"چهل و هفت ساله شدم"

هر سال که می گذره، به ارزش آدمای اطرافم بیشتر پی میبرم . دلم ضعف میره برای هر لحظه با هم گذروندن . امروز به یاد خیلی هاتونم، خیلی هااا که شاید اصلا باورتون نشه . 

بعضاتونو سالهاست که می شناسم .. بعضیا رو چند ساله دیگه تو وبلاگم ندارم ولی همچنان به یادشونم . حتی اسمشونو یادم نیست ولی از هرکدوم نشونه ای، کامنتی ، چیزی به یاد دارم . 

اینو میدونم که پنجاه سال بعد دیگه تقریبا هیچکدوممون نیستیم . شاید فقط از بعضیامون عکسی به یادگار مونده باشه و گاااهی نسل هایی که بچه بودن و ما رو دیدن یا ازمون براشون تعریف کردن، یادمون کنند .

 واقعا هم غم انگیزه هم جااالب.جالبیش به اینه که الان داریم چه چیزایی رو از دست میدیم درحالیکه فرصت زندگیمون خیلی خیلی کوتاهه . 

زندگی رو زندگی کنیم عزیزای من .  دوستتون دارم 

به وقت چهارم تیر ماه 99

اینا دیشبه که شب تولدم بود 

همین امروز صبح