یه ذره با فرهنگ باشیم

اگر میخوایم اتفاقای خوب تو مملکتمون بیفته و فرهنگمون ارتقا پیدا کنه ، لازم نیست  منتظر اتفاقای عجیب و غریب باشیم . یا حتما یه موضوع شگفت انگیز پیدا کنیم و درموردش ساعت ها میزگرد و سمینار بذاریم .. تغییر حال خودمون و آدمای اطرافمون گاهی با دقت در مسائل به ظاهر پیش و پا افتاده ی روزمره انجام میشه... 

کافیه به اندازه ی خودمون احساس مسئولیت درمقابل وقت و انرژی و لطفی که دیگران برامون میکنند، داشته باشیم . 

بعنوان مثال همین موضوعی که این چند روزه اتفاق افتاده و باعث شده من کلی بشینم باخودم فکر کنم و دچار چالش بشم که بعد از این ، در شرایط مشابه چه رفتاری نشون بدم و آیا  یه بهانه بیارم و از نفر بعدی عبور کنم؟ ، یا یه راهکاری بذارم که طرف نتونه هر جور که دلش خواست رفتار کنه؟ 

از زمانی که بابا به کرونا مبتلا شد و ما اتفاقی با دکتری اشنا شدیم که تونست بابا رو از اون شرایط بد نجات بده و بعد از اون هم داماد خاله م رو که به مراتب وضعیتش وحشتناک تربود و بیمارستان جوابش کرده بود و روراست خودمون هم اصلا امیدی به زنده  موندنش نداشتیم، تعریف این دکتر تو فامیل  دوست و آشنا پخش شد. 

حالا واقعیتش هم اینه که دکترمون خیلی جوانه اصلا آدم شناخته شده ای نیست، حتی مطب نداره و تو چند تا بیمارستان کار میکنه ، تنها وجه تمایزی که با بقیه داره اینه که خیلی مطالعه ی گسترده درمورد بیماریها و داروها و اینکه تاثیر چی با چی بیشتر میشه یا اصطلاحا" چی با چی تاثیر دارو رو خراب میکنه داره و درضمن شرکت های دارویی ایرانی و خارجی رو خوب میشناسه و میگه هر کارخونه ی داروسازی ، همه ی داروهاش خوب و قابل اعتماد نیستند.. مثلا فلان برند ویتامینش  خوبه و اون یکی برند ، مسکن هاش . 

درمورد تزریقات صحیح نظرات جالبی داره که من قبلا از کسی نشنیده بودم و ندیده بودم که رعایت کنند. مثلا" تزریقات عضلانی رو معتقده ویتامین ها باید رو باسن چپ تزریق بشن، زاویه ی دست نود درجه و سوزن عمیق در عضله فرو بره و در حین تزریق، دست چرخش داشته باشه و با دست دیگه موضع  رو حالت ویبره بدن... 

یا درمورد ماساژ شرایطی رو عنوان میکنه که انقدر جزییات داره من اصلا یاد نگرفتم . 

خلاصه به نظر میاد رعایت این نکات باعث میشه که مریض ها نتیجه ی بهتری از درمان می گیرند.

از بحث دور شدیم .. 

 حالا روش اقای دکتر اینطوریه که خودش مستقیم با بیمار یا خانواده ش ارتباط نمیگیره، یه منشی بسیار دلسوز و بیست و چهار ساعته داره بنام خانم ملکوتی، که حواسش از خانواده ی مریض بیشتر جمعه . 

من که کسی رو معرفی میکنم باید چند روز متوالی با خانم منشی در ارتباط باشم به اندازه ی هزار تا پیام رد و بدل میکنیم دکتر بررسی میکنه و اعلام میکنه که میتونه مریض رو بپذیره یا نه و نسخه اولیه رو صادر میکنه و اگر لازم باشه وقت ویزیت حضوری میذاره و میره مریض رو میبینه و اونجاست که تازه ویزیت دریافت میکنه و خانم منشی به من میگه : مهربانو جان شماره ی من رو بده به خانواده ی بیمار تا من باهاشون در ارتباط باشم و دیگه با شما کاری ندارم . 

اهااا راستی در ابتدای ماجرا من برای خانواده ی مریض توضیح میدم که اگر میخواید از این دکتر استفاده کنید باید مو به مو دستوراتش رو اجرا کنید ، داروهایی که میگه از چه برندی تهیه بشه باید از همون برند بگیرید ، مواد غذایی که میگه مصرف کنید دقیقا باید همونطور باشه ، اگر فکر میکنید توان و حوصله ی اجرا رو دارید بریم جلو  وگرنه نه وقت خودتون رو بگیرید نه بقیه رو . 

حالا تو این مدت که ما سه نفر بیمار بودیم ، خبر رسید که گویا نوه ی عمه ی خدابیامرزم چند روزی بوده که یه سری علامت داشته، هی خاله ش که دختر عمه ی من باشه و تازه از یه کشور اروپایی اومده خانواده ش رو ببینه بهش میگه پدارم جان شما شاید کرونا داری بیا برو یه تست بده ؛ پدرام هم میگه نه من سینوس هام مشکل داره و چیزیم نیست!!

 حتی برای سینوس هاش به بیمارستان مراجعه کرده اونا هم براش یه تزریقی انجام دادن و چند ساعت هم بعد از تزریق  نگهش داشتن تو بیمارستان و خداحافظ . 

حالا من خودم حالم بده تلفنم یه ریز داره زنگ میخوره ، برداشتم مامان مصی بود گفت: مهربانو ، پدرام انقدر حالش بد بوده انگار درحالیکه ناخوناش سیاه شده رسوندنش بیمارستان، توروخدا ببین میتونی با خانم منشی ارتباط بگیری؟ آذرجون (مامانش) داره خودشو میکشه . 

گفتم : چشم مامان جون 

قطع کردم اومدم به خانم منشی پیام بدم ، بابا عباس زنگ زد. همون داستان رو گفت ، گفتم درجریانم چشششم 

بعد از باباا، همون خاله اروپاییه که دختر عمه م باشه، بعدش مادر پدرام و بعدش یکی دیگه ازخاله هاش تماس گرفتن گفتم بقرعان اگه مهلت بدید من به منشی پیام میدم . دادم و همونی که انتظار داشتم شنیدم 

مریض تو بیمارستانه و از بیرون دکتر دیگه ای نمیتونه دخالت دارویی کنه . 

چند روز بعد مریض رو اوردن خونه و دوباره تلفن ها شروع شد. 

بعد از اینکه هزار تا پیام بین من و خاله اروپایی و همسر پدرام و بعد منشی و دکتر و دوباره این چرخه چرخیده ، من به خاله اروپایی گفتم : سیما جان شماره من رو بده به همسر پدرام دیگه شما برو کنار که هی این پیغاما با تاخیر نرسه . 

واقعیتش اینه که پدرام دوساله ازدواج کرده ولی ما چند سالی میشه همو ندیدیم و من اصلا با همسرش آشنا نبودم، ماشالله انقدر دیگه رفت و امد ها کم شده و به عزا و عروسی منتهی شده (دوسالم هست که دیگه به میمنت وجود ویروس نحس کرونا نه عزا داریم نه عروسی)... 

خلاصه تازه ما باخانم پدارم سلام علیک کردیم و قرار شد پیغاما رو تند تند جواب بده (چون گوشی رو ول میکرد میرفت ، من صدتا زنگ زدم که لطفا جواب منو بده دکتر منتظره)

آخرش شب شد، دکتر نسخه رو داد و خانم منشی بهم گفت: مهربانو جان شماره ی منو بده به خانومش بگو به من پیغام بده تا وقت ویزیت رو بذاریم و این حرفا . 

منم دادم و دیگه نفس راحتی کشیدم . 

(فکر کنید همه ی این مدت دستم به ابمیوه و غذا و داروی خودمونم بوده)

فردا عصر خانم منشی بهم پیغام داده که : مهربانو جون از مریض په خبر ؟بهتره؟

من چشمام از تعجب  داشت می پرید بیرون گفتم والا خبر ندارم مگه شما در ارتباط نیستین؟ 

گفت: نه هیچ پیامی نگرفتم . 

زنگ زدم پرس و جو.. 

فکر میکنید چه جوابی گرفتم؟ 

- واااا ببخشید مهربانو جون یادم رفت اطلاع بدم ، ما تصمیم گرفتیم با پروفسور فلانی بریم جلو 

-دست شما درد نکنه 

حالا این وسط نمیدونم خاله اروپایی و مادر پدرام ، با عروس خانم مشکلی داشتند یا نه،  چون از من خواهش کرده بودند یه گزارش هم از روند کار به خودشون بدم . بهشون گفتم از همسر پدرام بپرسید ، گفتن نه قربونت لطفا خودت به ما بگو!

حالا زنگ زدم بهشون میگم همسر پدرام بعد از دوروز به من همچین چیزی گفته 

میگن : دستت درد نکنه کلی تو زحمت افتادی ، چی بگیم؟؟حالااا حتما صلاح دونستن با فلانی پیش برن . 

تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که به مامان مصی و بابا عباس گفتم لطفا دیگه از من توقع نداشته باشید وقت و بی وقت از این کارا برای کسی انجام بدم . 

********

خب میبینید، خدایی این موضوع بجز فرهنگ دیگه به چی ربط داره؟؟ 

دارم فکر میکنم که به خانم ملکوتی (منشی دکتر) پیشنهاد بدم که از اول برای مشاوره هم ویزیت بذارن که اگر واقعا کسی تصمیم داره ادامه بده ، این کارو بکنه ... میبینید رفتار یه عده باعث میشه که آدم از اول شرط مالی رو بیاره جلو و این خیلی بده . کلی هم جلوی خانم ملکوتی و دکتر شرمنده شدم

دوستتون دارم . 

 پینوشت: چیزی که تعریف کردم کاملا واقعی بود ، مطمئن باشید منطورم با کسی از بین دوستان این خونه نیست، چون یکی دونفر ازم اینجا کمک خواستن و بعد متاسفانه حال بیمارشون وخیم شد و چون تهران نیستند مجبور شدن با دکترهای قبلی خودشون پیش برن و نتونستن با دکتر ما ادامه بدن؛ من شرایطشون رو درک میکنم و اصلا با این مورد که تعریف کردم قابل مقایسه نیست .