابش میداد .

ثریا رو واقعا دوست داشت ، قبلا" هم با هم قرار گذاشته بودند که هیچ ارتباط عاطفی نداشته باشند ولی همین خنده های بی هیجان ثریا و نگاه سردش، بهرام رو کلافه میکرد . 

بالاخره با ثریا" تماس گرفت و علت  سردی رفتارش رو جویا شد . 

ثریا از جواب دادن طفره میرفت ولی بهرام دست بردار نبود ، ثریا از اینهمه کشمکش کلافه شد و گفت بین تو و مهتاب و دختران دیگه ارتباط نزدیک بوده .

 بهرام شروع کرد به توضیح و درواقع توجیه خودش ....

 دست آخر بهرام و ثریا بدون اطلاع قبلی هتاب و بدون اطلاع خانوم های دیگه ، به خونه ی مجردی مهتاب رفتند تا تکلیف این حاشیه ها رو معلوم کنند .

هر چی مهتاب از ارتباط و احساس دوطرفه شون گفت ، بهرام انکار کرد . 

مهتاب میگفت : شب تولدم که همه ی دوستان در  خونه ی من مهمون بودند ، تو پیش من موندی.

 بهرام گفت : فراموش کردی که من برای رفتن اماده شدم و نزدیکی های منزلم فهمیدم کلیدم رو گم کرده م . به تو تلفن کردم و گفتی کلیدت اینجا مونده .

 من برگشتم و دیدم کلید من نیست بعد ها فهمیدیم کلید دفتر یکی دیگه از دوستان بوده .

 اونشب من اصرار کردم که به هتل میرم و شب رو اونجا میمونم چون نمیتونستم اون موقع شب به خونه م برم و پدرم رو که در بستر بیماری بود نگران کنم .

 ولی تو نذاشتی و هر چه اصرار کردم گفتی خونه ی من بمونم .. من موندم ولی کی بود که خودش رو به من نزدیک کرد و اصرار داشت رابطه مون نزدیک تر از قبل بشه ؟مهتاب تایید کرد .

بهرام : گفت مگه من نبودم که نهایتا" بخاطر اینکه نذارم بیشتر از چیزی که بینمون اتفاق افتاده بود ، سپیده ی صبح از خونه ت بیرون زدم و تا ساعت ها تو خیابون ها پرسه زدم اما به اصرار های تو توجه نکردم؟

بهرام می گفت و مهتاب اشک می ریخت و می پرسید یعنی واقعا" دوستم نداشتی؟

بهرام با ناراحتی و تحکم می گفت: نه مهتاب تو،" توهم عشق " داشتی.

با شنیدن این حرف ها نظر ثریا کاملا"  تغییر کرده بود .. 

همه می دونستند  که مهتاب مهمترین اصل زندگیش پرهیز از دروغ بود و سرش بره دروغ نمیگه ، پس ثریا داشت مطمئن می شد که این مهتابه که اختلال روانی داره و بهرام تهمت بزرگی خورده . 

همه ی حرف ها درست ، ولی پس موضوع مژده چی بود ؟  بهرام با ناراحتی گفت : ای بابا اون دیگه چیه ؟ 

مهتاب با همون هق هق گریه ش گفت : ثریا ، مژده رو هم فراموش کن اونم مربوط به بهرام نبوده ..

 من از دور، مژده و بهرام رو دیدم حالتشون منو به این فکر انداخت که همدیگه رو میبوسند  .. 

بعدا" از بهرام پرسیدم ولی گفت : تو چشمای مژده خاک رفته بود و من پلکش رو گرفته بودم ، فوت میکردم تا اون ذره آشغال از چشمش بیرون بیاد .

 ثریا با تعجب گفت: ولی وقتی به مژده گفتیم بهرامتو پیک نیک تو رو بوسیده ، تایید کرد .

 بهرام با ناراحتی گفت : احتمالا" اونم بخاطر اینکه من بهش چراغ سبز نشون ندادم به قیمت خراب کردن خودش،  می خواسته من رو زیر سوال ببره .

 ثریا دهانش از تعجب باز مونده بود .. اینهمه قضاوت نادرست و تهمت!!! واقعا" به چه کسی میشه اعتماد کرد و به چه کسی نمیشه ؟؟

مهتاب از بهران عذر خواهی می کرد و میگفت ناخواسته از تو عصبانی بودم و فکر میکردم تو به من ابراز عشق کردی وحالا خیانت میکنی ..

 منو ببخش همه ی این ها بخاطر این بود که خیلی دستت داشتم .. چندین بار تکرار کرد:" خیلی دوستت داشتم باور کردی؟"

بهرام هم درحالی که به چشم های مهتاب نگاه نمی کردجواب می داد : باور کردم .

ثریا و بهرام از خونه ی مهتاب که هنوز مثل ابر بهار گریه میکرد بیرون آمدند و اونو با  غرور جریحه دار شده و افکار جورواجور تنها گذاشتند .

بهرام ، ثریا رو به خونه ش رسوند .. موقع خداحافظی دست ثریا رو تو دوستش گرفت و گفت: ثریا باور کردی من گناهی ندارم؟؟

ثریادستش رو از دست بهرام بیرون کشید و گفت : به هر حال فرق چندانی نمی کنه ، چون ما قبلا" تصمیم گرفته بودیم که هیچ رابطه عاطفی بینمون نباشه .

در واقع هنوز ثریا از این اتفاقات گیج بود .

ثریا ، همه ی اونشب رو کابوس دید....گاهی مهتاب رو با چشم هایی که بجای اشک ، خون از اونها جاری بود می دید ،

 گاهی بهرام رو درحالی که داشت از پشت تو پرتگاه هلش میداد ، و گاهی مژده رو با خنده های بلند عصبی  .

چند بار از خواب پرید ولی هر بار ادامه ی خوابش رو دید .

فردا صبح با حال پریشون و سردرد از خواب بیدار شد ....

 واتس آپش رو چک کرد ،  چند نفری مطابق معمول ، سلام و صبح بخیرداده بودند

خودش هم یه سلام مختصر نوشت ..

 بعد از مدتی لیست رو چک کرد ، دید بچه ها یکی یکی پیغامش رو می خونند ولی از مهتاب خبری نبود . طرف های ظهر بهرام هم وقت بخیری نوشت و غیب شد .

بالاخره ساعت کار تموم شد و به سمت خونه حرکت کرد . 

ثریا ، پشت فرمون بود ولی همه ی کارها اتوماتیک وار انجام می شد . هنوز ماجراها مثل فیبم از جلوی چشمانش عبور میکردند ...

به کوچه که رسید ماشین پلیس رو دیدو بی اختیار دلشوره گرفت .. 

تو دلش به همه ی اتفاقای این مدت لعنت فرستاد . خواب و  آسایشش بهم خورده بود و اصلا" اعتمادی که قبلا" دروجودش نسبت به دوستانش بود رو حس نمی کرد .

به نزدیک خونه که رسید یکی از همسایگان جلو اومد و گفت : یفرمایید جناب خودشون تشریف آوردند .

پلیس با ثریا کار داشت .. خوشبختانه جلوی نگاه های کنجکاو همسایگان ، گفتند:

 برای گرفتن اطلاعات در مورد خانمی اینجا هستیم ..

خلاصه کنم که : مهتاب ، بعد از رفتن اون ها از خونه ش دست به خودکشی زده و موضوع مرگش همین چند ساعت قبل ، توسط برادر مهتاب که از شهرشون برای دیدن مهتاب امده بود، برملا  میشه .

 از مهتاب فقط یک نامه مونده بود که روش نوشته شده بود : 

میرم چون دوستت داشتم . 

پلیس ، دوربین های لابی رو چک کرده بود و دیده بود که ثریا و بهرام با هم به منزل مهتاب امدند ..

 و تو فیلم هم بهرام چیزی رو با عصبانیت و ناراحتی برای ثریا توضیح میداد .

یکعالمه سوال و جواب از ثریا و بقیه دوستان و کسانی که با اون درارتباط بودند پرسیده شد ..

تصویر چشم های اشکبار مهتاب ، از جلوی چشم ثریا محو نمیشد ..

 مرگ مهتاب ضربه و شوک بزرگی برای همه بخصوص ثریا و بهرام بود . 

معنای گنگ جمله ی روی نامه ی بجا مونده همه رو کلافه کرده بود . 

منظور مهتاب چه بوده؟؟

بالاخره بهرام لب باز و اعتراف کرد : 

همه ی ادعاهای مهتاب درمورد اینکه قبلا" ماجراهایی بین اون و مهتاب بوده ، درست بوده ند ..

 بهرام گفت : که از وابسته و تحقیر زنان لذت می برده و سالهاست که بزرگترین دشمن زندگیش زنان بودند .

گفت اگر موسیقی یاد گرفته .. اگر کلاس صدا رفته .. اگر درمورد هر موضوع ادبی ، علمی و هنری اطلاع داره ، همه و همه برای جلب توجه زنان و به زانو درآوردن اونها بوده .

در بررسی های روانشناسی مشخص شد ، بهرام دارای نوعی اختلال شخصیت بوده که از جنس مخالف تنفر عمیق داشته و علت این احساس ، شوکی بوده که در نوزده سالگی به روح جوون و مغرورش وارد شده 

و اون هم مربوط به نامزدش بوده که عاشقانه می پرستیده ...

 اما  پدر 45 ساله ی بهرام ، زیر پای نامزد پسرش نشسته و اونو به ازدواج با خودش ترغیب میکنه .

ضریه ای که ناشی از طلاق مادر و مرگ ناگهانی اون ، و از دست دادن عشق و دختری که با همه ی وجود دوستش داشته و حالا حکم نامادری رو براش پیدا کرده ، احساس خشمی که نسبت به پدر ، قهرمان زندگیش پیدا کرده ،  باعث شده تا قلبش مملو از سیاهی و حس انتقام نسبت به زنان بشه .

وقتی مهتاب می فهمه که بهرام تا چه حد نسبت به برملا شدن موضوع و طرد شدن از طرف دوستانش حساسیت داره تصمیم می گیره همه ی گناه رو به گردن بگیره و بپذیره که خودش موجب ارتباط نزدیک با بهرام بوده .. 

به هر حال فشارهایی که به روحش میاد و توهینی که بارها بهرام درمقابل ثریا به اون میکنه و میگه تو خودت عاشق شدی وگرنه من هیچ تمایلی به تو نداشتم ، موجب میشه که خودش رو از بین ببره و از رنج تحقیر شدن نجات پیدا کنه .

ثریا، اگر چه اسیب فیزیکی ندید ، ولی از نظر روحی بشدت زخم خورده ست و خاطرات مهتاب آزارش میده و توان اعتماد و امنیت رو درمورد هر کسی از دست داده .

سحر خیلی ناراحت بود ، میگفت : کاش یه من می گفتید،تا همونجا مچ بهرام رو می گرفتم وقتی می پرسیدم : 

پس اون گپ و گفت های پنهانی با خانوم فلانی که متاهل  بود ، هم از"توهم عشق " اون خانوم بود !!!

من به شما گفته بودم خودتونو کنترل کنید اما به روی بهرام نیاورید . 

متاسفانه اون جمع صمیمی با این طوفان بی مانند از هم پاشید و بجای اون افسردگی و ناامیدی جای گرفت .

*********

ببخشید اگه اعصابتونو تحت فشار گذاشتم ولی روایت این داستان واقعی رو کاملا " ضروری دونستم .. 

خیلی از ما و بیشتر جوون هامون هنوز هم نمی دونند ظاهر قضایا و آدم ها ممکنه با واقعیتشون زمین تا آسمون تفاوت داشته باشه ..

 چشم ها رو خوب باز کنیم تا احتمال اشتباه و خطا رو کمتر کنیم .

امروز یه جمله خوندم :

فاصله تونو با ادم ها رعایت کنید گاهی آدم ها ناگهان روی ترمز می زنند و به هر حال شما مقصرید

*********

دوستتون دارم عزیزان و خوشحالم دوباره داریم دور هم جمع می شیم