"باران حادثه می بارد"

 مهردخت امروز بعد از ظهریه درس عمومی رو  امتحان داره. می دونستم که تا صبح قراره بخونه . بهش گفتم مامان جون من دیگه دارم غش میکنم . ویتامین دارسی رو بده، مسواکشم بزن.  در حالیکه دارسی تو بغلش بود گفت: برو بخواب خیالت راحت باشه، ما دوتا امشب کار داریم  

و من مثل همیشه ساعت دو نیم صبح بیهوش شدم . گیج خواب بودم که صدای مضطرب مهردخت بیدارم کرد. 

-نه سارا، توروخدا نگو .. خدایااا بیچاره شدیم . 

نمی فهمیدم دارم خواب میبینم یا بیدارم . نیم خیز روی تخت شده بودم که خودش اومد تو اتاقم . 

- مهردخت چی شده؟ 

-مامان ،ایران،  پای/گاه آم/ ر/ یکا رو  تو  ع/را/ق زده . الان جنگ شروع میشه . پاشو فرار کنیم . 

-جددی میگی مهردخت؟ چی شده ؟ کار خودشونو کردن؟

- مامان من می ترسم توروخدا بلند شو فرار کنیم . 

سعی می کردم آرومش کنم  اما نمیشد . خودمم مثل بید  می لرزیدم . انگار خاطره ی تلخ جنگ جلوی چشمام با ابعاد وسیعتری زنده شد . 

ساعت یکربع به پنج بود تا ساعت شش که وقت بیدارشدن هر روزمه با هم حرف زدیم و اخبار گوش دادیم .

 کلی التماسم کرد که امروز اداره نرم .ولی نمیشد. چند تا کار مهم داشتم . درضمن، بحث یه روز دو روز نیست . 

داشتم آماده می شدم بیام اداره . مهردخت هم با دلخوری نشسته بود روی تخت و داشت اخبار رو دنبال می کرد . 

خبر زلزله هم اومد.

بهش گفتم اینطوری مضطربی،  یا با من بیا  اداره یا برو خونه ی مامان اینا .

 گفت : نه نمیام .. دارسی رو تنها نمی ذارم . فقط امیدوارم اتفاقی نیفته و بازم همو ببینیم . 

با دل خون و اعصاب خورد،  از خونه اومدم بیرون .. هنوز خیلی دور نشده بودم که زنگ زد گفت:  یه هواپیمای اکراینی  از فرودگاه امام بلند شده و چند دقیقه بعد سقوط کرده ... نه انگار امروز قرار نیست به خیر بگذره . 

نشسته م پشت میزم ولی اصلا تمرکز ندارم. جزییات  سقوط هواپیما رو دنبال می کنم و دلم برای خانواده ی قربانیان پرپر میزنه . صورتم داغ شده بود از پشت میز بلند شدم که برم یه آبی به صورتم بزنم . 

تو سالن که نت نداریم ولی به محض اینکه نزدیک دستشویی ها رسیدم ، صدای پشت سر هم پیام های گوشیم بلند میشه . لابه لای همه ی اونا پیام سهیلا آه از نهادم برآورد . 

بله دکتر پریسا اقبالیان و ری را اسماعیلیون همسر و دختر نازنین حامد عزیزمون تو این پرواز، پرکشیدند . قلم حامد بینهایت زیباست و برای دوتا کتاب آویشن قشنگ نیست و دکتر داتیس جایزه هوشنگ گلشیری گرفته .

 تمام سایت ها از همسر و فرزند حامد نوشتن خدایا الان چه حالی داره . 

عکس یه عروس و داماد ناز رو هم انداختن بنام آرش پور ضرابی و پونه گرجی  که روز جمعه باهم ازدواج کردن و امروز درکنار هم پرواز کردن . هر دو از نخبه های دانشگاه شریف هستند و آرش برنده مدال طلای المپیاد کامپیوتر بود . 

اکثر کسانی که کشته شدن،  مسافر کانادا بودند اسامی شون رو ببینید و تاریخ تولد ها رو آدم دیوانه میشه . 

حالم خوب نیست . برای تمام دنیا آرزوی مرگ کردیم و مرگ دست از سرمون بر نمیداره . بیایید برای هم دعا کنیم .. بیایید مهربون باشیم . افکار سیاه رو از خودمون دور کنیم شاید رنگ آرامش و خوشبختی به این خونه برگرده . 

میدونید که چقدر دوستتون دارم 

پینوشت : وااای الان خوندم 13 نفر از دانشگاه شریف تو هواپیما بودن