" شیرین کاری "

پینوشت رو هم بخونید لطفا"

سلام عزیزای مهربانو  امیدوارم زندگی بروفق مرادتون باشه و کامتون شیرین. 

این مدتی که نبودم مشغول شیرین کاری بودم  می دونید که چقدر به شیرینی پزی علاقمندم ، یه مدت بود از پیج های اینستاگرام با یه آکادمی شیرینی پزی حرفه ای آشنا شده بودم و هی برای ثبت نام این پا و اون پا می کردم . بالاخره اوایل بهمن ماه دوره ی کوکی و کیک های کافه ای رو ثبت نام کردم . خوشبختانه با ایام جشنواره ی فیلم هم تداخل نداشت و میتونستم با خیال راحت شرکت کنم. 

مهردخت به روزای پایانی پروژه نزدیک میشد ، حس میکردم چقدر خسته ست و البته پر از شوق . با هم چندتا فیلمو دیدیم و برای بعضی هاشون ذوق کردیم اما امسال کلاً فیلم ها ضعیف و کم مایه بودند ، این فیلم های خوبِ امسال ، اگر چند سال پیش بود خیلی دیده نمیشد، ولی خب دیگه اینجا همینه در همه ی زمینه ها "هر سال میگیم دریغ از پارسال" 

بریم سراغ همون حرفای شیرینمون . 

روزهایی که کلاس داشتم رو مرخصی گرفتم ، کلی هم برای شروع کلاس ذوق داشتم .. خوبیش این بود که متوجه شدم بصورت کاملاً اتفاقی آکادمی در نزدیکی منزل و محل کارمه و خدا رو شکر نیاز نیست راه طولانی و ترافیک رو تحمل کنم. 

ساعت شروع کلاس نُه و نیم صبح بود. بیدار شدم لباس پوشیدم و صبحانه خوردم غذای پیشی های کوچه ی اداره م رو برداشتم و راه افتادم . مثل همیشه تا با ماشین پیچیدم تو کوچه سر و کله شون پیداشد اما ایستاده بودن رو کاپوت ماشینای دیگه و با شک و تردید نگاهم میکردن .. فهمیدم جریان چیه، ماسکو دادم پایین با جیغ و ویغ و خوشحالی پریدن سمتم . 

اون طفلکیا معمولا منو با مقنعه اداری میبینن و سر ساعت مشخص ، عادت نداشتن با موی پریشون و لُپ قرمز ساعت نُه ببین منو، شک کرده بودن که خودم باشم

غذاشونو دادم و به سمت کلاس رفتم .

لباسای مخصوصمون شامل یه کاور یه بار مصرف سفید و کلاه برای پوشوندن موها به قصد حفظ شیوه نامه های بهداشتی (تو عکس مشخصه چقدر موهامون حفظ شده) و یه پیش بند خوشگل با آرم مخصوص آکادمی (البته اینو 95 تومن پول دادیماااا) تحویل گرفتیم و رفتیم سر کلاس. 

به به یه سالن بزرگ و تمیز که کانتر رو به روش محل قرار گرفتن استاد بود و چهار تا میز استیل بزرگ برای هر گروه که چهارنفره مینشستیم پشتش . رو هر میز یه همزن برقی کار درست بود و از بالای هر میز یه سیم فنری جالب  که به سرش یه رابط با چند تا جا برای گرفتن برق، آویزون بود. آخ که اون مکان عششق من بود چون پر بود از یخچال فریزر های بزرگ و جا دااار و انواع  فرهای تخصصی که یه عالمه جای سینی داشت. 

استاد آیتم ها رو درس میداد ما نکته ها رو گوشه ی جزوه مون یاد داشت میکردیم . بعد هر گروه یه سینی مواد داشتن که تحویل میگرفتن و می آوردن و مشغول درست کردن می شدن . 

خییلی برام جالب بود ، همکلاسی هایی داشتم که از شهرستان اومده بودن و هر کدوم تو شهر خودشون کاربلد بودن. یه چند نفر هم تو همین تهران کافه داشتن و برای تکمیل دانسته ها و دریافت مدرک اومده بودن و بیشتر از همه کسانی بودند که بلیط هواپیما شونم گرفته بودند و عنقریب در حال مهاجرت بودند ، اومده بودند دستشون رو برای هنرهایی که در غربت به دردشون میخورد پُر کنند و مدرک بین المللی رو دریافت کنند. 

خیلی محیط خوبی بود و در ایام گذروندن دوره از مصاحبت و مخصوصاً مشارکت با همکلاسی هام کیف کردم. 

خدا رو شکر هیچکس اخلاق بد و آزاردهنده ای نداشت . همه با مهربونی به هم کمک میکردن و تجربیات خودشون رو در اختیار هم میذاشتن. در پایان دوره استاد همه مون رو از کلاس بیرون فرستاد و با دستیارانش مشغول چیدن میز نهایی شدن. وقتی در باز شد و دوباره دعوت شدیم به کلاس چشمامون از هیجان و ذوق برق میزد .. هر چی پخته بودیم با زیباترین شکل ممکن تزیین و چیده شده بود . خلاصه کلی عکس انداختیم و ذوق کردیم و دست آخر نفری دوتا ظرف یکبار مصرف پر از شیرینی هامون تحویل گرفتیم و تمااام

از همون موقع که از کلاس اومدیم بیرون بچه ها دونه دونه دست به کار شدن و شیرینی میپختن و عکس میذاشتن تو گروه و سوالات احتمالیشون رو از استاد می پرسیدن . 

یکیشون هم من بودم که دیروز تولد هفتاد و پنج سالگی بابا عباس عزیزم بود و مسئولیت پخت کیک رو خودم به عهده گرفته بودم. 

شب قبلش که ولنتاین بود بعد از اداره رفتم خیابون اندرزگو لوازمی که نیاز دارم بخرم . چشمتون روز بد نبینه یکربع به شش از اداره اومدم بیرون و ساعت نه و ده دقیقه شب رسیدم خونه و این درحالیه که در شبهای معمولی رفت و برگشت و خریدم کلاً  یک ساعت طول میکشه

ببینید جمعیت خرس و گل قرمز به دست چه کرده بودن که اینهمه خیابونا شلوغ بود  من فقط داغون بودم که آمبولانسا آژیر کشان از وسط تراقیک  دنبال راه بودن

خلاصه رسیدم و اول سریال خاتون رو دیدیم که کمی احساس خوبی پیدا کنم و بعد دست به کار بشم... خاتونم که انقدر لجم رو درآورد و برای شیرزاد و حال بدش هلاک شدم که هیییچی،  احساسم کلی بد تر شد و به خودم گفتم زودتر برم سراغ کیک پختن که زودی خستگی و حال گیریم رو بشوره ببره . 

کیک  و کرم روش رو درست کردم و چپوندمش تو یخچال و ... نتیجه ی کار عااالی بود. 

برای  دیروز  یه رستوران خوب که فضای باز داره  رو رزرو کرده بودیم که مامان و بابا رو ببریم اونجا تا از خونه فاصله بگیرن و حال و هواشون عوض بشه . جای شما خالی همه چیز عاالی بود و جااای مهرداد عزیزمون هم خیلی خالی بود . بچه م  زنگ زده بود گل فروشی برای بابا یه جعبه گل آورده بودن و کلی بابا رو  سورپرایز کرده بود 

اینم مادام موسیوی شمعدانی مامان مصی و بابا عباس

راستی برای اولین بار بابت درست کردن خوراکی پول گرفتم بچه ها گفتن کیک تولد رو ازت می خریم و رو هزینه های تولد بابا حساب شد و راستش خیلی مزززه داد 

دوستتون دارم 

پینوشت: دوستان برای اون خانم محترم ساکن ساری کاری نبود که بشه مشغولشون کنیم؟ بشدت نیازمند شغل هستند