کافه دال

چند روزی بود که مهردخت میگفت دلش میخواد بره یه گالری نقاشی رو ببینه . 

-خب برو مامان جون . 

-عه بدون تو که اصلا مزه نمیده . همه ی کیفش به اینه که دوتایی باهم بریم و درموردشون گپ بزنیم . 

-من نمیدونم کی وقت میکنم بریم . 

**** 

دیروز که جمعه بود قرار گذاشتیم حتما بریم ببینیمش . 

دوتا از همکارام سفارش شیرینی داده بودن ، یکیشون نارگیلی برای پدر همسرش که عاشق شیرینی نارگیلیه . اون یکی مخلوط شیرینی های نوروز برای مادر همسرش . 

به مهردخت گفتم اجازه بده من خمیر شیرینی های نوروزی رو آماده کنم بعد بریم، تا وقتی برگردیم بپزمشون . 

داشتیم آماده میشدیم مهردخت گفت:

- مامان تو اون گالری یکی از دوستای قدیمیم  هم چند تا کار داره، باید براش چیزی ببرم؟

-بایدی وجود نداره ، ولی اگر ببری کار قشنگیه . 

- عه من چیزی آماده نکردم که . 

-میریم بیرون میخریم مشکلی نیست. 

-میشه خواهش کنم از شیرینی های تو باشه ؟

-آرره چرا که نه ، خیلی هم ممنون به شیرینی های من انقدر لطف داری

بعدم چند تا شیرینی دونه قهوه ریخت تو شیشه و یه پاپیون قهوه ای هم زد روش و  راه افتادیم 

رفتیم گالری ، کارای قشنگی داشتن ولی برای من که طرفدار سبک سورئال نیستم خیلی جذاب نبود. اومده بودن  بخش هایی از شاهنامه رو  با نقاشی های سورئال به تصویر کشیده بودن . 

برگشتنی یکساعتی هم رفتیم پیش مامان و بابا، مثل همه ی جمعه ها تا منو میبینند آمپول های هفتگیشون (که نوروبیون سر گروهشونه) رو دستشون می گیرن و به نوبت آماده میشن براشون تزریق کنم . 

از وسطای تزریق زمزمه هاشون شروع میشه . 

- خیر ببینی دخترم، انگار نه انگار تو بدنم سوزن رفته .. مهردخت این مامانت دستش واقعا خوبه هااا . 

-آره مامان مصی من که همیشه بهتون میگم . یادتون رفته بچه بودم التماس میکردم همه ی آمپولا رو مامانم برنه ؟

منم همیشه آخرش میگم : یادت بخیر مامان مهین .. مرسی که به من تزریق رو یاد دادی . 

چقدر خوبه آدما تو زندگیِ اطرافیانشون نقش مثبت داشته باشن ، حتی اندازه ی آموزش تزریقات به نوه ی نه ساله شون 

برگشتیم خونه و یکمی بعد مشغول آماده کردن شیرینی ها شدم . 

تو فاصله ای که یکی از سینی ها تو فر درحال پختن بود ، نفس برام یه فیلم از سخنرانی پوتین ملعون فرستاد که میگفت تصمیم گرفتم آمریکا و خاورمیانه رو مورد اصابت  موشک های هسته ای قرار بدم و این شامل ایران هم میشه . ایران قبلاً هم پیمان ما بود ولی حالا با بیطرفی خودش از لیست هم پیمانان ما خارج شده و ما اینو تحمل نمیکنیم !!

حس ترس و ناامیدی همه ی وجودمو گرفت. از فکر اینکه اینهمه به روسیه باج دادیم و آخرش داره میگه ایران رو میزنیم حالم بهم میخورد، دلم میخواست  قیافه ی آقایونی که همه رقم خودشون رو خفیف و ذلیل کردن و تهش این جمله رو شنیدن رو میدیدم . راست میگن کارِ همه ی دیکتاتورها نهایتاً به دیوانگی میکشه . فعلا که  جنون گریبان پوتین رو گرفته و ما مردم عادی  هر لحظه باید تن و بدنمون  بلرزه که یکی اون سر دنیا چه خوابی برامون دیده . 

اشکام از شدن عصبانیت آروم روی صورتم می غلتید و پایین میومد . خدا رو شکر مهردخت با دوستاش درحال ویدیو کال بود و بلند بلند می گفتن و می خندیدن. زود رفتم دستشویی و مشغول عادی سازی قیافه م شدم . 

اگر مهردخت از این مسائل بو ببره زندگیمون مختل میشه و دیگه نمیذاره از خونه بیام بیرون . میگه : هیچ جا نرو تا اگه اتفاقی افتاد همه با هم باشیم . 

چند دقیقه بعد تقریبا آثار اشک از چهره م پاک شده بود . بوی خوب شیرینی ها خونه رو پر کرده بود. فر رو خالی کردم ، شیرینی قبلی ها رو گذاشتم رو توری و یه سری دیگه گذاشتم تو فر . 

تو دلم گفتم گور پدر همه تونم کرده زندگیمونو به فنا دادین ..

 ترس و  وحشت چی میشه ؟ کِی میشه؟ لذت همین الانمون رو ازمون گرفته . ولش کن بعداً درموردش فکر میکنم . (اشاره به تکیه کلام اسکارلت اوهارا در فیلم بربادرفته که هروقت اوضاع بنظرش خیلی بغرنج میشد و احساس می کرد مغزش گنجایش تجزیه و تحلیل موقعیت رو نداره به زبون می آورد).

*******

بین اسم چام و دال شک داشتیم . 

چام به معنای چامیدن / چمیدن و خرامیدنه که من از آوای کلمه ش خوشم می اومد. دال هم اول اسم  خودمه که دریاست . 

اکثریت آرا به نفع  اسم دال بود و تقریباً همین اسم رو انتخاب کردیم . 

جا داره  از تعدادی از همکارام تشکر کنم که انقدر منو تشویق کردن که سفارش بگیرم و خودشون اولین استارت ها رو زدن و باعث شدن من جدی به این موضوع فکر کنم . 

فعلاً همینجوری کار میکنم تا ببینم چی میشه ، خیلی دوست دارم  یه روز یه کافه ی کوچولو با محیطی صمیمانه داشته باشم . 

اسم دال رو برای طراحی لوگو لازم داشتم یا مثلاً یه روز بشه کافه دال 

دوستتون دارم . مراقب خودتون باشید.