آخ که چقدر دلم براتون تنگ شده . از پست قبلی بیش از یک هفته گذشته
اردیبهشتتون بخیر و مبارکی باشه عزیزای من
این ده روز اخیر حساب ها رو میبستیم منم هر روز صبح که می اومدم اداره به خودم میگفتم : تو قول دادی سراغ وبلاگ نرررری هااا... اومدن اینجا همانا ، غرق شدن تو کامنتا و وبلاگاتون همان و از اون طرف سوتی دادن تو پرونده های اداره دیگه بی برو برگرد میشد.
راستش دیگه سن و سالی ازم گذشته، و وقتی تو اداره یه اشتباه ناجور میکنم خیلی خجالت می کشم چون معلومه اصلاااً حواااسم نبوده
همه ی اینا یه طرف سفارش شیرینی ها و پیدا کردن نیروی کمکی برای مامان هم یه طرف .
خلاصه بعد از پنج، شش نفر قرار گذاشتن بالاخره دیروز با یه دختر خانوم قرار گذاشتم که تا الان همه چیزش عالی بوده .
هم وقت شناسه ، هم مودبه و هم خیلی خوب به کارا آشناست .
این مدت دوتا چیز خیلی دلم رو به درد می آورد . یکی آقایونی که تماس میگیرند و اصرار میکنند کار رو بهشون بدم . یکی خانم هایی که اول صحبتاشون میگن : من از اتباع هستم ، اگر ناراحت نمیشید.
ای جااانم چرا ناراحت بشم عزیز دلم . ایرانی و افغانی همه در کنار هم داریم زندگی میکنیم ؛ این دنیا خیلی بزرگه برای همه مون جا هست و روزی .
کاااش این مرز بندی ها این آوارگی تو کشور غریب و کاش جنگ وجود نداشته باشه . قبول دارم که این اواخر افغان ها حاشیه ساز شدن ولی واقعا دلم نمیاد کسی بخاطر مهاجر بودن شرمنده و دلشکسته باشه
*********
این مدته چند تا سفارش از اسلایس ها که (درست کردن و برش زدنش یه مقدار ادا و اصول داره داشتم؛ و حلوا های بوتیکی . خودتون قضاوت کنید من میتونم از درست کردن این خوشگلا خسته بشم ؟؟
ایشون اسلایس زعفرون ، پسته ست اما تو لایه ی میانی ، هم پسته داره هم کرنبری و هم قیسی.
لایه ی بالایی عطر و طعم زعفرون داره و کلاً یه دسر لاکچری حساب میشه . من اگر قرار باشه خودم بخورم ترجیح میدم قیسی نداشته باشه چون بنظرم شیرینیش زیاده و بهتره قیسی حذف و کرنبری که ترش و شیرینه مقدارش بیشتر بشه
ایشونم اسلایس فندوق و نوتلا هستن که من خیلی دوسش دارم
این دلبرکان هم حلواهای بوتیکی هستند؛ حلوای هویج، پسته و نارگیل .
هیچی دیگه ..
آخ که وقتی کافه دال رو راه بندازم چقدر از این خوشمزه ها دور هم بخوریم
دوستتون دارم . اردیبهشتتون بخیر و عاشقانه