هشدار: اگر به حیوانات علاقه ندارید و با خوندن مطالب ناخوشاید درموردشون اذیت میشید، این پست رو نخونید .

"دلم از غصه ت پُر شده ، پسر درد کشیده"

تقریبا یک ماه و نیم پیش بود ، خواهر  دوستم که امدادگر گربه هاست ، گربه ای پیدا کرد که دستش تقریبا له شده بود... گویا به چند تا جراح نشون میده و همه متفق القول میگم دست از کتف باید قطع بشه 

دست راست تامی قطع شد و مدتی تو کلینیک موند و بعد به خانواده ای از آشناهاشون سپرده شد تا براش سرپرست پیدا بشه . 

تو مدتی که مامان اینا بخاطر بازسازی منزل ما بوند ، مامان خیلی به دارسی علاقه نشون میداد و صد البته که دارسی اصلا واکنش خوبی نداشت . 

من رفتم تو این فکر که بعد از مهاجرتِ ته تغاری و ازدواج مینا جون ، مامان و بابا خیلی تنها شدن و چقدر خوب میشه براشون حیوان خانگی بیارم . 

مامان هم  استقبال کرد و گفت:

- برام یه سگ بگیر مهربانو

- شوخی میکنی مامان؟

- چرا شوخی؟ من عاشقِ محبت سگ ها هستم . نه پس، گربه بیارم که عین دارسی خانوم شما  برام بذاره طاقچه بالا؟

- مامان جان همه ی گربه ها که مثل هم نمیشن .. حالا اخلاق دارسی اینطوره ، دلیل نمیشه که...

- نه باباااا گربه هاکلا" بی صفتن .

-مامااااان ....لطفا وصله های بدِ اخلاقیِ مخصوص آدما رو به حیوونا نسبت نده این چه حرررفیه؟؟!!!

-من سگ میخوااام 

-ابدا" نمیشه ..   مادرِ من،  اینکه آدم چی میخواد با اینکه چی بتونه داشته باشه کلی فرق داره . شما با این مشکل پات ، اصلا نمیتونی سگ داشته باشی . سگ مثل گربه نیست هاااا، یعالمه توجه و گردش بیرون میخواد و اصلا هم مثل گربه ها نمیره تو خاکش دفع کنه . 

-خُب من گربه نمیخوام .

******

هر چند من و بقیه دوستامون همگی آگهی واگذاری تامی رو میذاشتیم و تاکید می کردیم که این پسر دستش قطع شده و دیگه امکان تو خیابون زندگی کردن نداره ، ولی هیچکس حاضر نشد سرپرستش بشه . 

با خودم گفتم :اگر تامی رو بگیرم  و بعنوان یه هدیه تو باکس پاپیون زده ببرم برای مامان ، حتما نه نمیگه . 

با همین فکر شروع کردم مقدمات ورود تامی رو مهیا کردن و براش خریدهای ابتدایی رو انجام دادم  ... اما از اونجایی که مامان مصی ، خودشون یه پا کاراگاه تشریف دارن ، روز جمعه که اونجا بودیم خیلی بی مقدمه گفت:

-مهربانو من احساس میکنم یه خیالاتی داری هااا

-چه خیالاتی مامان؟

-یه وقت برای من گربه نیاری مثلا منو تو کار انجام شده بذاری هااا. 

-چرا که نه ؟ چی میشه خونه ت پناهِ یه موجود تنها باشه؟ تازه مشکل داره و زندگی بیرون براش خیلی سخته. 

- نه خیر من نمیخوام . 

-خُب نخوااه .. ولی اگر اینو نخوای ، دیگه هیچ  حیوون دیگه ای هم نباید بیاری ها، چون این طفلک مشکل داره ، اگر قراره یه حیون بیاد تو این خونه بهتره که تامی باشه نه چیز دیگه ای . 

فرداش هم برام  تو واتس اَپ نوشت : مهربانو جان درمورد گربه که دیروز حرف زدیم ، بابا هم راضی نیست . 

منم نوشتم :تاماااام

خلاصه اینطوری شد که من تصمیم گرفتم خودم از تامی نگهداری کنم .

 به دکتر مشیری پیغام دادم که : دکتر جان میدونم موافق نیستی ولی من تصمیم گرفتم از یه گربه با این مشخصات نگهداری کنم ، لطفا کمکم کن . 

ایشون هم جواب نوشت " درکار خیر حاجت هیچ استخاره نیست"

روز سه شنبه که همین دیروز باشه رو مرخصی گرفتم ، ساعت دوازده ظهر با دکتر وقت داشتیم . ساعت یازده و نیم ، نهال جون (امدادگر تامی) تامی رو آورد دم منزل و بعد من و مهردخت به اتفاق نهال و تامی رفتیم پیش دکتر . 

تقریبا" دوساعت و نیم انواع تست ها و ازمایش ها و معاینه ها  انجام شد. 

متاسفانه تست ایدز تامی مشکوک بود .

 بعد، لامِ نمونه ی خونش  رو زیر میکروسکوپ نگاه کردیم و تعداد گلبول های سفیدش بسیار پایین بود . 

دکتر گفت : اگر بعد از دوهفته که تو این دوهفته، یکبار میری آزمایشگاه حیوانات و یک بار هم میاریش دوباره من ازش خون می گیرم و نتیجه این سه بار رو بررسی میکنم .

دوحالت داره،  یا این که گلبول سفیدش انقدر پایینه و نقص ایمنی داره دلیلش  کم آبی بدن و زندگی تو شرایط سخت بوده و با دوهفته مراقبت تو،  بهتر میشه ، یا اینکه تغییری نمیکنه و واقعا ایدز داره . 

که اگر ایدزش تایید بشه، نمیتونی تو خونه ای که دارسی هست نگه داریش کنی .

 فعلا باید دو هفته از دارسی دورنگه داری طوری که به هم چنگ نندازن و  ظرف آب و غذا و خاکشون هم مشترک نباشه . 

دکتر میگفت و اشکای من از چشمام سرازیر بود که سرنوشت این بچه ی  بی پناهِ درد کشیده ، اگر نتونه پیش من بمونه ، چی میشه 

یکمی مشکل تنفسی هم داشت که دکتر اسپری تجویز کرد و البته عفونت گوش،  که قطره داد.

 برای کم خونیش هم شربت هموگلوبین داد و ... 

با این امید که تو این دوهفته حسابی بتونیم حسابی بهش رسیدگی کنیم و آزمایشا نتیجه ی خوبی بدن ، اومدیم سمت خونه . 

به محض رسیدن به خونه تامی رو بردیم حمام و خوب شستیمش ، ولی دارسی خانوم حسابی قاطی کرده  بود 

بلافاصله از بوی تامی فهمید که یه موجود دیگه اومده تو خونه و شروع کرد به بی ادبی. 

از فیف کردن و غرغرهای وحشتناک گرفته تا حمله و چنگ زدن من و مهردخت 

برای تامی فنس مخصوص سگ ها که از بردیا قرض گرفته بودم کشیدم ، بعد دارسی میرفت کنار فنس و خودشو اندازه ی یه ببر باد می کرد و پوش میداد، کمرشو بلند میکرد ،که قد بلند تر بنظر برسه  بعد فیف میکرد بهش .

 تامی هم با چشمای غمگین بهش زل زده بود و هیچ حرکتی نمی کرد و انگار همه ش تو فکر بود و با خودش میگفت: منو خدا زده بچه ، تو دیگه واسم شاخ و شونه نکش 

یکمی که گذشت احساس کردم تامی با این کارا اذیت میشه ، به مهردخت گفتم :بیا کلا" تامی رو منتقل کنیم اتاق من، چون بنظر میاد به استراحت احتیاج داره تا کم کم به غذاخوردن بیفته . 

بنابراین  تامی رو با وسایلش بردیم اتاق خواب من . 

نشون به اون نشونی که تا وقتی بخوابیم دارسی هی رفت پشت در اتاق و با تعجب به در نگاه کرد و دو قدم رفت عقب دوقدم اومد جلو. 

چند بار هم من رفتم تو اتاق یکمی تامی رو بغلش کردم و باهاش حرف زدم ، وقتی اومدم بیرون ، خواستم دارسی رو بغل کنم ،  کلی با دستاش کوبید تو سرو صورتم.

 البته کاملا منظورش اعتراض کردن بود نه آسیب زدن چون ناخوناشوو کرده بود تو  و چنگ نمیزد

 ( اونطوری وقتی دارن با پنجه و بدون ناخون ضربه می زنن یعنی دارن فحش ناموسی میدن)

احتمالا" می گفته : مامان مهربانوی عوضیِ فلان فلان شده،  رفتی یکی دیگه رو آوردی که چی ؟ 

گمشو به من دست نزن با اون پسر ایکبیریت 

برای ساعت یازده شب وقت آرایشگاه برای تامی گرفته بودم ، چون بخاطر جراحیش ، موهای نصف بدنش رو زده بودن و ناجور بود یکم مو داشت یکم نداشت،  از طرفی اونجا که نگهداشته بودنش ، مواظب نبودن ، پماد ها رو مالیده بود به همه جاش و باوجودی که  حمامش کرده بودیم خیلی جاها موهاش انگار گریس مالیده شده ، چرب و بهم چسبیده بود . 

داروهای تامی رو هم با کمک مهردخت دادیم ، پسرک آروم و مظلوم بود ولی  حسابی زورش زیاده و وقتی تقلا میکنه نگهداشتنش خیلی سخته ، و جالب اینجاست که فقط یک کیلو از دارسی وزنش بیشتره ولی بدنش خیلی سنگینه .

 بعد از دارو دادن من خیلی دلم براش سوخت،  گفتم: مهردخت جان این بچه امروز کلی اذیت شده ، بذاریم بخوابه گناه داره ببریمش آرایشگاه . مهردخت غر میزد و می گفت بهتره ببریمش ولی نهایتا" قبول کرد. وقت آرایشگاه رو هم کنسل کردم. 

 کم کم باطری من ته کشید و به مهردخت گفتم:  الان بیهوش میشم ، من میرم بخوابم . 

رفتم اتاقم  پیش تامی ، دیدم آب و غذاشو دست نزده  یکمی وسایلشو مرتب کردم و خوابیدم . 

ساعت تقریبا سه صبح بود که مهردخت صدام کرد :

-مامان  پاشو تامی خرابکاری کرده 

بیدارشدم دیدم بچه رفته یه گوشه جیش کرده و با قیافه ی مظلومش کز کرده  نشسته. 

متاسفانه بوی بد و تندی هم میداد چون هم  با غذای خشک  تغذیه ش کردن ، هم بدنش بی آبه و هم کلی آنتی بیوتیک و دارو مصرف کرده . 

بغلش کردم  و با کمک مهردخت تمیزش کردیم ...

بعد بردم گذاشتمش روی ظرف خاکش . دیدم داره میخوابه همونجا ، دوباره بغلش کردم گذاشتم تو جای تمیزش .

 علت اینکه جایی بجز ظرف خاک جیش کرده بود اینه که احتمالا دچار اضطراب شدید شده و بخاطر کاهش استرسش اینکارو کرده که محیط بوی خودش رو بگیره و احساس امنیت بیشتری کنه .

 شایدم چون پسره و عقیم نشده خواسته نشونه گذاری کنه که اینم قسمتی از طبیعتشه  .

 اگر پیش خودمون موندنی شد ، بعد از اینکه جون گرفت و سرحال شد حتما عقیمش میکنیم . 

*****

صبح بیدارشدم،  با کمک مهردخت دارو ها رو دادیم و همراه بادارو ها،  کلی آب بهش خوروندم . 

غذا و آبش رو تازه کردم و با کمال خوشبختی دیدم رفت غذاشو حسابی خورد

سریع آماده شد و اومدم اداره . 

یکساعت بعد مهردخت زنگ زد و گریه کنان گفت : رفتم به تامی سر بزنم دیدم پریده رو تخت تو ، همینکه منو دید پرید پایین ولی ازش یه چیزی افتاد رو زمین  رفتم ببینم چیه دیدم یه موجود ریز که دست و پا  داره و حرکت میکنه . 

سریع گفتم عکس و فیلمش رو بفرسته . برای دکتر مشیری فرستادم و گفت : کنه ست . 

حالا هم من هم مهردخت فوبیای این چیزا رو داریم و همین الانم که دارم براتون مینویسم کل هیکلم به خارش افتاده . 

گفتم : دکتر شما که دیروز معاینه کردید و گفتید مشکلی نداره ؟

گفت : نداشت ولی همیشه ممکنه یکی دوتا لابه لای موهاشون پنهان بشه ، این طفلک تو محیط بسیار بدی زندگی کرده . من دیروز براش آمپول ضد کنه زدم و حالا اگه چندتایی هم وجود داشته باشه ، از بین میره . 

خلاصه با بدبختی مهردخت رو آروم کردم . بهش گفتم : مهردخت حق باتو بود باید موهاشو کوتاه میکردیم ، من اصلا حساب همچین چیزی رو نمی کردم . 

الان هم ناراحت نباش عصری میبریم آرایشگاه . 

الان ساعت تقربا پنج بعد از ظهره، از صبح  تا حالا پنج - شش بار بیشتر اشک ریختم و تو دلم هزار بار دعا کردم از پسش بربیام و تامی با شرایط سختی که داره  بتونه بقیه ی زندگیش رو تو خونه ی امن ما بگذرونه و دیگه آسیب نبینه . 

فعلا دو مورد باعث میشه نتونم ازش نگهداری کنم یکی اینکه ایدز داشته باشه ، که اگر داشته باشه برای ما انسانها خطری نداره ولی حتما باید جایی باشه که یا حیوون خودشون هم ایدز داشته باشه و یا تو خونه ای باشه که حیوون دیگه ای نداشته باشن . 

حیوانات با بیماری ایدزخودشون میتونن تو خونه  ، طبیعی زندگی کنند . چون  این بیماری ، نقص سیستم ایمنی بدن رو میاره و خونه ها عاری از آلودگی هستند بنابراین نقص ایمنی براشون مسئله درست نمیکنه ولی اگر بیرون باشند با کوچکترین ویروس از سرماخوردگی گرفته تا ویروس های دیگه از پا درمیان 

موضوع دیگه هم اینه که دارسی به هیچ عنوان نپذیرتش و خودش حالت افسردگی  پیدا کنه که در اون صورت هم نمیتونم سلامتی دارسی رو به خطر بندازم . 

البته خدا رو شکر نهال جون که این بچه رو امداد کرده بهم گفت : غصه نخور چون نهایتا" خودم میبرم تو کارگاه خودمون زندگی کنه اونجا همه از صبح تا شب کار میکنیم و از هر نظر مراقبش هستم و به هیچ عنوان نمیذارم آواره ی خیابون بشه . 

برای من و مهردخت و دارسی و این پسر کوچولوی رنج کشیده، دعا کنید 

دوستتون دارم