داستان مهاجرت1

اگر بهم بگن مهاجرت رو با رسم شکل شرح بده این عکس رو نشون میدم 

چند وقت پیش  این پست رو نوشتم و خوندید ، حتماً حس بغض و گیجی  رو  همونطوری که نوشته بودم ، از لابلای متن دریافت کردید. راستش موضوع به مدتی قبل از اون برمیگرده .. 

نقش پررنگ داستان رو مهرداد و مهردخت بازی میکردند و البته حوادث تلخ و غمگینی که سال قبل گرفتارش بودیم و حتماً یادتونه که چقدر روح و روانم درگیر و درواقع غمگین بود . 

از اوایل نوروز مهرداد و مهردخت فقط رو من متمرکز بودند و شبانه روز تو گوشم می خوندن که باید به مهاجرت فکر کنی دونه به دونه هم برام میشمردن که تو دراستانه ی بازنشستگی هستی ، یه دونه بچه داری و اونم بزرگ شده ، شیرینی پزی میکنی و خیلی راحت میتونی به درآمد برسی و ... منم فقط گوش میدادم و میگفتم " من مهاجرت نمیکنم" کمی بعد که دیگه این موضوع شده بود روتین هرشبمون ، دیگه جوابشونو نمیدادم و وقتی اصرار میکردن که یه چیزی بگو میگفتم: " من مهاجرت نمیکنم ، هزار بار گفتم و گوش ندادید !!" و بعد هم کار به بحث و دلخوری می کشید . 

بالاخره  یه شب مهرداد و مهردخت تلفنی با هم صحبت کردن و مهرداد توصیه کرد که مهردخت جان بنظرم دیگه باید این بحث رو تموم کنیم ، آدم تا یه کاری رو خودش نخواد ، انجام نمیده . الان ماهاست من و تو هر شب با مامانت بحث داریم ولی حرفش یکیه . نمیتونیم به زور وادارش کنیم که . 

تو کارای خودت رو انجام بده و همونطور که دوست داری برای ادامه تحصیل به اروپا برو ، مامانت هم انتخاب خودشه که تو این شرایط بمونه . 

مدتی گذشت و همه ی ساعت ها دوباره همونطور سخت و ناراحت کننده از اوضاع نابسامان مملکت میگذشت . 

یه شب قبل از اینکه برسم خونه مهردخت بهم تلفن کرد و گفت : ماماان هوس بال سوخاری کردم . میشه بال بخری؟ 

گفتم : بله .. چند جا ماشین رو نگهداشتم و درکمال ناباوریم بال تموم شده بود . بالاخره یه مغازه داشت و خریدم . 

وقتی قیمتش رو دیدم مغزم سوت کشید ، تا خونه برسم پشت فرمون گریه کردم و تو دلم میگفتم .. ببین اوضاع رو ، مردم انقدر فقیر شدند که از عهده خریدن گوشت مرغ برنمیان و بیشتر بال و اسکلت مرغ میخرن ولی حتی قیمت بال داره سر به فلک میزنه . 

اونشب این عکس رو چندین جا منتشر کردم ، تو گروه ها فرستادم، استوری کردم و ... 

مهردخت میگفت ول کن مامان دیگه خودتو کشتی چرا اینطوری میکنی ؟؟ مگه بار اوله با گرونی مواجه شدی ؟ 

ولی من نمیتونستم بهش فکر نکنم ، صدای فاطمه خانم و امثال اون که قسم میخوردن خیلی وقته هیچ غذایی بجز نون و رب سرخ شده یا نون و پنیر های خورد شده ته پیت لبنیاتی ها و.. نخوردن تو گوشم اکو میشد . 

ساعت ازنیمه شب که گذشت ، به مهرداد پیغام دادم که هروقت ساعت اداریت تموم شد خبر بده . 

مهرداد تماس گرفت :

-سلام خواهری 

-سلام مهرداد جانم خوبی؟

-خدا رو شکر .. تو چطوری؟ مهردخت و تامی؟ 

- ما هم خوبیم ، مهرداد جان یه چیزی بگم مسخره م نمیکنی؟ 

- نه عزیزم این چه حرفیه؟

-ببخش من بارها دراین مورد باتو حرف زدم ولی باور کن الان فرق میکنه .

- داری میترسونیم .. چی شده مهربانو؟ 

- بهم بگو از کجا شروع کنم ؟ من تصمیمم رو گرفتم میخوام شانسمو امتحان کنم . 

برخلاف تصورم مهرداد اصلاً ذوق زده نشد و شروع کرد از سختی ها و مشکلات اونجا حرف زدن .. همه رو گفت 

- با این وجود میخوام اقدام کنم . 

بهم گفت مهربانو من تو یه گروه عضوت میکنم برو اونجا جواب همه ی سوالاتتو پیدا میکنی و یواش یواش یادمیگیری چطوری مدارک جمع و جور کنی . 

از هم خداحافظی کردیم . 

مهردخت که تمام این مدت با چشمای گرد شده به مکالمه ی من و داییش گوش میداد کلی ذوق کرد و بغلم کرد و  گفت : مامان چه کار خوبی کردی بالاخره تصمصمت رو گرفتی . من خیلی ناراحت تو بودم و همه ش فکر میکنم بالاخره شرایط ایران مثل افغانستان میشه و تو هیچ کاری نمیتونی برای خروجت از این وضعیت بکنی . 

همینطور که اشک میریختم گفتم مهردخت فکر نکن برام آسونه . من پوستم کنده میشه ، پنجاه سالمه واقعا ً دیگه برای از صفر شروع کردن خیلی دیره ولی میرم که راه رو برای بقیه خانواده هموار کنم . اگر سر سوزنی اطمینان داشتم شرایز ایران به همین بدی میمونه هم این کار رو نمیکردم ولی افسوس مطمئنم که وضعیت از این خیلی بدتر میشه . 

اوشب تا دم دمای صبح گروه رو میخوندم . الان میفهمم که بین هزاران گروهی که برای ویزای توریستی و ویزیتوری کانادا در تلگرام موجوده، این گروه چقدر ادمین های کاردرستی داره و البته خیلی سختگیرند و قوانین خاص خودشون رو دارند اما کاملاً راهنمایی میکنند و اطلاعاتشون به روزه . 

سرتون رو درد نیارم از فردای اون روز مشغول جمع آوری مدارک بودم . اول رفتم با مدیرم امیر صحبت کردم گفتم چنین تصمیمی دارم . بنابراین اگر ویزا بشم هر زمانی که جوابم اومد اعلام بازنشستگی میکنم و اگر هم ریجکت بشم نهایتاً تا آخر سال میمونم . 

برام اظهار خوشحالی کرد گفت بهترین تصمیمو گرفتی میدونم بخاطر روحیه ی سخت کوش و هنر شیرینی پزیت خیلی موفق میشی . 

 از تقاضای گواهی اشتغال به کار تو اداره شروع شد . تو این پست  درموردش براتون نوشته بودم .

طی ماجراهایی بالاخره گواهی رو گرفتم . مدارک شخصیمو ترجمه کردم، مهرداد دعوتنامه رو فرستاد و به طفلکی گفتم بره ساختمون اداری ( نمیدونم چیه یه چیزی تو مایه ی شهرداریه اینگار) فیش حقوقی و لیست مالیات و کارت های شخصیشو مهر زد ( این کار رو معمولاً نیاز نیست برای دعوتنامه انجام بدن ولی یه جورایی محکم کاری اضافه تلقی میشه ) 

و برام فرستاد . برای نشون دادن تمکن مالی حدود یکماه 650 میلیون تومن رو تو حسابم خوابوندم و البته بعد از گرفتن گواهی از بانک به دونفری که خیلی خیلی لطف کردن و این وجه رو دراختیارم گذاشتن برگردوندم و برای نشون دادن سورس تامین این وجه فاکتور فروش سکه ترجمه کردم . گردش شش ماهه ی حسابم رو که 27 صفحه بود و سند خونه م و ماشینم و لیست 22 سال بیمه تامین اجتماعی و اینکه اعلام کردم پدرو مادرم هردو بالای 75 سال هستند و گواهی پزشک مامان مبنی براینکه این خانم 30 ساله دیابت داره و دچار عوارض ناشی از دیابت ازجمله تزریق های چشم و شکستگی و جراحی های متعدد استخوان داشته و بنابراین نیاز به مراقبت داره رو هم اعلام کردم . از اون طرف مهرداد دردعوتنامه ش هدف از سفر من رو گذروندن تعطیلات سال نوی میلادی  به مدت سه هفته ، همراه هم و دیدن و گشتن در مونترئال اعلام کرده بود  و اینکه در این مدت من در منزل اون زندگی میکنم و اونم همه جوره من رو ساپورت مالی میکنه . 

با کمک مهردخت مدارک رو  نهم شهریور ماه معادل 31  اگست سابمیت کردیم . حالا باید وقت انگشت نگاری از استامبول میگرفتیم . چند شبانه روز معطل این کار بودیم . سایت خراب میشد، نت ضعیف بود ، اکانتمون رو بلاک میکرد و ... دوستان نازنینم نسرین و سینا هردو لطف داشتند و میخواستن کمک کنند نهایتاً یک شب به وقت ما حدودهای 8-9 شب و به وقت سینای عزیزم صبح خیلی زود درحالیکه لپ تاپشو همراه خودش برده بود بیرون از خونه (چون خونه نبود ولی میخواست برای من وقت بگیره) با هم تماس گرفتیم و وقت بایومتریک ( انگشت نگاری) رو از استانبول برای تاریخ سه شنبه 28 شهریور مطابق با 19 سپتامبر ساعت 16:15 گرفتیم . 

این انگشت نگاری رفتن من یه پست کاملاً جدا لازم داره بس که پر از ماجرا و داستان شد ( فکر کنید مهربانوی تیرماهی بخواد یه کاری بکنه توش داستان در نیاد)

وقتی داشتیم با سینا صحبت میکردیم و ازم میپرسید چه روز و چه ساعتی برات انتخاب کنم و وقت رو بگیرم مهردخت کنارم نشسته بود ، سینا گفت : مهربانو فکر کن سه تا تیرماهی الان دارن رو یه موضوع کار میکنند خدا بخیر کنه این انگشت نگاریت رو 

خلاصه ما انگشت نگاری هم رفتیم و نشستیم به انتظار جوااااب . 

آهان اینو هم بگم از روزی که تصمیم گرفتم این کار رو انجام بدم  شروع کردم با مهردخت زبان خوندن ... نگم براتون که اصلاً کار خوب پیش نمیرفت ، از هم رودربایستی نداشتیم و اصلا کلاس رو جدی نمیگرفتیم 

تا بالاخره  یه استاد نازنین که خیلی دوسش دارم بنام خانم سوگل افتخاری رو پیدا کردم و دارم آنلاین هفته ای  سه روز زبان میخونم 

تو خود سایت نوشته حدود 80 روز طول میکشه تا جواب بیاد . ولی جواب خیلی ها ده روزه میاد و جواب بعضی ها هنوز شش ماه گذشته و نیامده . 

اینایی که براتون نوشتم به همین سادگی اتفاق نیفتاده روزای اول فقط اشک میریختم .. میدونستم که حالا که گفتم میرم ، حتماً حتماً اگر ویزا بشم خواهم رفت و از صد دردصد وجودم ، همه رو میذارم در جهت تلاش و موفقیت ولی فکر دوری از عزیزانم رو که میکردم بی اختیار اشکام راه میفتاد . تقریباً ده روز بعد از اینکه تصمیم گرفتم با نفس رفتم سفر . تمام طول راه رو گریه کردم ولی نفس آروم بود .. وقتی برمیگشتیم برعکس شده بود اون چشماش خیس میشد و من آروم بودم . قبل از اینکه خداحافظی کنیم رفتیم پیش مامان اینا و اتفاقا بردیا و مینا هم اونجا بودن و تا همو دیدیم دوباره زدیم زیر گریه . ننفس یه ده روزی حالش بد بود و هر وقت باهاش حرف میزدم معلوم بود قبلش یه دل سیر گریه کرده وسط حرفاشم هی سکوت میکرد . 

ده شهریور مهرداد اومد ایران و روزهای فوق العاده ای با هم گذروندیم ، اون سفر شمالمون و همه ی یکماهی که خانواده دور هم جمع بودن هم قشنگ بود هم تهش یاد جدایی که می افتادم انگار بدنم رو با چاقو تکه تکه میکردند . 

همه حتی نفس میگفتند راضی هستیم به رفتنت چون شرایط ایران خیلی غیر قابل تحمل شده ، همه بجز بابا که اصلاً راضی نبود و به همین منظور تمام مدت سکوت میکرد . 

تو فکر من البته این بود که برم و بعد از مدتی تلاش و کار بالاخره یه مغازه ی قنادی راه بندازم و بقیه ی خانواده رو ( هرکدوم به یه روش و با توجه به قابلیت و امکاناتشون ) جمع کنم دور هم .. مصلاً آرتین پسر برادرم که امسال کلاس دهمه رو همراه بامادرش تحصیلی اقدام کنیم . برادرم  بردیا رو بعداً به واسطه همسر و پسرش و تخصص خودش که ساختمون و عمرانه و پدر و مادرم رو که خب از امتیاز پدر و مادریشون و مینا و سینا رو هم باز بخاطر تخصص سینا در تاسیسات و مینا رو هم کار درهمون قنادی و ... 

نفس رو خودم ببرم و مهردخت هم که بعد از تمام شدن درسش در اروپا باید راهشو انتخاب میکرد یا بیاد کنار خانواده یا هر تصمیمی که تمایل داشت .... 

خلاااصه این مدت دادگاه  خسارت ماشینم از اون دکتر عوووضی بود ، دزد  اسپیلت و ماجراهاش بود .. مهرداد ایران اومد و رفت و مهردخت جراحی کرد و یکعالمه داستان های ریز و درشت دیگه گذشت . 

طبق اعلام سایت جواب با ید همین روزا  میاومد و سه شنبه 23 آبان مطابق با 14 نوامبر یعنی همین پریشب آمد و بلللللللللللللللللللللللللله 

مهربانو ریجکت شد . 

راستش ساعت 5 بود داشتم وسایلمو جمع میکردم از اداره برم بیرون که گفتم بذار قبل از خاموش کردن سیستم یه بار دیگه سر بزنم به سایت و دیدم یه جواب اومده . قلبم داشت از دهنم درمیومد ..رفتم رو جمله ش و دیدم بله کلی عذرخواهی کرده و نوشته رفیوز 

داد زدم بچه هااا ریجکت شدم . همه اومدن دورم میگن گمشووو دروغ نگووو گفتتم بخدااا بابا خودتون بخونید ببینید . 

بعداً میگفتن تو چرااا عکس العملت  یه جوریه انگار  خبر پاس شدنت رو دادددن ؟؟

گفتم چه میدونم شاید خوشحال بودم که بالاخره انتظار تموم شد . 

امیر دوییده اومده میگه : پس بازنشست نمیشی دیگه؟؟ گفتم نه امیر جان ربطی نداره همین چند روز پیش گفتم در هر حااال میرم . 

عکس العمل ها خیلی متفاوت و خوب بود . اولین کس به نفس گفتم : 

- تو داری با یه مسافر کانادا حرف میزنی 

- هااان؟؟ مهربانو جواب اومد؟

-بعععله 

- پاس شدی؟؟ حالا من چکار کنم ؟ 

سکووووت 

-تو هم میای دیوونه 

- بروو بابااا چه راحت حرفشوو میزنی .. حالا تا بیام چکار کنم ؟ 

-دیدم بغض کرد اصلا دلم نیومد طولش بدم 

-نفس جان بیخ ریش خودت موندم .. ریجکت شدم . 

سکوووت 

-برووو اذیتم نکن .

- بخدااا .. میخوای جواب رو واتس اپ کنم؟

- توروقرعان راستشو بگووو 

- بابااا غلط کردم بجان مهردخت دارم راست میگم ریجکت شدم . 

- واای خدا رو شکررر 

- خیلی خرری .. تو همچین نظری داشتی؟ 

-آرره ولی نمیتونستم بهت بگم . چون میدونم رفتنت تصمیم درستی بود . 

نفس من برم به بقیه هم خبر بدم بعدا حرف میزنیم . 

امشب کلاس نداری من میام اونجا . 

باشه عزیزم . 

مینا هول شده همه رو غلط غولوط نوشته 

این موضوع خیلی مفصل تر از این چیزاییه که نوشتم ، مثلا اقداماتی که برای بردن تامی همراه خودم کردم و تحقیقاتم و ... و اینکه اصلاً چه دلایلی برای ریجکت کردنم آوردن و ... 

 ولی دیگه پست خیلی طولانی تر میشه . تو پست های بعد و کامنت ها اونا رو هم توضیح میدم براتون . 

دوستتون دارم بچه هااا و عجالتاً به راه اندازی کافه م خیلی فکر میکنم