دلنوشته های مهربانو

دلنوشته های مهربانو

اینجا خاطرات زندگی مشترک من و دختر نازنینم به یادگار نوشته میشود
دلنوشته های مهربانو

دلنوشته های مهربانو

اینجا خاطرات زندگی مشترک من و دختر نازنینم به یادگار نوشته میشود

پس از مرگ

پینوشت رو اضافه کردم 


شاید موضوعی که میخوام مطرح کنم خوشایند نباشه ولی حقیقت اینه که مدتیه دارم درموردش تحقیق میکنم . 

اهدای جسد به دانشگاه علوم پزشکی . 

بنظرم خیلی باشکوهه که بعد از مرگم، برای پیشرفت علم پزشکی ( همون که همیشه عاشقش بودم) ازم استفاده بشه . 

میدونید به هر حال جسمم  زیر خروارها خاک تجزیه میشه و می پوسه . چه بهتر که موجب آموزش و یادگیری دانشجویان این رشته باشم . مخصوصاً که در این زمینه خیلی هم کمبود و  مشکل داریم و متاسفانه دانشجویان مجبورند فقط نظاره گر آناتومی  باشند و نمیتونن خودشون تشریح رو انجام بدن و بهتر یاد بگیرن . 

حالا چند روزه با شماره هایی که برای این موضوع اختصاص دادن (55442644 و 55442844) تماس میگیرم و نتیجه ای نمیگیرم ، یعنی اصلاً کسی گوشی رو برنمیداره . از دوستان عزیزم مخصوصاً پزشکان عزیز، خواهش میکنم اگر اطلاعاتی در این زمینه دارن کمکم کنند. 

راستی یه هدف دیگه ای هم غیر از کمک به یادگیری ، دنبال میکنم که شخصیه و اونم اینه که جداً  مراسم تدفین مرسوم ، از غسالخانه گرفته تا نماز میت و دفن کردن رو دوست ندارم و خوشبختانه با اهدای کالبدم همه ی اینها رو پشت سر میذارم . 

دوستتون دارم 

اهان راستی هنوزم هیچ پیامکی درمورد ابلاغ حکم دادگاه نگرفتم 


پ ن : لینک های مربوطه رو بخونید:

فرم تایید شده ی اهدای کالبد پس از مرگ 

https://www.tabnak.ir/fa/news/598550/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%B4%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%B7-%D8%B4%D8%B1%D8%B9%DB%8C-%D9%88-%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%B3%D8%AF



http://iautmu.ac.ir/fa/news/1004/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%AB%D9%82%DB%8C-%DB%B6-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%B3%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%88%D8%B7%D9%84%D8%A8-%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF






مهربانو دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 01:03 ب.ظ
نظرات 37 + ارسال نظر
منجوق پنج‌شنبه 2 دی 1400 ساعت 11:20 ب.ظ http://Manjoogh.blogfa.com

حتی اهدا عضو هم منو میترسونه چه برسه به اهدا کامل. کلا از اینکه کسی به بدنم دست بزنه حالم بد میشه. حتی الان که به خاطر کرونا کسی ماچ و بوسه و بغل نمیخواد کلی خوشحالم . تا چند سال پیش مرگم بود برم ارایشگاه و خانم ازایشگر به صورتم دست بزنه رفتم لیزر و خودمو خلاص کردم. ابروهامم خودم برمیدارم تا دست کسی به صورتم نخوره. اما با همه این حرفها از اونجایی که از مراسم ختم خوشم نمیاد و از طرفی دلم نمیخواد جنازه ام هم دست فامیل نیفته. این کار تو منو فکری کرد که منم برم این کارو بکنم. البته فقط یه فکره ها. چه نیت خیری دارم می بینی.

عزززیزم چقدر حساسی نازنین .
منجوقی منم مثل تو نوشتم که در کنار موضوع کمک به علم واقعا مراسم خاکسپاری رو هم دوست ندارم . از این جهت مثل همیم

افق بهبود یکشنبه 28 آذر 1400 ساعت 08:09 ق.ظ http://ofogh1395.blogsky.com

خوب پروسه ی دریافت کارت اهدا عضو خیلی ساده شده منتهی قانع کردن خانواده ها کماکان سخته در واقع مشکل اصلی همون هم هست،
درباره ی اون پروژه ای که گفتم (eyewire)مفصل هست ولی به طور خلاصه بگم
تحقیق درزمینه بیماری آلزایمر و ... نیاز به شناخت نقشه ی مغز داره،توی این پروژه یه نورون ها (سلولهای عصبی )شبیه مدل بازی طراحی شده که مردم عادی بتونن در ایام‌ بیکاری از ظرفیت کامپیوتر و ذهنشون استفاده کنند و کم کم موقعیت سلولهای عصبی رو درقالب همون بازی کشف کنن
احساس میکنم خیلی بد توضیح دادم
یه پست باید جدا درباره ش بنویسم

درسته عزیزم
چه جالب بود . نه گمان نمیکنم بد توضیح داده باشی . همونطور که گفتی بحث مفصلیه

یاس ایرانی جمعه 26 آذر 1400 ساعت 04:26 ب.ظ

سلام مهربانو جان
امیدوارم حالتون خوب باشه و دلتون شاد
ان شاءالله صد و بیست سالگیتون
به نظر تصمیمی که گرفتین خیلی قابل احترامه و امیدوارم خانواده هم با تصمیم شما موافقت کنن. بهرحال دور از جون شما اینجور مواقع احساسات فوران می کنه و انسان ها شکننده تر میشن.
براتون آرزوی سلامتی و شادی در کنار خانواده عزیزتون رو دارم

سلام عزیزم ممنونم یاسی جانم .
منم متقابلاً بهترین آرزوها رو برات دارم

فری جمعه 26 آذر 1400 ساعت 01:29 ب.ظ

سلام من هم خیلی علاقه دارم این کارو انجام بدم من به خاطر بیماری سرطان که دارم نمی شه اهدای عضو کنم اما فکر می کنم اهدای جسد عالیه چون با بیماری های من اطلاعات جدیدی کسب می کنند

سلام فری جان
این چیزی بود که دیروز با مامان اینا درموردش صحبت میکردیم گفتم اتفاقا اگر بیماری داشته باشیم کیس مطالعاتی خوبی برای دانشجوها هستیم .
امیدوارم عمر با عزت و ارزشمندی داشته باشی دوست من . کمیتش مهم نیست کیفیتش مهمه که برات آرزو دارم

ملیکا جمعه 26 آذر 1400 ساعت 12:26 ب.ظ

سلام مهربانو جان
مثل همیشه فکرای بکر می کنی و این مورد هم از اونا بود. راستش منم که مراسم های ختم دو برادرم و پدر و مادرمو یادم میاد، واقعا عذاب و مسئولیت چند برابر، داغونمون کرد و این که یه عده به عنوان فامیل و نزدیکان که باید به آدم آرامش بدن، دور آدم جمع میشن که پذیرایی از اونها یه طرف، غمت یه طرف، جواب دادن به سؤال های گستاخانه و بی سر و ته شون که فقط از روی کنجکاوی است،یه طرف!
تا چهلم هر هفته، از حدود ۵۰ نفر با شام تو خونه پذیرایی می کردیم در حالی که الآن کسی حتی سوم هم نمی گیره و امکانش هم نیست.
حالا تالار و مسجد و هفتم و چهلم و سالگرد به کنار!
فرهنگ سازی برای این مسئله خیلی مهمه، منم با این کار موافقم اما به قول شما مطرح کردنش با عزیزان خیلی سخته. من که حتی یه خاطره غمگین هم برای بهار نمی تونم بگم مطمئنم بخوام اینو مطرح کنم، با وجود این که می دونم نمی پذیره ، باید چند وقتی بد خلقیاشو تحمل کنم.
شما و مامان و بابا خیلی روح بزرگ و وارسته ای دارید که به این نگاه رسیدید.

سلام ملیکای عزیزم
تو لطف داری قربونت . خدا رفتگانت رو رحمت کنه و دل بیقرارت رو بیشتر صبر بده عزیزم خیلی متاسفم .
متاسفانه منم با مهردخت مطرح کردم و نپذیرفت و با گریه از اتاق رفت بیرون
فدای تو عزیزم لطف داری

لیلا جمعه 26 آذر 1400 ساعت 02:05 ق.ظ

زمانی که ما دانشجو بودیم یه روز تو اتاق رییس بخش آناتومی مون دکتر پورفرهاد بودیم که یک دانشجوی فیزیک اومد و فرم درخواست اهدا جسد جهت تشریح رو پر کرد بقیه مراحلش رو نمیدونم چیکار کرد ولی نفس این عمل اونموقع که دانشجوی سال یک بودم اونقدر برام ارزشمند بود که دلم میخواست دستان اون پسر رو بوسه بزنم

آخی عزززیزم .
این حرفا بیشتر مصمم میکنه

زری.. جمعه 26 آذر 1400 ساعت 12:54 ق.ظ http://maneveshteh.blog.ir

فکر جالبیه ... حالا فکر کنم من اگر اینکار را بکنم روحم میایسته بالا سرشون که یه موقع جسد را حیف و حروم نکنند هی بهشون میگم با دقت نگاه کنید یه چیزی یاد بگیرید
عه چرا اینقدر طولانی شد رای دادنش؟ من دو روز بعد از تو جلسه دادگاه داشتم الان یک هفته بیشتره رای را گرفتم ... البته شعبه ام فرق داشت عدالت تجریش بودم اما برای تو هم طولانی شده ها!
بیا برو ابلاغ الکترونیکی ات را چک کن، شاید رای اومده و پیامک ارسال نشده باشهه!

خدا نکشتت زری جون
چی بگم؟؟ والا الان رفتم چک کردم هیچ خبری نبود
هی به خودم دلداری میدم میگم ده روز کاری
از 14 هم تا 24 ام میشه ده زوز ولی تعطیلاتم بوده بینش امروز 27 تمه حتما دیگه باید همین روزا بیاد

زهرا..‌. پنج‌شنبه 25 آذر 1400 ساعت 01:07 ق.ظ http://saatsheni1531.blogfa.com

اره عزیزم رفتیم اما دوتا ازدوستانم حالشون بدشد همونجا امامن تحمل کردم با اینک خییییلی بوی بدی توفضا بودو هنوزهم ک هنوز با گذشت این همه سال فکرکردن بهش حالمو بدمیکنه وحرفتو قبول دارم ک سن مناسبی نبود اما پربودیم ازکنجکاوی وتمام جلسه ی اون روز برام عین یه خاطره ی بیادموندنی ثبت شده و البته خیلی هم برامون خوب بود و خیلی بارعلمی داشت

میتونم درک کنم چقدر هیجان داشتین .میدونی من کلاس چهارم دبستان بودم معلم علوم احمقمون گفت برای جلسه ی بعد قوبارغه بیرید تشریح کنیم . منِ از اون احمق تر هم یه قورباغه گرفتم بردم با فورمالین بیهوشش کردیم و ...
هنوز هم بهش فکر میکنم حالم بد میشه .. چرا انقدر بد بودم و اون طفلک رو به اون روز انداختیم
اون بوی وحشتناک هم باعث شد تا یه هفته غذا که میخوردم بالا میاوردم

فرحناز چهارشنبه 24 آذر 1400 ساعت 08:32 ق.ظ

سلام بر بانوی مهر! همیشه از اینکه اینقدر متفاوت فکر میکنی دوستت دارم راستش با این نوشته منو بردی به سالها پیش که یکی از استادامون تو دانشگاه تهران برای پدرش چنین کاری کرده بودند. البته اونموقع اطلاعاتی که ما تونستیم ازشون بگیریم این بود که پدرشون به دفاتر اسناد رسمی مراجعه کرده بودند و ظاهرا فرم و متن ثابتی اونجا دارن که باید امضا و به صورت رسمی ثبت بشه. بعد از مرگ هم افراد خانواده اون سند را به دانشگاه علوم پزشکی تهران برده بودند و جسد را تحویل سردخانه دانشگاه داده بودند. گواهی فوت را هم بعد از صدور به همراه اون نامه محضری و رسید تحویل جسد از دانشگاه علوم پزشکی به بهشت زهرا برده بودند و براش قبری گرفته بودند. یادمه اونموقع استادمون تو سخنرانیش از علاقه قلبی پدرش به اینکار گفته بود و می گفت "پدرم همیشه مفید بود برای دیگران حتی دوست داشت بعد مرگش هم مفید باشه و من بعنوان فرزندش بهش افتخار می کنم."
الهی که عمر طولانی و پربرکتی داشته باشی عزیزم و عاقبت بخیر بشی

سلام فرحناز عزیزم
اونطوری که منم متوجه شدم مراحل کار به همین صورته . روح همه ی بزرگواران درگذشته در شادی و ارامش باشه
تو و عزیزانت هم همینطور دوست نازنین من

نسرین سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 11:23 ب.ظ https://yakroozeno.blogsky.com/

این بار اوله من و تو مدام منظور همو قاطی پاتی می کنیم
فهمیدم، مرسی

مریم سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 06:57 ب.ظ

پستی بود با این مضمون
تنها وصیت پدر این بود: اهدای بدنش به مرکز علمی جهت تحقیقات پزشکی. حدود یک سال پیش تصمیمش را گرفت و من و مامان به او‌ قول دادیم خواسته‌اش را اجرا کنیم.
از لحظه‌ای که برگه‌های اهدای بدن را امضا کرد، به گفته خودش انرژی گرفت و خوشحال شد.
خوشحال که تمام اعضای بدنش و به خصوص آن تومورهای لعنتی کمکی خواهند کرد به دیگر بیماران، به پزشکان، به آیندگان؛ خوشحال که دیگر هر آنچه داشت را تقدیم خواهد کرد به دنیا، تا ذره آخر.
بعد از اتمام تحقیقات علمی، پدر به ایران آورده شد تا جایی باشد که به آن تعلق داشت.
هروقت طبق عادتش حرف از مرگ و گورستان و قبر می‌زد، با خنده و به قول خودش کمی پُز به همه می‌گفت: «من که در قطعه نام‌آوران جا دارم؛ شما برید فکر خودتان را بکنید». و قسمت این بود که همان بشود که می‌گفت.

خوندم این پست رو مریم جان ولی دنبال توضیح درمورد مراحل کار بودم که چیزی در این مورد ننوشته بود. اتفاقا همین الان داشتم با غزاله جان چت میکردم . چون دکتر صدر نازنین در امریکا مراحل اهدا رو انجام دادن ، غزاله جون نمیدونست تو ایران مراحلش به چه صورته.
انگار اینطوری نمیشه یه روز باید وقت بذارم برم حضوری بپرسم بیام به شما هم بگم البته قبلش حتما باید با مهردحت جدی صحبت کنم " سخت ترین کار دنیا اینه که درمورد مرگم با مهردخت حرف بزنم "

سولیتاریوس سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 01:28 ب.ظ

ممنونم بابت رمز
همه ی کارای تشییع جنازه رو خانواده انجام میده.

معمولا جهت ابراز تشکر و همدردی یک نفر از کادر مدیریت دانشکده توی مراسمات شرکت میکنه
و هنگام ورود جسد به سالن تشریح یه مراسم کوچیک و مختصری هم داخل حیاط دانشکده جهت یادبود فرد متوفی انجام میده
بعد از اون جسد وارد محلول فرمالین میشه و حدودا ۲ ماهی زمان میبره تا اماده ی تسریح بشه

خواهش عزیزم
چه توضیح خوبی .. ممنونم ازت

مریم سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 12:48 ب.ظ

سلام خواننده خاموش هستم،گفتم شاید کنکی بهتون بشه
دکتر حمیدرضا صدر که هنوز یکسال از فوتشون نمیگذره هم اینکار رو کردن،دخترشون غراله صدر در اینستا فعال هستند راجع بهش نوشتن و اینکه با وجود سرطانی بودن بدنشون این اتفاق افتاده

سلام مریم جان
ممنون از لطفت .. پست مربوط به اهدای بدن رو پیدا نکردم ولی به غزاله جون پیغام دادم ببینم چی میشه . اصلا تو بحث اهدای بدن پس از مرگ بیماری ها مانع نمیشن اتفاقا خوب هم هست چون دانشجوها مراحل پیشرفت بیماری و ... رو میتونن ببینن

نسرین سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 12:45 ب.ظ https://yakroozeno.blogsky.com/

منظورم چیز دیگه ای بود. منظورم این بود که حالا مثلا ایکس مرده. خانواده اش سوگوارند و ناراحت. این موج منفی رو گفتم.
بعد تو این ایام سوگواری که تلخه، یه کار مثبت انجام میشه.
چه خوب، نمیدونستم. بهرحال از توی گزینه گواهینامه ام برش نداشتم. منتهی مثلا چشمی که داره بیناییشو از دست میده به چه درد یه نابینا میخوره؟
یه قلبی که خوب کار نمیکنه
بعد یه سوال:
مگه بدن و اناتومی بدن مسلمون با غیر مسلمون فرق داره؟
هی از خودشون در می کنناااا
جدی وقتی ما مسیحیتو قبول داریم چرا نه؟ مثلا من مسلمون اگه دارم از کلیه از کار افتاده میمیرم بذار بمیرم ولی کلیه یه میحی نباید بمن پیوند بخوره... نمی فهمم

خیلی از اینا رو ما نمیفهمیم فقط خودشون میفهمن .. بی خیال
نسرین جون در اهدای عضو باید عضو سلامت باشه چون قراره به یه ادم زنده پیوند بشه تا براش کار کنه ولی اهدای بدن پس از مرگ صرفا موضوع کالبد شکافیه

افق بهبود سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 11:33 ق.ظ http://ofogh1395.blogsky.com

تکمیل فرم اهدا عضو خیلی پروسه ی ساده ای داره
تا جایی که میدونم روی یکی از کارتهای بانک ملی تون میتونید پیوند کارت بگیرید
یعنی احتیاج به حمل کارت جداگانه ای نیست
تو قسمت پیوندهای وبلاگم زدم اهدا عضو
درباره اهدای جسد و اینها نمیدونم ولی اگی علاقه داری به پیشرفت علم داری بعضی پروژه ها هستن که خورد میشن و افراد عادی میتونن کمک کنن
مثلا چند سال پیش یه پروژه ای بود که نقشه ی سلول های رو اسکن میکردند و بررسی میکردنبا افراد عادی در قالب یک بازی روی سیستم های کامپیوتریeyewire عنوان پروژه ش هست
منظورم اینه از این دست کارها هم میتونید بکنید

مراحل اهدای عضو خیلی دیگه راحت و پیش و پا افتاده شده عزیزم .
درمورد دوم که نوشتی لطفا واضح تر توضیح بده افق جان

نیکی سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 11:12 ق.ظ

سلام دوباره مهربانو جون.
راستش نه من اصلا اینستاگرام ندارم و افراد معروف توش رو هم نمیشناسم. محیط توییتر هم کلا با اینستاگرام متفاوته، با توضیحی که دادین فکر نکنم اون دو تا توییت اطلاعاتتون رو زیاد کنه. فقط توش خبر داده بودن که جسد پدرشون رو اهدا کردن و توضیحی ندادن که چطوری. اما خب طبق همین من برخلاف صحبت های بعضی دوستان به جرئت میگم که در حال حاضر اهدای جسد مسلمان برای تشریح در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام میشه و منع شرعی و قانونی هم نداره.
اگر اشتباه نکنم جسد رو مستقیم از پزشکی قانونی به دانشگاه علوم پزشکی منتقل میکنن تا کارهای تزریق مواد شیمیایی و خروج خون و اینها انجام بشه، از زمان مرگ پنجره کوتاهی دارن تا قبل از فساد بافتها بتونن جسد رو آماده کنن (در غیر این صورت دیگه برای تشریح مناسب نیست).
جسد رو غسل میدن چون اگه غسل نشه هر مسلمانی که بهش دست میزنه باید هر بار بعدش غسل میت انجام بده و شدنی نیست.
من با کامنت دوستان توجهم به چیزی جلب شد، چقدر کار درست و غلط برای همه ماها به جایی که توش بزرگ شدیم بستگی داره. در شرق آسیا جسد رو میسوزونن، در خاور نزدیک و خاور میانه کفن میکنن و در خاک دفن میکنن، در امریکا در تابوت میذارن که با خاک تماس نداشته باشه، در اقیانوسیه مومیایی میکنن و تا شصت سال ازش نگهداری میکنن، و هر قومی مراسم خودشون رو دارن و همه هم از دم عقیده دارن که اگر این مناسک معمولشون انجام نشه هم روح مرده و هم خودشون در عذاب خواهند بود. اهالی یک کشور افریقایی مرده شون رو با رقص و آواز تا قبر مشایعت میکنن، مراسم رقصیدن همراه تابوت ساعتها ادامه داره، اونها در فرهنگشون با خنده و شادی با مرگ کنار میان. به نظرم اینکه بگیم فقط و فقط نحوه عزاداری ایرانی ها با سوم و هفتم و چهلم گرفتن و زاری و شیون سر مزار باعث میشه با غم سوگواری کنار بیایم کمی غیرعاقلانه ست.

سلام نیکی جانم
نمیدونم پیج سد اسمال معروف محسوب میشه یا نه ، محتواش اطلاع رسانی درمورد اتفاقات نامتعارفه.
بله بله منم تو این چند روز که تحقیق میکردم مطمئن شدم کاملاً قانونیه و مردم اهدا کردن .
به موضوع خیلی جالبی اشاره کردی نیکی جان دقیقاً سوگواری هم مثل خیلی از آداب اجتماعی و حتی شخصیمون دستخوش اقلیم و فرهنگ و .. آدماست .
الزاماً برای همه یک معنای مشخصی نداره .. چه بسا یکی با برون ریزی فوق العاده (مثل شیون و خراشیدن صورت) و یکی در نهایت آرامش غم عمیقش رو تخلیه میکنه .
امیدوارم همه مون از پس گذروندن این مراحل تلخ بربیایم

رهیرا سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 04:53 ق.ظ

سلام.البته شما باید روح‌و روان خانواده تون رو هم در نظر بگیرین.ممکنه تصور اینکه بدن عزیزشون دائما باز و بسته میشه براشون حس خوشایندی نباشه.من خودم وقتی عزیزی رو از دست دادم یک نفر از اعضای خانواده اصرار می کرد بعد دفن برای کشف علت مرگ که قصور پزشکی هم بود متوفی رو بیرون بکشن و تشریح کنن و ببینن علت چیه.انقدر خواسته اش برای من تلخ و دردناک بود که خدا میدونه البته از سر احساسات بود نه منطق و به کلی رد شد.اما نیازه که وقتی کسی رو از دست میدیم براش سوگواری کنیم و خدای نکرده اگر برای شما پیش بیاد خانوادتون فرصت سوگواری نخواهند داشت و این خیلی بده....به هرحال باید حال اونا رو هم در نظر گرفت.و اجسادی که نگه داری میشن متاسفانه مدت های طولانی در مایع های مخصوص نگه شون میدارن که تجزیه نشن و در آخر به طرز فجیعی نابود میشن و دیگه به درد نمیخورن
ببخشید اگر ناراحت کننده بود

سلام رهیرای عزیز.
من تصورم اینه که همون دور هم جمع شدن ها و خاطره گویی ها یعنی سوگواری ولی نمیدونم چقدر نظرم درسته؟ و آیا واقعا دورهمی بدون مراسم خاکسپاری سوگواری محسوب میشه یا نه .. فکر کنم اینم در افراد متفاوته شاید بعضی ها به انجام این مراسم برای تخلیه غم نیاز داشته باشن و بعضی ها نه ... نمیدونم وااقعا
اصولاً جسد های کامل و سالم هم به دردخاصی (برای نزدیکان) نمیخورند .
به هر حال همه ی اینها که گفتیم لازمه ش فداکاری زیاده دوست من . با خواهر و برادرم مطرح کردم همه استقبال کردن مونده مامان و بابا و مهردخت . مهردخت که اصلا منطقی نیست درمورد مرگم معمولا به جای خوبی نمیرسیم موقع صحبت ولی مامان و بابا خیلی منطقی هستند ... ببینم چی میشه

مریم سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 01:36 ق.ظ

می‌دونی اولین کسی که تو ایران این کار رو کرد ، دایی خدا بیامرز بابام بود ، عاشق پزشکی و پزشکان بود ، انقدرررر رفت اومد اداره‌های مختلف رو بالاپایین کرد تا بالاخره تونست مجوز بگیره
چون اون سالها (دهه هفتاد) قانون این بود که جنازه‌ی مسلمان رو نمیشه تشریح کرد ! ولی خلاصه مجوز گرفت
آبان ۸۰ که فوت کردن ، جنازه رو تحویل دانشکده علوم پزشکی دادیم ، اما متاسفانه چند ساعت بعد تماس گرفتن گفتن به دلیل بیماری که منجر به فوتشون شده ، پوستشون خیلی نازک شده و تحمل تزریق داروهای فیکساتور رو نداره و جسد متلاشی میشه . این که میگم اولین نفر بودن ، چون چند سال بعدش تو یه مجلسی یه خانم دکتر عنوان کردن که ایشون هم میخواستن این کار رو بکنن رفتن دنبال کارهاش ، بهش گفته بودن ۲ نفر تا الان تونستن محوز بگیرن ، اولیش فلانی بوده اهل فلان‌شهر ! برو از خانواده‌ش بپرس چه‌ راهی رو رفته
که البته ما دقیقا نمی‌دونستیم چه مراحلی رو طی کرده

چقدر جالب مریم جون .
خوندم که برای نگهداری کالبد چه روش هایی دارن و تا شش ماه اون عملیات فیکس رو انجام میدن .
روحشون شاد باشه چقدر برای این موضوع تلاش کردن و ...

نسرین سه‌شنبه 23 آذر 1400 ساعت 12:54 ق.ظ https://yakroozeno.blogsky.com/

اینجا موقع گرفتن گواهینامه رانندگی می پرسن و کارت عضویت را میدن اگه کسی بخواد. ولی ما هم باید یه فرم جایی مثل محضر پر کنیم و داشته باشیم. دیگه به اجازه کسی هم نیاز نیست. فقط بابتش چند سال پیش می خواستم اقدام کنم نود دلار باید میدادم اونروز نداشتم.
باید برم ترتیبشو بدم.
عزیزم قبر هست. بعد از کار دانشجوها با خرج دولت بدن جسد بهم دوخته میشه و دفن میشه. جاشو هم به خانواده خبر میدن.
بنظرم کار خیلی خوبیه. یعنی با این کار که برای نزدیکان متوفی بار منفی داره، یه کار مثبت انجام میشه و این فوق العاده هست.
من اول خواستم اهدا کنم / چشم و قلب و پوست و ووو ولی خب دیگه با اینهمه مریضی هیچیم بدرد هیچکس نمیخوره. شاید فقط پوستم

یادمه نسرین جون همون موقع برام تصمیمت رو گفتی.
بنظر منم اگه خانواده از حقشون گذشت کنند با اهدای جسد کار و خدمت بزرگی انجام دادیم.
نسرین جون برای اهدای عضو که فقط درصورت مرگ مغزی انجام میشه سلامت شخص فوت شده مهمه ولی برای اهدای جسد اصلا سلامتی مهم نیست.

لیدا دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 11:51 ب.ظ

بعد از صد سال دیگه البته اگر بخوای اتفاق بیفته (عمری طولانی با سلامتی داشته باشی)


همچنین عزیزم

Nasrin دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 11:30 ب.ظ

چه جالب واقعاً تا حالا به این موضوع براى خودم فکر نکرده بودم الهى که سال هاى زیادى با سلامتى و شادى زنده باشى مهربانو جان

ممنونم نازنین شما هم

الهه دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 10:31 ب.ظ

سلام.به نظر من مراسم تدفین و مابقی مراسم اگر برای فرد متوفی عایدی نداشته باشه که حتما داره .ولی منی که هردونوع از دست دادن را تجربه کردم برادرم را تا دوهفته بعد فوتش حتی سر مزارش نرفتم و هیچ مراسمی نداشتیم براشون چون تو اوج کرونا بود و همینطور پدرم که تا شب هفتم حتی سر مزارش نتونستم برم وهیچ مراسمی نداشتیم براشون.ویکسال بعد که مادرم را ازدست دادم درناباورانه ترین حالت ممکن و واز شدت غم داشتم دیوانه میشدم تنها وتنها چیزی که کمکم کرد تا نشکنم حضور پررنگ اطرافیانم و مراسمی که گرفتیم و تونستم تو مراسم تدفینشون شرکت کنم و تا ده روز روزم رو سرمزارشون شروع می کردم و هرشب سر مزارشون سر میزدم تا اینکه تونستم آتش درونم کنترل کنم و بودن اطرافیان و عزیز داشتن مادرم داغ از دست دادنشون رو تحمل پذیر کرد .نداشتن مراسم تدفین و ختم ....برای بازماندگان مرهم . ضمنا من از سال86کارت اهدای عضو دارم .و صد البته نظر شما عزیز محترم .

سلام الله جون
قبل از هرچیز از دست دادن سه تا از عزیزترین عزیزانت رو بهت تسلیت میگم . امیدوارم درارامش باشند و دل بیقرار و دردکشیده ی تو صبورتر باشه.
راستش همیشه هم تو پست هام نوشتم که ارتباط ما یک طرفه نیست گاهی من خیلی چیزا از شما دوستانم یاد گرفتم . این مورد رو واقعا تجربه نکردم و هیچکدوم از خانواده ی درجه یکم رو از دست ندادم . تصور امروز من اینطوریه ولی شاید دارم اشتباه میکنم .
من و مامان و بابا از سال 82 کارت اهدای عضو داریم و بقیه خانواده به مرور گرفتن .
ممنونم برام از احساس تلخت نوشتی

فریبا دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 09:43 ب.ظ

من درسته که شیون و عزاداری اونطوری رو دوست ندارم ،ولی از اینکه جسمم تجزیه بشه و به خاک برگرده بیشتر راضی ترم . وای تا حالا با تجزیه شدن کنار اومده بودم تازه دارم فکر می کنم بریده بریده بشم .....شاید بهش فکر کنم.

جاانم عزیزم . درک میکنم چی میگی

رویا دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 09:18 ب.ظ http://hezaran-harfenagofte.blogsky.com

سلام
نمی دونستم بنویسم یا نه
خیلی وقت هست می خونمتون اما خاموش
خیلی خیلی منطقی هستید و از مطالبتون واقعا استفاده می کنم اما یک انتقاد داشتم که می دونم می گید نظر شخصی تون هست و به کسی ارتباطی نداره .
استفاده کردن از واژه حقیرانه بار معنایی بسیار منفی داره و کسی که عزیزش رو از دست داده هم قضاوت می کنید و هم رفتارش رو حقیرانه و اصلا با رفتار و منطق شما نتونستم تطبیق بدم .
در واقع هم قضاوت کردید و هم توهین و خواننده ای که همچین مسأله ای براش پیش اومده با خوندن مطلبتون دلش درد می گیره که انقدر تند داره قضاوت می شه .
مثل دوست فقط خواستم متوجه تون کنم چون واقعا دل بسیار بزرگی دارید و حیف دیدم این مورد رو نگم چون واقعا تا به حال هیچ نقصی تو رفتارو اخلاقتون با توجه به پست هاتون ندیده بودم .
نظر شخصی من بود و امیدوارم ناراحت نشید

سلام رویا جون
خوب کاری کردی که تصمیم گرفتی بنویسی.
لطف داری تو عزیزم . بابت استفاده از واژه ی "حقیرانه" عذر میخوام و ممنونم که آگاهم کردی . از این زوایه به موضوع نگاه نکرده بودم . البته که شما هم پیش داوری کردی و نوشتی "می دونم می گید نظر شخصی تون هست و به کسی ارتباطی نداره " چون اصلاً چنین نظری ندارم و باید حواسم باشه که نوشتن یه واژه از سر بی توجهی ممکنه به دوستان عزیزم که در این صفحه همراهیم میکنه آسیب بزنه .
بازم ممنونم از تذکرت و صادقانه بگم که ناراحت نشدم اگر هم شدم از خودم شدم که دقت نکردم
خوشحال میشم بازم برام کامنت بذاری و ارتباطمون یک طرف نباشه

غریبه دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 08:19 ب.ظ

سلام
ایده خولی است ولی غیر عملی
چون دین آنرا نهی کرده است البته در مورد جنازه ی مسلمانان
قدیما برای تشریح از جسد های واردتی هندی استفاده می شد
علی برکت الله

سلام
عملیست غریبه
https://www.lmo.ir/news/87925-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%B3%D9%85-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85.html?t=%D8%A7%D8%AE%D8%A8%D8%A7%D8%B1


https://jmu.ac.ir/Images/UserFiles/6098/file/%D9%81%D8%B1%D9%85_%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7_%D8%AC%D8%B3%D8%AF.pdf

فرم اهدای جسد (البته مربوط به دانشگاه علوم پزشکی جیرفت)رو تو لینک بالا ببین


http://iautmu.ac.ir/fa/news/1004/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%AB%D9%82%DB%8C-%DB%B6-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%B3%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%88%D8%B7%D9%84%D8%A8-%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF

این لینک ها رو باز کن ببین دوست من

این لینک پایین از همه بهتره حتی نامه ی تشکر دانشگاه از خانم شادی عصاره پور که مراحل اهدای جسدشون رو تکمیل کردن رو داره

http://iautmu.ac.ir/fa/news/1004/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%AB%D9%82%DB%8C-%DB%B6-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%B3%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D9%88%D8%B7%D9%84%D8%A8-%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF

مهدیس دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 06:48 ب.ظ

بسیار تصمیم شجاعانه‌ای گرفتی مهربانو جان. آدم‌هایی مثل شما در این جهان بیش باد❤️

ممنونم مهدیس جانم
زنده باشی عزیزم

شیوا دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 06:33 ب.ظ

سلام مهربانو جون
من حتی فکرش هم نمی کنم ! فکر کن چهار پنج تا بچه 20-22 ساله که به خاطر شرایط سنیشون طبیعتا خیلی هم سرخوش هستن، بخوان جمع شن بالای سرم هی بگن واه واه چقد لاغره، دماغش چرا کجه؟ دندون جلوش کوتاهه! شیکمش گرده و .... و من از اون بالا دارم نگاشون می کنم و حرص می خورم و هیییییچ عکس العملی اعم از پس گردنی و تو دهنی نمی تونم نشون بدم اصلا ایده خوبی نیست

سلام شیواجونم
اولاً که اصلا چنین اجازه ای ندارن و بشدت با متخلفین برخورد میشه . بنده های خدا اصلا دستشون به جنازه نمیرسه انقدر کمبود داریم که یه استاد اون وسط تشریح میکنه دویست نفر تماشا میکنن.
انقدر خشن نباش بابا شیوااا ، بذار چهارتا دانشجو هم بهمون بخندن شاد بشن .. والااا خسیس

ربولی حسن کور دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 06:02 ب.ظ http://Rezasr2.blogsky.com

سلام
کمبود جسد که واقعا وجود داره ولی تا جایی که من میدونم تشریح جسد مسلمان منع شرعی داره
یادمه دوران دانشجویی روی جسدی کار میکردیم که روی گردنش جای طناب بود حالا کی بود دیگه نمیدونم

سلام
نه نداره دکتر جان .

سولیتاریوس دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 06:01 ب.ظ

و نکته ی بعدی اینکه تمام مراسماتی که گفتین بر روی جسد اهدا شده انجام خواهد شد و جسد میت بعد از غسل و نماز و تشییع جنازه به جای قبر به سالن تشریح اورده میشه
اگ توضیحاتم بهتون کمکی کرد ممنون میشم رمز پست ثابت رو به منم بدید

البته نمیدونستم غسل و نماز و تشعیع انجام میشه ولی کاملاً منطقی بنظر میرسه که این عملیات انجام بشه چون شرعیات دین ناقص میمونه و از نظر کسانی که معتقدن، به هیچ عنوان پذیرفته نیست.
یه سوالی دارم انجام این کارها طبق معمول همه ی جنازه ها انجام میشه؟ یعنی تو تهران خانواده ی متوفی میرن بهشت زهرا همه ی این فرایند رو انجام میدن و فقط بجای خاکسپاری میفرستن دانشگاه؟ یا تو دانشگاه غسل و نماز و تشعیع انجام میشه؟؟
ممنونم از توضیحاتت سولیتاریوس عزیز، اگر کمکم هم نمی کرد رمز رو برات می فرستادم . لطفا ایمیلت رو چک کن .

سولیتاریوس دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 05:47 ب.ظ

سلام
معمولا جسد های دانشکده پزشکی از اجساد خانواده های غیر مسلمان مثل زردشتی و افراد بی هویت پزشکی قانونی تامین میشه
اگر یه مسلمان بخواد جسدش وقف سالن تشریح بشه باید حتما خودش در زمان حیاتش این مساله رو مشخص کنه و سند محضری تشکیل بده وگرنه بعد از مرگش کس دیگری نمیتونه همچین تصمیمی بگیره
یکم پروسه وقت گیری هست ولی واقعا مساله ی بسیار قابل احترام و با ارزشی هستش
من هیچ وقت توی اون دو سه سال اول تحصیلم که با سالن تشریح سر و کار داشتیم ندیدم کسی به اجساد بی احترامی کنه و حتی خیلی وقتا بقیه برای شادی روحشون دعا هم میکردن

سلام دوست عزیز
منم همین رو شنیدم که حتماً باید رضایت نامه ی کتبی و محضری تنظیم بشه و همه ی اعضای درجه یک هم رضایتشون رو ثبت کنند .
در مورد احترامی هم که برای اجساد قائل میشن شنیده هام با نوشته ی شما مطابقت داره .

نیکی دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 03:42 ب.ظ

سلام. اتفاقا من امروز در توییتر پستی رو دیدم که دو تا از کاربرها بدن پدرشون رو پس از مرگشون به دانشگاه تهران اهدا کردن. این طور که فهمیدم باید بازمانده ها این کار رو انجام بدن (دقیقا مثل همون اهدای عضو وصیت و خواست فرد پس از مرگ از اعتبار می افته و خانواده خودشون باید رضایت بدن). اگر اکانت توییتر فعال دارین بگین که نام شخص رو بهتون بگم شاید بتونین از خودشون بپرسین. البته تازه هفتم پدرشون شده و من هم نمیدونم کلا به سوالات شخصی جواب میدن یا نه .
این همزمانی نوشته شما با اون پست توییتری که دیدم خیلی جالب بود.
در کل هم برای اهدای عضو و هم بقیه موارد، تنها راه صحبت پیوسته با اعضای خانواده ست تا کم کم و قبل از وقوع اتفاق با موضوع کنار بیان و خواست خود فرد و قلبا بپذیرن و بتونن در اون لحظات سخت با دلی آروم اجراش کنن. فقط با داشتن کارت اهدا یا نوشتن یک وصیت نامه نمیشه این کار رو کرد. بازمانده ها هم خودشون در وضعیت روحی بدی هستن و هم فامیل و آشنا از همون لحظه شروع میکنن به حرفهای صد تا یه غاز زدن، فقط تاکید پیوسته زمان زنده بودنمون میتونه به اونها در اون زمان سخت کمک کنه که به خواست ما عمل کنن و خودشون هم از حرفهای خاله خان باجی ها عذاب وجدان نگیرن.
انگار من نمیتونم خلاصه حرف بزنم شرمنده

سلام نیکی جون
من تویتر ندارم ولی منم مشابه همین تویت هایی که میگی در اینستاگرام دیدم . نمیدونم سد اسمال رو میشناسی یا نه ؟ از طریق پیج ایشون که پدرشون این اواخر فوت شدن متوجه ی این موضوع شدم . من آدرسشون رو منتشر میکنم لطفا شما هم ادرس توییت ها رو بذار تا علاقمندان بتونن مطالعه کنند..
درمورد آمادگی خانواده کاملاً درست میگی ممنون از راهنماییت عزیزم .
میدونی من عاشق کامنت های طولانیم؟ دیدی که خودم یه پست رو چقدر با جزییات مینویسم بنابراین باید ازت تشکر کنم

آدرس اینستاگرام سد اسمال
sed.small@
آخرین پستش اینه "فرهنگ مواجهه با فرد سوگوار"

زهرا..‌. دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 03:28 ب.ظ http://saatsheni1531.blogfa.com

خیییلی کار قشنگیه
من خودم یه بار برای تشریح جسد انسان رفتم دانشگاه تهران سوم دبیرستان بودم ومدیر مدرسمون هماهنگ کرد و ۷نفرمونو برد،البته یه قسمتی انجام شده بودو ما هم برای تشریح شکم رفته بودیم والبته اونی ک بازکرده بودنوهم برای ما شرح دادن و اونجا برام جالب شد وازشون پرسیدم وتحقیق کردم
یکیش یه اقای افریقایی بود که میگفتن خریدن(اون موقع یه قیمت خیلی بالایی به دلارپرداخت شده بودوحتی میگفت با کلی زحمت منتقل میشه و ۶ماه تا یکسال زمان میبره و....) یکی دیگه هم یه خانم شاعربود که ایرانی بود وجسدشو اهداکرده بود و اونجابه من گفته بودن ک ازطریق دانشگاه اقدام کرده بود ومیگفتن متاسفانه توایران اینجوراهدا خیلی کمه
خیلی توفکرش بودم امابخاطر فرهنگ غلطون والبته سن کمی ک داشتم مامانم نزاشت که اینکاروکنم اما ۱۸سالگی کارت اهدا عضوگرفتم
باخوندن پستتون نمیدونم چرا دوباره قلقلکم دادک برم دنبالش

وااای زهرا جون چقدر برام عجیبه که تو سن کم چنین اجازه ای به شما دادن و چقدر شجاعتت رو تحسین میکنم که بدون هیچ ترس و وحشتی تو جلسه ی تشریح شرکت کردی.
هنوز هم همینطوره عزیزم جنازه ها اغلب خریداری میشه و به قیمت بسیار گزافی به ایران میرسه تازه نسبت به نیاز دانشجویان پزشکی خیلی هم کم داریم .
عززیزمی امیدوارم به هدفمون برسیم

ونوس دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 02:56 ب.ظ http://calmdreams.blogfa.com

سلام مهربانوی عشق
چه ایده خوبی.. منم به این جمع می پیوندم... البته انشالا اول تا بشه اعضامو اهدا کنن بعد با مابقیش اگه پخش و پلا نشد برم کالبدشکافی(چشمک)
البته از دانشجویان عزیز هم خواهشمندم انداممونو مورد استهزاء قرار ندهنددددد...
اتفاقا چندروز پیش روز پرستار زنگ زدم به خواهرزادم که تازه دانشجو شده. از کالبد شکافی شب قبلشون میگفت و عکس که فرستاد و ایناها تشریح میکردن. مثل مومیایی ها بود جنازه..
و اینکه میگفت این جنازه ها مربوط به اونهایی هست که بی کس و کار هستند و جنازه صاحب نداره و میفرستن برای اینجور موارد..
جدا از تلخی بحث ولی خب واقعیتی هست دیگه...
الهی که عمر باعزت داشته باشی عزیزم

سلام ونوسی جانم
آره منم یه چیزی حدود 18 سالی هست که کارت اهدای اعضا دارم .
ونوس جان شنیدم که این ماجرای مسخره بازی دانشجوها در کلاس اناتومی واقعیت نداره شاید سالهای خیلی خیلی دور این اتفاق ها می افتاده ولی الان کلاس ها پر از دوربینه و با دانشجویانی که چنین رفتاری دارند به شدت برخورد میشه . (من از چندین نفر شنیدم راست و دروغش رو نمیدونم)
قربونت برم تو هم عمر با عزتی داشته باشی و عاقبت بخیر باشی

شارمین دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 02:14 ب.ظ http://behappy.blog.ir

سلام عزیزم.
به نطر من اون داد و فریادها اصلا حقیرانه نیست. یه راه طبیعی تخلیه هیجانات منفیه. که اگه نباشه بعدا اثرات مخربش روی روان رو خیلی بد نشون می‌ده. همه مراسم‌ها از تدفین گرفته تا مراسم هفتم و چهلم و... و وجود یه قبر و همه چیزهای دیگه، بار روانی سنگین داغدیده رو کم می‌کنه. مثالش رو از خودم بزنم. دو ماه نرفتم مزار و به شدت در انکار بودم. روان‌شناسم دو هفته پیش بهم تکلیف داد که حتما باااااید هر هفته برم. چون نرفتنم انکارم رو تشدید می‌کنه و حالم رو بدتر. رفتم و کلی گریه کردم. تا چند روز به هم ریخته بودم. ولی بعدش به شکل معجزه‌آسایی آروم شدم.

البته نشستن و حرف زدن از متوفی هم روش خوبی برای تخلیه هیجانات منفیه ولی یه جاهایی واقعا کافی نیست.


البته امیدوارم که هیچوقت حرفام رو به تجربه درک نکنی مهربانو

سلام شارمین جانم
روح عزیزان از دست رفته ت مخصوصا برادر نازنینت در ارامش باشه . نمیدونم واقعا نمیتونم قضاوت کنم فقط میدونم خیلی بدم میاد از این پروسه
فدای تو عزیزم ...

صفا دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 01:32 ب.ظ http://Mano-tanhae-va-omid.blogsky.com

چه کار خوبی من هم حتما این کار رو انجام میدم . و به پسرهام هم سفارش میکنم که بعد از فوتم احساساتی نشن و رضایت برای این کار بدن .

قربونت صفا جونم

مهرگل دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 01:23 ب.ظ

وای چقد خوبه مهربانو
چه فرهنگ سازی خوبی
منم خوشم اومد
وااااااااای این مراسمای ختم تو ایران مخصوصا شهرهای کوچیک مثل ماها خیلی خسته کننده اس


قربونت عزیزم آره منم واقعا دوست ندارم و بنظرم خیلی حقیرانه ست اون دادو فریاد ها و اونهمه گل و شل و ... فکر کن چه خوب میشه بی سر و صدا منتقل میشیم به دانشگاه بعد عزیزانمون لطف میکنن دور هم میشینن درمورد خاطراتشون با من صحبت میکنند نه مزاری وجود داره نه دنگ و فنگی

بهار دوشنبه 22 آذر 1400 ساعت 01:16 ب.ظ

من هم مدتی پیگیر شدم اما نتیجه ای نگرفتم. ظاهرا باید خانواده متوفی بعداز مرگش رضایت دهند و....
اگر اطلاعاتی کسب کردی لطفا به‌ما خوانندگانت هم خبر بده.
من فعلا همون کارت اهدای عضو را دارم.

حتما بهار جون
منم همون اهدای اعضا رو دارم
اخه اونا بعدا ممکنه احساساتی بشن و سریع دفن کنند
اگه مرگمون با حادثه اتفاق بیفته اصلا یادشون نمیمونه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد