"دستت را می گیریم "

دوستان نازنینم ، شب و اوقاتتون بخیر . باز هم  از همه ی کامنت های مهربونتون که برای عروس و دامادمون آرزوی خوشبختی کردید و تبریک گفتید ، ممنونم . خدا قسمت خودتون و عزیزانتون کنه . 

*******

باور میکنید که من با آقای سرایدار خونه ی مامانم اینا دوستم ؟ به ظاهر پیرمرد فربه و مهربونیه که همیشه یکعالمه حرف برای زدن داره و انقدر هم شیرین صحبت میکنه که دوست داری گوش کنی . 

البته در باطن فقط چهل و نه سال داره ، وقتی تاریخ تولدش رو بهم گفت زبونم بند اومد ، چون با تولد آرمین ، پدر مهردخت یکی بود فقط این طفلکی انقدر زجر کشیده که رسما" پیرمرد حساب میشه .

تقریبا" دو سال قبل بود ، داشتم یه سری وسایل رو تو انباری مامان اینا جابجا می کردم که اومد دم در انباری نشست رو چهارپایه و گفت حوصله داری برات یه داستان بگم . 

منم گفتم : بفرمایید همینطور که کار میکنم ، میشنوم . 

برام از دختر برادرش مریم ،  تعریف کرد که خیلی سال قبل ، در سن چهارده سالگی عاشق یه مرد بیست و پنج ساله شده . با سماجت و اصرار ازدواج کرده و بعدا" فهمیده که آقا هم زن داره با یه بچه و هم اعتیاد داره . 

چند سال باهاش زندگی کرده و بعد با دوتا دختر ازش جدا شده . دختر بسیار زبر و زرنگی بوده و تو یه آشپزخونه مشغول کار میشه . 

دوتا دختر اربزرگ میکنه و حتی پسر شوهرشم حمایت میکرده ( چون شوهر سابقش و زن اولش هردو غرق در اعتیاد بودند ) . 

 چند سال بعد شوهر سابق و همسرش تو عالم هپروت بودند که هردو با اتیش  بساط خودشون ، آتیش سوزی  راه میندازند و تا همسایه ها و آتیش نشانی برسه ، زن و مرد هردو میسوزند و می میرند . 

گفتم : ای بابااااا ، چه دردناک ، ولی بنده خدا ها بیمار بودند و امیدی هم به خوب شدنشون نبوده ، خوبه که مردند و دیگه بیشتر از این دردسر نشدند . 

گفت: آره .. فکر کن اگه میسوختند و نمیمردند لابد این مریم ما  میخواست خدمتشون رو بکنه . 

گفتم : خووووب ، بعدش چی شد ؟ 

گفت : هیچی ، این بیچاره پسر شوهرش رو خیلی دوست داشت و واقعا" عینه اولاد خودش میدونست ، پسره ، چند روز پیش تصادف کرده . راننده هم  فرار کرده ، پسر جوون و بیچاره از بین رفت و مرد . حالا مردیم داره خودشو می کشه . 

اون روز این داستان تلخ رو برام تعریف کرد و انگار من رو بازندگی مریم یه جورایی درگیر کرد.

 تو این دوسال هروقت دیدمش حال مریمو می پرسیدم . میگفت : زن محکم و با اراده اییه ، خودش رو جمع و جور کرده و داره کار میکنه . 

اینو میدونستم که دختر اول مریم با یه بیماری نادر ، چاقی بسیار مفرط و البته انواع بیماریهای وابسته به چاقی ، مثل دیابت و کبد پرچرب و دردهای مفصلی و ...دست و پنجه نرم میکنه  ، دختر دومش ولی خوب بود و با یه آقایی نامزد کرده بود .

آقای محجوب می گفت : مریم خیلی دلش برای این دخترش میسوزه ، خیلی چاق و ناتوانه ولی با غیرته ، کشون کشون خودشو میرسونه به کار خونه و یه اجاق رو زمین گذاشتن همونجا غذا میپزه و سعی میکنه مفید باشه . 

تقریبا " سه ، چهارماه قبل دیدم آقای محجوب سیاه پوشیده ، ناراحت شدم و جویای احوال شدم .

 گفت : دختر بزرگ مریم فوت کرد . خیلی ناراحت شدم ، گفتم چرا بنده خدا؟؟ ، گفت : سکته کرد و ... 

دوباره مریم عزا دار شد .. خیلی شبا تو خلوتم براش دعا کردم و از خدا صبر خواستم .

 تقریبا" یک هفته از چهلمش گذشته بود که در کمال تعجب دیدم آقای محجوب دوباره سرحاااله 

خوشحال شدم و علت رو جویا شدم .

 گفت : مهربانو خانم ، مریم ، دختر دومش رو فرستاد خونه ی بخت . 

من که خیلی خیلی تعجب کرده بودم ، گفتم : ولی آقای محجوب مگه مریم عزادار دخترش نبود ؟؟

 گفت : چرا والله خودمون هنوزم شوکه ایم . اما گفت : من زحمت بچه هامو کشیدم ولی عروسی هیچکدومو ندیدم ، نمیخوام برای این یکی اما و اگر باشه ، اونا که رفتن جای حق ولی باید حواسم به این یکی یه دونه م باشه . 

همه تون هم باید بیاید عروسی .

 خلاصه شب جمعه عروسی بودیم چقدرم ذوق داشت و بالا پایین میپرید . کلی هم خرج کرده بود. 

ولی بیچاره از دماغش دراومد .

گفتم چراااا؟؟

گفت : وقتی رفتیم درخونه عروس و داماد،  اومد دست منو گرفت گفت : عمو جان بیا بریم ببین چه جهازی به دخترم دادم . 

بنده خدا همین که داشت منو میبرد سمت خونه،  انگار جلوی در رو کنده بودن و این نمیدونست ، رفت تو یه گودال و داغون شد . 

گفتم : واااا ، واقعا" چه اتفاق بدی 

گفت : اره دیگه بردیمش بیمارستان یه پاشو عمل کردن اما اون یکی فقط اتل بندی شد ... 

حالا افتاده تو خونه .. لذت عروسی کوفتش شد . 

خیلی دلم براش سوخت و تو فکرش بودم . 

این پنجشنبه که رفته بودیم خونه ی مامان اینا ، دیدم اقای  محجوب اومد، تو پارکینگ و هی این پا اون پا میکنه . 

حس کردم میخواد چیزی بگه ولی انگار شرم میکنه .

خواستم سر صحبت رو باز کنم ، حال مریمو پرسیدم .

 گفت : مهربانو خانم از خدا که پنهان نیست ، از شما چرا باشه .. اصلا" بخاطر مریم میخوام چیزی بهتون بگم . 

حسابی کنجکاو شده بودم . گفتم : بگو آقا محجوب ، چی شده ؟؟ 

گفت : والله روم سیاه ولی فهمیدیم مریم تو دردسر افتاده ، گفتم : چرا؟ 

گفت : تو عزای دخترش ، غصه دار بوده نفهمیده ، یکعالمه خرج کرده ، هرچی گفتیم نکن ، گفت : من که برای بچه م کاری نکردم ، بجای جهازشه ، بجای سیسمونیشه .. من ارزو داشتم براش .

 سر عروسی این یکی هم باز نسنجیده رفتار کرده کلی جهاز خریده و کادو داده . 

الانم که پاش اینطوری شده ، خرج عمل خودش هیچ، فعلا" که با پای عملی افتاده تو خونه و نمیتونه کار کنه . 

حالا چک داره اینور اونور و هی داره برگشت میخوره .

 ما دورو بری ها تصمیم گرفتیم بهش کمک کنیم تا دیگه وضعش از اینی که هست بدتر نشه .. 

با اینهمه مصیبت خدا رو خوش نمیاد حالا طلب کار و پلیسم دنبالش باشن .

 وضع مارو که میدونی ، خودمون هشتمون گروی نهمونه . یه فامیل تنگ دست همه دور همیم . ولی خدایی همه یه دستی رسوندن زیر بال زن بیچاره رو بگیریم . 

من میدونم شما دستت تو کار خیر هست . گاهی دیدم چیز میز جمع میکنی و برای خیریه میبری ( پارسال  که من واسط خیریه و یه کارگاه که کلی نذر خیریه کرده بود ، بودم ،آقای  مججوب تو جابجایی کیف ها و لوازم التحریر خیلی کمک کرده بود، ووقتی پرسید اینا چی هستن ؟؟ براش توضیح دادم که برای خیریه می بریم )

گفتم به شما هم بگم اگه تو نظرت هست که به کسی کمک کنی ، این بنده خدا آبرو دار و دلشکسته و محتاجه .. 

گفتم : آقا محجوب من یه تعدادی دوست دارم که همیشه اونا بهم کمک کردند و من هیچوقت تنها نبودم ، از طرفی ما همیشه برای خرج درمان و این چیزا پول جمع کردیم ، متاسفانه مریم حساب نشده خرج کرده و اگر انقدر بریز و بپاش نمیکرد ، کار به اینجاها نمیکشید .. 

درواقع باید الان تاوان بلند پروازیش رو بده .

گفت : مهربانو خانوم فرمایش شما درست ولی الان دیگه شده .. اون موقع تو حال خودش نبوده اشتباه کرده ، حالا بنظر شما میشه گفت : چشمش کور بره زندان ؟؟

 این همه عمرشو زحمتکش بوده .

 گفتم : نه راست میگی .. حالا زن بینوا ، مونده فراری بشه از دست طلبکارا،  یا تو این سن و این احوال بره زندان . 

من همه ی دوستانم رو در جریان میذارم ولی باید قبول کنی که سیر تا پیاز ماجرا رو براشون بگم که اگه کسی کمک میکنه کاملا" درجریان باشه و بدونه ماجرا از چه قراره . 

گفت : مختارید ، هرجور صلاح میدونید . ما هم همیشه دنبال رزق حلال بودیم هیچوقت بی رضایت کسی پول قبول نمیکنیم . 

حالا دوستان این بود شرح ماجرا ، اگر هنوزم مثل قدیما ، که تو بلاگفا جمع میشدیم و از ریز تا درشت ، هرچی در توان داشتیم کمک می کردیم و از شادی نیازمندان شاد می شدیم ، طالب کمک به کسی که برای من نیازش مسجل هست ، بفرمایید این گوی و این میدان . 

به آقای محجوب گفتم : 

به مریم بگو : دستت رو می گیریم ، شاید برای همون دستی که یه روز تو بعنوان نامادری از یه پسر بی پناه گرفتی . 

شماره کارت : ۶۰۳۷۶۹۱۷۸۸۳۷۰۰۹۶    بنام معصومه سعیدی فر

شماره حساب : ۰۱۰۵۸۰۲۸۳۰۰۰۱        بنام معصومه سعیدی فر

بانک صادرات