بچه، بستنی نیست که هوس کنی

نمیدونم  بیماری ستاره  از کجا شروع شده ؟ 

حتما قبل از ازدواجشم اینطوری بوده ولی یا کنترل شده یا به این شدت نبوده ...

 از تاریکی و تنهایی می ترسه ، سوارشدن تو آسانسور ناراحتش میکنه و کلا با در بسته مشکل داره ، مثلا موقع حمام کردن هم در رو باز میذاره .

تقریبا دو سه ماه پیش من بصورت اتفاقی متوجه ی بیماریش  یا بهتره بگم شدت بیماریش ،شدم .(چون کم و بیش احساس می کردم اوضاعش نرمال نیست)

 خونه ی قبلیشون   وسط یه خیابون پر رفت و آمد با پنجره های بزرگ و متراژ کم بود.یک شب که مهمونشون بودم از صدای خیابون که حتی از پنجره های بسته هم عبور می کرد سرسام گرفتم . 

 وقتی شنیدم مجبورن خونه رو عوض کنند، یادم افتاد که یکی از دوستانم تمایل داره خونه ش رو به آشنا بده نه اینکه بسپره به بنگاه املاک. 

 خیلی خوشحال شدم و زود به ستاره و محمود  پیشنهاداین  خونه ای رو دادم که  جدید و  بزرگ و نوساز با امکانات جانبی خیلی خوب و تو یه محله ی دنج و خلوت  بود . 

اما محمود زیر بار نمی رفت  و هی بهانه میاورد . 

با تعجب گفتم : دیوانه اید مگه؟ خونه رو از دست میدین هااا. 

انگار دیگه محمود مجبور شد و گفت: ستاره نمیتونه اونجا بیاد، چون محله ی خلوتیه و خونه به اندازه ی کافی پر از پنجره و نور نیست. 

بعدهم  برام از عمق بیماری ستاره تعریف کرد که حتما باید چراغ اتاق خواب تا صبح روشن باشه و خیلی مسائل دیگه . 

به هر حال شرایط به نحوی پیش رفت که مجبور شدن همون خونه ای  رو که پیشنهاد دادم،  انتخاب کنند و ساکن بشن. 

یکماه بعد از سکونت در منزل جدید، یه  موقعیت کاری خیلی عالی برای محمود در یکی از شهرستان ها جور شد، که باید در هفته چند شب خونه نمی آمد .

 اون موقع بود که متوجه شدم کلا سیستم زندگیشون بهم خورده و ستاره تقریبا هر شب بین ساعت دو تا سه از خواب می پره و گریه میکنه و میگه دیوارهای اتاق دارن به سمتم میان و حالت تنگی نفس شدید بهش دست میده.

 نصفه شب ستاره و محمود و آرشام و سگشون بلفی میشینن توماشین و تا صبح تو خیابونا دور میزنن . 

روانشناس خوب بهشون معرفی کردم ولی بعدا" شنیدم ستاره با یه پزشک سنتی و از طریق داروهای گیاهی داره درمان میکنه . 

محمود هم بهش قول داده که نمیرم سر اون کار و کنارت هستم ، تا این حمله های ستاره کمتر شده . 

خیلی بنظرم عجیب و غیر اصولیه سیستمشون ولی نمیتونم هیچ دخالتی هم داشته باشم . 

حالا چند شب پیش  دورهم بودیم ، یکمی قبلش  از هر دری حرف زدیم ... 

از انتخاب مدرسه برای سال جدید تحصیلی آرشام ، تا  شیرینی و عشقی که تقریبا یکساله ، سگ کوچولوشون تو خونه شون آورده .

بعد از یه مکث چند دقیقه ای گفتم : ستاره جون تو فکر دومی نیستی؟ 

در حالیکه با سرانگشتانش جعد زیبای موهای پسرک سیزده ساله ش رو باز می کرد ، همراه یه لبخند شیرین کنج لبش  گفت : 

اتفاقا چند روز پیش به محمود گفتم آرشام حسابی بزرگ شده ها.. نظرت با بچه ی دوم چیه؟؟

این حرف رو ستاره ای میزد که همین دوماه پیش ، احتمال می دادم که حداقل یه هفته ، ده روزی تو بیمارستان بخش اعصاب و روان بستری بشه تا بتونن به یه ثباتی برسوننش . 

خیلی تلاش کردم، تعجبِ تویِ صورتم رو بپوشونم . گفتم : واقعاً توان و حوصله ش رو داری؟ 

-نمیدونم .. نه ولی دیشب  مریم دوستم می گفت: ستاره دیدی بچه هامون چه زود بزرگ شدن؟ دیدم راست میگه واقعا" .. خیلی هوس کردم . 

با احتیاط گفتم: البته من منظورم یه خواهریا برادر برای "بلفی"بود. 

ستاره جان ، کاش بچه دار شدن مثل بستنی بود که هوس میکنی میری دم سوپر میخری ، میخوری و عطشِ هوست ، فروکش می کرد ولی موضوع اینه که بستنی نیست .

 بحثِ یه عمر مسئولیت و توجه هست . باید ببینی میتونی دلیل قانع کننده ای پیدا کنی که رنج زندگی رو به دوش یه موجود دیگه تحمیل کنی؟ 

ستاره گفت: هااا؟؟ 

گفتم : هیچی ستاره جون ، خودت که اوضاع رو میبینی .. خیلی مسائل و مشکلات هست نه تو ایران بلکه تمام دنیا ولی خُب شرایط ایران یکمی سخت تره . 

از اون طرف بچه ها نیاز به وقت و زمان ویژه دارن که باید براشون بذاریم . آموزش پروش و امکانات دیگه . 

من مطمئنم الان بخاطر موضوع تعویض مدرسه ی آراشام پوست شماها کنده شده . 

گفت: آخ ارره واقعا .... 

(اصلا دیدم نمیشه هیچ اشاره ای به وضعیت روح و روانش کنم ، خیلی از مرحله پرت بود)

یکی از تو جمع گفت: ای بابا ما سختش کردیم .. اون وقتا تو یه خونه پنج شش تا بچه با هم بزرگ میشدن عین دسته گل . 

گفتم : تو روخدا از این حرفا نزنید . اون وقتا میگفتن: بچه آب دماغشم بخوره بزرگ میشه، شما الان رو همون دیدگاه هستی؟

 یا پای درد و دل قدیمی ها که بشینی ، میگن چارتا بچه می اوردیم ، دختر بزرگه ، بقیه رو ترو خشک می کرد، بزرگ میشدن . 

آخه بچه داری که فقط طول و عرض اضافه کردن نیست !!

یه نگاه به نسل خودمون و پدر و مادرامون بندازین... بنظرتون آدمای نرمالی هستیم؟ 

چند درصد انواع تله های شخصیتی رو نداریم؟ مهارت های فردی و اجتماعی نرمالی داریم ؟ بلدیم احساساتمون رو درست و منطقی بروز بدیم؟ طاقت نه شنیدن داریم و بلدیم نه بگیم؟ 

همین کسانی که اینطوری برای بچه دار شدن نسخه می پیچن ، معتقدن بچه  رو نباید زیاد  بغل کنی . چون بغلی میشه.  خب، حالا ثابت شده بچه ها ی زیر دوسال توجه ویژه نیاز دارند و  عدم توجه به این موضوع در بزرگسالی مشکلات دیگه ای پدید میاره . 

سکوت سنگینی برقرار شد ، نمیدونم حرفام براشون قابل تامل بود یا داشتن تو دلشون میگفتن برووو بابااا!!

بگذرررریم ...

***

بیاید خبرای خوب بخونید 

به لطف شما عزیزان و اعتبار و آبرویی که پیشتون دارم ، برای مادر جوانی که اینجا درموردش خوندید . ده میلیون تومان اختصاص دادم .

 با این پول ، هفت میلیون وامی که قبلا گرفته بود تسویه میشه و سه میلیون هم برای کمک هزینه ی درمان و معیشتش میمونه .

 خوشبختانه یه نیکوکار دیگه هم، کلِ پولی که در زمان حیات همسرش نزول کرده بودند ، تسویه کرده . 

 کار هم براش ، آشپزی تو یه شرکت  جور شده که میتونه دختر نازشم همراهش ببره .

 با همه ی اینها دوست داره برای بعد از ظهر ها هم یه کار دستی تو منزل انجام بده .  خدا رو شکر مثل اون مورد چند وقت پیش نیست که کلا اهل زحمت کشیدن نبود 

اینم چت من با تکتم عزیزم، دوست بلاگستانی سالهای سال قبل از این 

و ... واریز شد 

دوستتون دارم