"در ادامه ی پست قبل "

صبح که چشمامو باز کردم با پیغام " خاله مهربانو من دارم میام .. امضاء مایا"  

رو به رو شدم 

مایا دختر همکار بغل دستیمه که خیلی خیلی دوستش دارم . 

یه آقای نازنین و خوش رو که چهارساله همکارم شده . ایشون با خانم گلش تو سن 19 سالگی و اوایل دانشجوییشون (بدون جشن ازدواج و دنگ و فنگ های اضافه) دست همو گرفتن و دوتایی با دعای خیر پدر و مادراشون راهی یه کشور خارجی  نسبتا" ارزون ولی کاملا" معتبر شدن و ده سال کنار هم بزرگ شدند  و کارشناسی ارشدشون رو هم  گرفتن  و برگرشتن ایران . 

حالا بعد از 13-14 سال که از پیوندشون گذشته منتظر به دنیا اومدن دخترشون هستن . 

من سالهای ساله که همچین عشق و محبتی بین دوتا زوج ندیدم .

اگر درطول روز حال و هوای خوبی نداشته باشیم ، کافیه با گوش دادن به تلفن این دوتا کبوتر عشق حال و روزمون عوض بشه ..

 شما فکر کن دوتا دوست قدیمی و یار شفیق دارن با هم احوال پرسی میکنن .. 

بگذریم .... برای عاقبت بخیری مایای عزیز و همه ی بچه های دنیا دعا کنیم 

*******

تقریبا یک ماه پیش مینا خواهرم پیشنهاد یه سفر یک روزه به  دریاچه ارواح  رو داد .

 اما چون تازه اسباب کشی کرده بودم اصلا حوصله ی اینکه صبح ساعت چهارونیم بشینیم تو اتوبوس و شب حوالی دوازده برسیم ، صبحشم بدو بدو بریم سر کار  رو نداشتم و از توانم خارج بود .

 مهردخت رو تشویق کردم با خاله ش بره و رفتند . 

خدا رو شکر یکعالمه بهشون خوش گذشته بود و چند نفر از گروه باقالی ها (دوستای قدیمیمون هستند که خواننده های قدیمی کاملا" باهاشون آشنان ) هم بودند 

چند تا دوست جدید هم اضافه شده که مهردخت دربست عاشقشون شده . 

حالا از اون ببعد هفته ای یه شب تو یه کافه قرار میذارن و مافیا بازی می کنند . 

مهردخت وقتی از بازی برمی گرده بمب انرژیه .. 

هم کلی تو سرو کله ی هم زدن و تفریح کردن هم محیطشون سالم و دوست داشتنیه . 

البته اینکه میگم محیط سالمه ، بستگی به خود افراد داره . 

تو اون جمع تقریبا 25 نفره ی دختر و پسر ، اگر دو نفر انتخاب کنند با هم هر رابطه ای داشته باشند  ربطی به بقیه نداره . 

سه شنبه ی این هفته مهردخت بهم زنگ زد و گفت: مامان امشب بازیه من میتونم برم ؟ 

گفتم : آره عزیزم برو برنامه ی خاصی نداریم . 

گفت : خیلی ناراحتم چون آتوسا هم دوست داره بیاد ولی مامانش اجازه نمیده . 

حالا این آتوسا ، دوست دوران هنرستان مهردخته .. ناز و مهربون از یه خانواده ی چهارنفره . 

اما متاسفانه تو همه چیز محدودیت داره و تحت هر شرایطی باید ساعت 8/5 نهایتا 9خونه باشه استثناء هم نداره . 

من با وضع قوانین تو خونه کاملا موافقم و اصلا" نظرم نیست که بچه ها هر کاری دلشون میخواد بکنن و هروقت خواستن برن و بیان اما به همکاری پدر و مادر با شرایط هم خیلی اهمیت میدم .

 مادر و پدر بودن یعنی یک دنیا فداکاری و عشق و مایه گذاشتن .

 این که آدم یه " نه " بگه و خودش رو کلا راحت کنه که نشد کار .

 فکر میکنم بیشتر این " نه " گفتن ها یه جور از سر باز کردن و متوقف کردن دردسر از نظر خانواده هاست ، ولی حتما" یه جایی سر باز میکنه و مشکل آفرین میشه . 

آتوسا به این نتیجه رسیده بود که برای اینکه بتونه یکمی تو جمع مهردخت اینا شرکت کنه به مادرش دروغ بگه که استادمون کلاس رو تعطیل نکرد و ال شد و بل شد ما مجبور شدیم تو دانشگاه بمونیم و ترافیک بود و ... 

به کلاسشم نصفه کاره شرکت کرد و رفت تا یک ساعت تو کافه نشست کنار مهردخت این ها و طبق معمول خودش رو برای 8/5 -9 رسوند خونه . 

خوب این درسته عایا؟؟ 

بهتر نبود مادر آتوسا یا خودش یا همسرش که میدونم امکانش رو هر دو دارند یا حتی برادر بزرگترش که خیلی پسر گلیه و اتفاقا بازیگر تیاتره و معمولا همون اطراف کافه هم هست با هم هماهنگ کنند و برن دنبال آتوسا ؟؟ 

شاید با خودتون فکر کنید که اصلا یه خانواده نخواستن اجازه بدن و این تفریح به هر دلیلی براشون خط قرمز بوده و این حرفا  درررست ، منم رد نمی کنم ...  

ولی باید بگم متاسفانه آتوسا از همون اواخر پیش دانشگاهی سیگار می کشید و هر وقت من میرفتم مهردخت رو از کلاس طراحی بیارم ، مهردخت می گفت : مامان من خیلی آتوسا رو دوست دارم این دختر از هر نظر خانومه ولی داره به خودش آسیب میزنه .. 

اونشب هم که تو کافه با مهردخت اینا بوده ، می گفت : مامان یعنی آتوسا نخ به نخ سیگار می کشید و یک لحظه هم از دستش نیفتاااد . 

حالا سوال من اینه : ممکنه یه مادر اینهمه حساسیت برای تربیت دخترش و چرا و اما و اگر برای تفریحاتش داشته باشه و در عین حال بچه ش با این حجم بالا به دود ، اعتیاد داشته باشه و اون مادر نفهمه؟؟ 

میشه تو یه خونه ی چهار نفره کسی که مدعی تربیت درست با " نه " گفتن های مکرره ، متوجه احوالات فرزندش نباشه؟؟ 

بگذریم ...

 سه شنبه شب ، مهردخت رفت برای بازی ، منم از اداره اومدم و یه دل سیر استراحت کردم ساعت 9/5 بود مهردخت زنگ زد ...

ریز ریز میخندید ، گفت : مامان من سوختم ، از بازی بیرونم کردن ...هنوز بقیه دارن بازی می کنن.

 گفتم : عه سوختی  

چجوری میای؟ 

گفت : مینا و مصطفی ( از دوستای گروه باقالیا) هم هستن ، یا با اونا میام .. یا اسنپ می گیرم . 

گفتم : عصری محمد (همکار منه یه آقای گل 29 ساله که اونم تو جمعشونه) هم ، می گفت : خیالت برای برگشتن مهردخت جان راحت باشه ، خودم می رسونمش..

 ولی تهدیدش کردم که اگر این کار و انجام بده نه من نه اون دیگه 

 چون خونه شون غرب تهرانه و ما شررررق . 

گفت : نه مامان مطمئن باش نمیذارم برسونتم... 

من برم دوباره ...انگار آرمین اینا دارن تقلب می کنن

یکمی که گذشت دیدم حسابی استراحت کردم .. دو سه روزم تعطیله .. خودمم خیلی دلم برای بچه ها تنگ شده از طرفی یه بارون خوشگلی هم می اومد ،پاشدم لباس پوشیدم و به سمت کافه رانندگی کردم .

 بیست دقیقه بعد رسیدم .. 

مهردخت داشت از خوشحالی پر در میاورد . 

سلام و روبوسی رو زود تموم کردیم ، گفتم : برید سر بازیتون ببینم چی میشه دفعه ی بعد خودمم برای بازی میام .

 نشستم کنار و یه چای ماسالای خوشمزه هم سفارش دادم و کلی به بازیشون خندیدم .

 چهل دقیقه بعد بازی تموم شد ..

 همه تقسیم بندی شدن و دوتا ، سه تا ، باهم رفتن . یکی دونفر هم اسنپ گرفتن . 

مهردخت مثل بمب انرژ ی بود و یعالمه سر و دستامو ماچ کرد و گفت : دمت گرم مامانی خیلی باحالی . 

بماند که از فکر آتوسا بیرون نمیام 

******** 

راستی نمی دونم چند درصدتون با سهیل رضایی و بنیاد فرهنگ زندگی  آشنا هستید ؟

سهیل رضایی روانشناس خوب کشورمونه که میتونید کانال تلگرامشو رو گوشیتون داشته باشید(از تو همون سایت آدرسش رو دربیارید) و تو ماشین و وقتای اضافه ازش استفاده کنید عااالیه و یه کار قشنگ و خوبی که انجام داده استعداد یابی نوجوانانه ..

 تو همون سایتش بزرگ نوشته مخصوص دوره اول و دوم دبیرستان البته من برای آرتین که امسال کلاس پنجمه هم وقت گرفتم و مراجعه کردند و واقعا مفید بود .. 

جریانش رو تو پست بعدی مینویسم براتون . 

این رو هم بدونید که  الزاما" بچه های مثبت و حرف گوش کن بچه های موفق و کاملی نیستند و این چیزی بود که چندین ساله دوست دارم  بردیا و خانومش رو درمورد آرتین متوجه کنم که خوشبختانه با این جلسه ی مشاوره انجام شد . 

دوستتون دارم