"صدای آرامش بخش عشق"

نمیدونم بالاخره کی میخوام یاد بگیرم که برای اتفاقات بلند مدت، برنامه ریزی های دقیق نکنم و خودم رو به آب و آتیش نزنم. 

حالا که خواهر ناز و یکی یه دونه م به شیوه ای کاملا متفاوت پیمان زناشویی رو با همسر عزیزش ، ثبت قانونی کرد دوباره به خودم یادآوری کردم که مهربانو دیدی برنامه ریزی لازم نداشت؟؟

جریان آشنایی مینا و سینا رو که یادتونه ؟ برای تازه واردا و یادآوری قدیمی ها یه خلاصه ای مینویسم .

دوسال پیش همین روزا بود که مینا به قصد خرید یه آپارتمان، ماشینش رو برای فروش آگهی کرد .. اتفاقا خودمم براش آگهی کردم و انگار از اولین کسانی که بهش تلفن کردن و ماشینش رو بررسی کردن سینا بود . 

همین موضوع باعث آشناییشون شد و درست همون موقعی که مینا اصلا تصمیم نداشت به کیس جدیدی برای ازدواج فکر کنه ، سینا انقدر پیگیر شد تا بالاخره تونست راهی به دل مینا باز کنه . 

قرار بود اواخر شهریور مراسم عقد و ازدواجشون برگزار بشه که با موضوع فروش خونه و جابجایی ها گذاشتیم برای پونزدهم آبان ماه . 

هر چند قرار بود تعدادمون محدود باشه ولی با احتساب خواهر و برادرها حدود سی نفر میشدیم که با محضر قرارداد بستن و قرار شد آرایشگاه و آتلیه هم تو برنامه داشته باشن . 

من با عجله خونه ی جدیدم رو رهن کردم لباس هامونم خریدیم که وقتی سرمون برای اسباب کشی شلوغ میشه دیگه این کارها رو نداشته باشیم . 

درست روزی که مینا لباس عروسیش رو تحویل گرفت علائم کرونا ظاهر شد . به دنبالش مامان و سینا و بعد از اون مهرداد هم مبتلا شدن .. همه چیز همچنان خوب بود بیماریشون هم سبک بود و ریه ها درگیر نشدن  تا اینکه با یه فاصله ی دوهفته ای بابا مبتلا شد . 

حتی یادآوریش هم مو به تنم راست میکنه که بابت بابا چه کشیدیم و چه به روزمون اومد .. درسته که همگی دست به دست هم دادیم و برای بهبود بابا شبانه روز تلاش کردیم ولی تا آخر عمرم همه جا میگم که سلامت بابا رو مدیون مهردادیم ... روزها و شبهای طولانی مژه برهم نزد و کار چند نفرمون رو خودش به تنهایی انجام داد و بابا رو کاملا احیا کرد . 

به همین دلیل همه ی برنامه ریزی ها بهم خورد و بالاخره همین سه شنبه یعنی بیست و پنجم آذر ماه به مناسبت سالگرد آشناییشون ، مراسم عقد در محضر با حضور تعداد خیلی کمی از خانواده ی درجه یک ، برگزار شد . بدون لباس و آرایشگاه و آتلیه .

من و مامان و بابا و مینا ... سینا و مادر و یکی از خواهر ها و تنها برادرش . تنها شرکت کننده ی این مراسم بودیم . 

مینا خودش رو آرایش کرد ، یکی از شالهاش رو دور سرش بست و سینا با یه دسته گل نرگس و یکمی کنف براش دسته گل درست کرد .. منم ازشون عکس یادگاری انداختم . به همین سادگی و به همین خوشمزگی . 

بعد از مراسم هم مینا و سینا دوتایی رفتن شام بیرون .. منم مامان و بابا رو بردم خونه و بهشون غذاهای مخصوص رژیمشون رو دادم .. خواهر سینا جون هم برای مادرش همین کار رو کرد . 

میشه زندگی رو به سادگی شروع کرد ..کرونا سیستم زندگیمون رو تغییر داده کاش باور ها مون رو هم تغییر بده .

 قصد داریم بعد ها مراسم ساده ای بعنوان جشن ازدواج برگزار کنیم اما فقط برای اینکه فامیل و دوستانمون رو دوباره به شادی دور هم جمع کنیم .. به دور از هر تجمل و ریخت و پاش اضافه ای.. 

مینا و سینای عزیزم  خوشبخت بشید الهی ،امیدوارم همیشه از انتخاب هم راضی و سربلند باشید . 

*****

حالا بریم سراغ یه موضوع مهمتر . 

از اواسط جمع آوری کمک برای ساخت خونه ی اون مادر و بچه های معصومش ، پیامی از یک پدر برای تهیه ی سمعک برای دختر کوچولوش دریافت کردیم . چون محل زندگیشون در تهران نبود،  باید با فرد مطمئنی جهت تحقیق ارتباط می گرفتم تا درصورت تایید ، جمع آوری کمک رو شروع کنم . 

 به لطف یکی از دوستان عزیزمون در همین صفحه ، شرایط و مقدمات تحقیق فراهم شد و دیروز خبر تایید نیاز رو دریافت کردم . 

متاسفانه خانواده ی محترم در شرایط بدی زندگی میکنند و دختر کوچولوی عزیزمون برای شنیدن و ارتباط با دنیای بیرون نیاز به تهیه ی سمعک داره . 

من و نسرین آستین رو بالازدیم و شروع کردیم . 

مثل همیشه در صورت امکان و هر قدر در توانتون هست از پنج هزارتومن به بالا کمک کنید تا هر چه زودتر کمک رو به دستشون برسونیم . 

دوستتون دارم و برای انسان بودن تلاش میکنم 

شماره حساب کمک های حمایتی ما: 

6037697574285711

معصومه سعیدی فر

نسرین 1000.000 تومان

مهربانو  200.000 تومان 

اتم 200.000 تومان

راستی اگر شما دوستان هم این موضوع رو لینک بدید تا زود تر کمک ها رو جمع کنیم عالیه . پست نسرین جون هم در همین ارتباطه .