"بفرمایید عروسی "

سلام دوستان نازنین و مهربونم .

روز یکشنبه آزمایش کاملی که دکتر برام نوشته بود رو انجام دادم و فردا بعد از ظهر جوابش آماده میشه . دیروز هم سونوگرافی از گردن رو انجام دادم .

 دکتر میگفت تو دو سه ماه گذشته، هر روز یکی دو نفر برای سونوی گردن بهم مراجعه کردن که برام خیلی تعجب آوره چون قبلا ، هر ماه یکی دو نفر مراجعه کننده داشتیم .. همه هم  مشکلشون در سمت چپ گردنه . 

به من گفت همون غده ی لنفافته که بزرگ شده و مشخصه با یه میکرب یا ویروس تو بدنت مبارزه میکنه .

 ازش پرسیدم که خوب این میکرب یا ویروس چیه که نه تب دارم نه علامت بیماری های دیگه ؟؟

 گفت نمیدونم، احتمالا" جواب آزمایشاتت مشخص میکنه، ولی به هر حال مقدار بزرگیش هم انقدری نیست که بشه بهش توجه خاص کرد .. یکمی بزرگ شده .. 

گفتم بله الان کوچیکه و دردش هم اصلا زیاد نیست . سه هفته قبل انقدر دردناک بود که حتی شالم رو روی گردن نمی تونستم تحمل کنم .

 خلاصه ببینیم جواب آزمایش چی میگه . راستی با توجه به اینکه کم کاری تیرویید دارم ، روی این غده هم کاملا تمرکز کرد و گفت نسج و بافت تیروییدت کاملا سالم و طبیعیه .

خدا رو شکر خیالم راحت شد . میدونید که اصلا وقت بیمار و رنجور شدن رو ندارم .. خیلی کار دارم .. خیلی ... 

هنوز راه زیادی تا دیدن مهردخت تو لباس باشکوه عروسی و بغل کردن بچه های نانازیش دارم 

حرف عروسی شد . 

کامنتای قشنگ و دلسوزانه تون رو خوندم . خیلی لطف کردید که تجربیاتتون رو دراختیارم گذاشتید . 

مهرداد به هر دری زد نتونست جشن رو جابجا کنه.. البته کترینگ مشکلی برای کنسل کردن نداشت یه وجهی رو بعنوان هزینه کنسلی میگرفت ولی مشکل اساسی اونجا بود که گفت : چون الان  بعد از ماه های حرامه و ترافیک جشن ها زیاده ، دیگه نمیتونم تاریخ بعدی رو باهاتون هماهنگ کنم ، حدااقل تا بعد از عید ممکن نیست .

 با توجه به اینکه مهرداد و خانمش خونه شونو یکی دوماهه رهن کردن و محل کار مهرداد هم عسلویه ست و برنامه کانادا هم در پیشه ، همه چیزشون قاطی میشد .

 خوشبختانه خاله هم خواهش کرد مراسم رو برگزار کنیم و رضایتش رو اعلام کرد. 

بنابراین پنجشنبه هفدهم دیماه جشن ازدواج پر ماجرای مهرداد و همسر عزیزش انجام میشه ..

 مسلما" جای خالی سیامک نازنین و پدر مهربون و با معرفتش بین ما خالی خواهد بود ، نه حالا ، تا سالیان سال هم درد از دست دادنشون فراموش نمیشه ، فقط به نبودنشون عادت میکنیم . 

این دوتا عزیز ، ادم های معمولی نبودند که زخم نبودنشون هم برای بازماندگان معمولی باشه . خدا به داد دل خاله برسه ..

 نبودن سیامک رو با عمو فری تقسیم میکرد حالا داغ هردوشونو باید تنهایی به دل بکشه . 

جشن ما هم اون رنگ و بوی طبیعی خودشو نخواهد داشت ، یه شاد باش و بدرقه ی به یادموندنی برای این دوتا دلداده دوری کشیده ست صرفا".

 الهی حضور ارواح رفتگانمون ، دعا  و محبت اون ها در حق این دوتا جوون باعث خوشبختیشون باشه . 

*********

میدونید معرفت  چیزی نیست که به آسونی از یاد بره . دلم میخواد انقدر خاطره ی خوب از خودم بجا بگذارم که بعد از رفتنم از صمیم قلب به خوبی یادم کنند . نمونه ش عمو فری .. 

شاید برای خیلی ها سوال بشه که چطور یه شوهر خاله انقدر عزیز و گرامی میشه ..

 موضوع همینه که عمو فری اصلا برای من شوهر خاله نبود .. سمبل معرفت و مهربونی بود ...

 خیالم به سالهای دوری پر میکشه .. حدود سی  و دوسه سال  قبل شاید .. 

روزای سخت و سیاه بعد از جنگ . میدونید که به واسطه ی شغل بابا ،شروع جنگ رو تو خرمشهر بودیم و قبل از سقوط شهر خودمون رو با بدبختی به تهران رسوندیم ، تهران یه خونه موکت کرده داشتیم .. همین !!!

 به فاصله ی دو سال مینا و مهرداد به دنیا اومدن یعنی سال شصت و شصت و یک ..

تو یه مقطع زمانی بابا کارش رو از دست داد .. یه خانواده ی شش نفره ی جنگ زده با دوتا شیرخوار .. 

خیلی سخت بود و متاسفانه یا خوشبختانه من بچه ی بی تفاوتی نبودم که اتفاقات خونه از نظرم مخفی بمونه .. همیشه غمخوار خانواده بودم و سر از همه چیز درمی آوردم .

 (میگم متاسفانه .. چون برای یه بچه، فهمیدن مشکلات خانواده و نگرانی های اقتصادی و وضع سلامت افراد خونه خیلی زیاد و سخته و من اصلا" حاضر نیستم یه بچه مثل خودم انقدر بار غم رو شونه هاش باشه ... من و خیلی از بچه های نسل من اصلا بچگی نکردیم )

یه روزی فهمیدم که عمو فری که زمان ازدواجش با خاله ، رییس کارگزینی هتل کنتینانتال سابق یا لاله ی فعلی بود و از یه پرستیژ و کلاس خاصی برخوردار بود وبعد از جنگ  کارش رو از دست داده بود و تازه تازه،  با بدبختی خودش رو تو یه شرکت خصوصی بند کرده بود ، بعد از ساعت کارش میرفته بخاطر ما مسافرکشی میکرده تا بتونه کمک حال پدر من باشه . 

الهی از هر چی خیر و برکاته معنویه نصیب روحش بشه ..

 این مرد که این کاره نبود و ناوارد ، رفته بود سمت فرودگاه و خواسته بود از اونجا مسافر سوار کنه ... راننده های دایم اون مسیر که خودشونو رو مالک مسافرای اون محدوده می دونستند ، ریخته بودند سرش و حسابی کتکش زده بودند .

 سال های بعد ماجرای  پررو بازیش که نمیخواسته از راننده های دیگه کم بیاره و کتک خوردنش رو از غول تشن های اونجا تعریف میکرد و ما کنارش از خنده ریسه می رفتیم . 

روحش شاد .. میبینید چقدر این مرد نازنین مهربون بود .. آخه کی میره پنهانی برای باجناغ و زن و بچه ش همچین فداکاری بکنه !!!

بگذریم .. سرتون رو درد نیارم . ممنون که کنارم هستید و با هم تلخی ها و شیرینی روزگار رو میگذرونیم نازنین های عزیز من 

دوستتون دارم .

بچه ها لطف داشتند متن کارت عروسی رو گفتند من بنویسم ، مهردخت خانم هم با تخصصش تو فتوشاپ اسم عروس و

 داماد رو از وسط کارت حذف کرد تا راحت بذارمش اینجا